„Bitch Please”, wydany 29 kwietnia 1999 roku jako singiel promujący czwarty album Snoop Dogga, No Limit Top Dogg, to ikoniczny utwór, który stanowił symboliczne zjednoczenie sił na Zachodnim Wybrzeżu. Wyprodukowany przez Dr. Dre i współtworzony przez Snoop Dogga, Xzibita oraz Nate Dogga, piosenka zapisała się w historii hip-hopu jako przypieczętowanie ponownego nawiązania współpracy między Snoop Doggiem a Dr. Dre, którzy wcześniej odeszli z Death Row Records. Snoop, po przejściu do No Limit Records Mastera P, na swoim poprzednim krążku wyraził chęć ponownego kontaktu z Dre w utworze „Still A G Thang”. „Bitch Please” było jednym z trzech utworów, przy których artyści ponownie się połączyli na No Limit Top Dogg, a jego sukces utorował drogę do kolejnych kolaboracji, w tym kultowej kontynuacji „Bitch Please II” na albumie Eminema The Marshall Mathers LP. Co ciekawe, Xzibit w jednym z wywiadów podkreślił rzadkość tworzenia przez Dr. Dre sequeli, co czyni „Bitch Please II” wyjątkowym wydarzeniem w ich twórczości.

Utwór otwiera Xzibit, od razu ustanawiając dominujący ton i podkreślając obecność Zachodniego Wybrzeża. W jego intro pojawiają się Xzibit, Snoop Dogg oraz Dr. Dre, co sygnalizuje sojusz silnych postaci sceny. „Throwin' up a big W” to jawny gest triumfu West Coast, roztaczający wpływy na cały świat rapu. Już w pierwszej zwrotce Xzibit prezentuje się jako bezkompromisowa siła, odrzucając życie od „9 to 5, minimum wage” na rzecz bardziej niebezpiecznej, lecz lukratywnej ścieżki. Porównuje się do Mike’a Tysona, sugerując swoją gotowość do walki i bezwzględność. Linią „While other rappers gettin' treated like a prostitute” Xzibit krytykuje brak autentyczności i być może eksploatację w branży, jednocześnie ugruntowując swój wizerunek prawdziwego gangstera. Gościnny występ Xzibita okazał się przełomowy dla jego kariery, stanowiąc „pivoting point” i „knockout song”, który pomógł mu zdefiniować brzmienie i zdobyć szerokie uznanie, w tym rotację w MTV i obecność na listach Billboardu, pomimo braku kontraktu z Aftermath czy Interscope.

Refren, śpiewany przez Snoop Dogga, jest esencją gangsterskiej deklaracji: „All I wanna be was a G, ha / My poor guide, Nigga please, ha / Breakin' on these motherfuckin' keys, ha / Let's get these motherfuckin' G's, ha”. To wyraz nadrzędnej ambicji bycia „G” (gangsterem), skupionym na zdobywaniu pieniędzy i odrzucaniu jakichkolwiek próśb czy sprzeciwów. Powtarzalność frazy „Bitch please” wzmacnia to wyzywające i nieustępliwe nastawienie.

W drugiej zwrotce Snoop Dogg wkracza, potwierdzając swoją pozycję „big Snoop Dogg” i z dystansem odnosząc się do tych, którzy próbują naśladować jego styl. Wers „Dre said, Ain't No Limit to this” może nawiązywać do jego ówczesnego kontraktu z No Limit Records lub po prostu podkreślać bezgraniczne możliwości i dominację w świecie gangsta rapu. Zwrotka szybko przechodzi w jawnie seksualne tematy, w których Snoop chwali się swoimi podbojami i swobodnymi relacjami, takimi jak seks w „rental Lincoln Continental”. To wzmacnia jego wizerunek „G”, często kojarzony z promiskuityzmem i dominacją.

Drugi refren, tym razem prowadzony przez Xzibita, podtrzymuje agresywny i lekceważący ton: „Bitch please / Get down on your goddamn knees / For this money, chronic, blow that weed / You fuckin' with some real O.G's”. To bezpośrednie wezwanie do uległości, podkreślające ich status „real O.G's” i oczekiwanie hołdu, zarówno materialnego, jak i fizycznego. Wzmianka o „dick-tease” dodatkowo utwierdza mizoginistyczny i lekceważący stosunek do kobiet obecny w tekście.

W trzeciej zwrotce Snoop Dogg kontynuuje temat dominacji i eksploatacji, zwłaszcza w stosunku do kobiet. Przedstawia je jako narzędzia do zdobywania pieniędzy i zaspokajania przyjemności, żądając od nich usług, takich jak podanie płaszcza czy „roll me some dough in”. Linie o „settin' Niggas up and gettin' them loc's” sugerują jego uliczną sprytność i zrozumienie manipulacji. Snoop z dumą mówi o swoim bogactwie i zdolności do odbierania kobietom pieniędzy: „I get the money everywhere that I go / I bust a bitch and take here money fo' sho'”. Jego postawa „Shit I don't lose” podkreśla niezachwianą pewność siebie i sukces w tym bezwzględnym świecie.

Outro Nate Dogga z powtarzającym się „Ayyo, ayyo, ayyo / You don't wanna step to me / Still claimin' DPG / Till the day I D-I-E” stanowi gładkie i soulfulowe zamknięcie utworu, potwierdzając lojalność wobec Dogg Pound Gangsta (DPG) i silnie zakotwiczając piosenkę w tradycji West Coast G-funk. Nate Dogg, często nazywany „King of Hooks”, zamyka utwór w charakterystyczny dla siebie sposób, podkreślając trwałość ich braterstwa i dominacji.

„Bitch Please” to nie tylko utwór muzyczny, ale manifest West Coast hip-hopu z końca lat 90., charakteryzujący się bezkompromisową postawą, celebracją bogactwa, dominacji i jawnym mizoginizmem, ubranym w charakterystyczne dla Dr. Dre brzmienia G-funk. Pomimo kontrowersyjnej treści, liczne edycje radiowe, takie jak „Trick Please”, pozwoliły piosence dotrzeć do szerszej publiczności. Jego niezaprzeczalny wpływ na kariery wszystkich zaangażowanych artystów, szczególnie Xzibita, oraz fakt powstania sequelu, świadczą o jego wyjątkowym statusie w kulturze hip-hopowej.