Fragment tekstu piosenki:
Tatoe owaru koto no nai kanashimi ga anata ubatte mo
hanarete yuku kokoro nado koko ni wa nai to itte
tonari ni inakereba ima sae nijin de yuku
wasurenai de sayonara ga uso to omoeta hibi o
Tatoe owaru koto no nai kanashimi ga anata ubatte mo
hanarete yuku kokoro nado koko ni wa nai to itte
tonari ni inakereba ima sae nijin de yuku
wasurenai de sayonara ga uso to omoeta hibi o
Utwór „Shiver” japońskiego zespołu the GazettE, wydany 21 lipca 2010 roku jako maxi-singiel, stanowi emocjonalną podróż przez ból po stracie i niezachwianą pamięć, będąc jednocześnie otwierającym motywem anime Kuroshitsuji II (Black Butler II). Był to pierwszy raz, kiedy the GazettE stworzyło utwór na potrzeby produkcji anime. Singiel odniósł sukces komercyjny, docierając do 2. miejsca na cotygodniowej liście singli Oricon.
Lirycznie, za co odpowiada wokalista Ruki, „Shiver” zagłębia się w tematykę niekończącego się smutku i niezgody na rozstanie. Już początkowe wersy, „Tatoe owaru koto no nai kanashimi ga anata ubatte mo / hanarete yuku kokoro nado koko ni wa nai to itte” (Nawet jeśli niekończący się smutek cię pochłonie / powiedz mi, że nie ma tu serca, które odchodzi), natychmiast wprowadzają w ton głębokiej tęsknoty i pragnienia zapewnienia o wierności uczuć. Podmiot liryczny zwraca się do ukochanej osoby, prosząc o potwierdzenie, że ich serca nigdy się nie oddalą, nawet w obliczu najgłębszego cierpienia.
W wywiadzie Ruki podkreślił, że choć melodia utworu jest jaśniejsza i szybsza niż wcześniejsze, cięższe kompozycje zespołu, to tekst wcale nie jest lekki. Osobista interpretacja Ruki do tekstu dotyczyła żalu i pamięci o czymś, czego nie da się odwrócić, podając przykład śmierci partnera w niesprzyjających okolicznościach. To rzuca nowe światło na wersy opisujące pościg za oddalającą się sylwetką: „kage o otta senaka ni toikakeru ashita ga donna katachi demo / yuruga nakatta mono o shinjiru koto o wasuretaku nakatta kara” (Goniona sylwetko, pytam, niezależnie od tego, jaki kształt przyjmie jutro / Nie chciałem zapomnieć o wierze w coś niezachwianego). Podmiot liryczny desperacko trzyma się wiary w to, co było stałe, wbrew zmieniającej się rzeczywistości.
W piosence pojawia się również obraz wewnętrznego konfliktu i radzenia sobie z niedoskonałościami, które miały znaczenie tylko w obecności ukochanej osoby: „me o sorasu kuse mo aimaina taido mo waraenu uso mo / tonari ni inakereba ima sae nijin de yuku” (Nawyk odwracania wzroku, niejasne odpowiedzi, kłamstwa, z których nie można się śmiać / Bez ciebie obok nawet teraźniejszość się rozmywa). Sugeruje to, że te drobne wady były akceptowane, a może nawet nadawały kolorytu życiu, które bez partnera staje się niewyraźne.
Kluczowym elementem tekstu jest bolesna akceptacja nieodwracalności, lecz jednocześnie podkreślenie niemożności zapomnienia. „omoidasu yori mo wasurerarenai hibi to ieta kara / mou kore ijou ga nakute mo uketomereru” (Ponieważ mogę powiedzieć, że to dni, których nie da się zapomnieć, a nie tylko wspominać / Nawet jeśli nie będzie już nic więcej, mogę to zaakceptować). To wskazuje na głębię przeżytych chwil, które na zawsze wryły się w pamięć, uniemożliwiając zwykłe "wspominanie", bo są po prostu częścią istoty podmiotu lirycznego.
Utwór kończy się prośbą o powstrzymanie łez za minionym czasem i sugestią trwałego śladu w sercu drugiej osoby: „douka modoru koto no nai toki ni namida o nagasanai de / wasurete yuku kokoro nado koko ni wa nai to itte kureru nara... / ano hi no mama nani mo kawarazu anata no naka de ima mo zutto...” (Proszę, nie wylewaj łez za czasem, który nie wróci / jeśli powiesz mi, że nie ma tu serca, które zapomina... / Jak tego dnia, nic się nie zmieniło, to nadal wiecznie w tobie...). Jest to melancholijne, ale pełne nadziei zakończenie, sugerujące, że choć fizycznie może nastąpiło rozstanie, emocjonalne i duchowe połączenie pozostaje nienaruszone. Ruki, pytany o proces twórczy „Shiver”, zaznaczył, że piosenka ta była próbą powrotu do prostszego, „czystego brzmienia zespołu”, zrywając z dotychczasowym cięższym stylem. Miał to być utwór, który uchwyciłby „niezmienne rzeczy” w nim samym, co nadało mu nostalgiczną jakość i uczucie „nowego początku” dla the GazettE po przejściu do Sony Music Records.
Interpretacja została wygenerowana przez sztuczną inteligencję i może zawierać błędy lub nie oddawać zamysłu autora. Jeśli tak uważasz, kliknij „Nie”, aby nas o tym poinformować.
Czy ta interpretacja była pomocna?