„Intro” Słonia to agresywna, bezkompromisowa i prowokacyjna zapowiedź debiutanckiego solowego albumu rapera, zatytułowanego „Chore Melodie”, który ukazał się 15 maja 2009 roku. Od samego początku utwór wprowadza słuchacza w mroczny, horrorcore’owy klimat, który stał się znakiem rozpoznawczym poznańskiego artysty.

Tekst rozpoczyna się od znamiennych słów: „Masz tu płytę. Ludzie wieczorem, siedząc pod jabłonią, będą się modlić i zabijać o nią.” Te wersy natychmiast budują obraz muzyki Słonia jako czegoś intensywnego, wywołującego skrajne emocje, co może prowadzić zarówno do uwielbienia, jak i do zaciekłej walki. Metafora „jabłoni” może nawiązywać do biblijnego drzewa poznania, sugerując, że jego twórczość oferuje gorzką prawdę, która niekoniecznie będzie łatwa do przyjęcia.

Kolejny cytat, „Kiedyś usłyszałem jedną bardzo mądrą rzecz, że na świecie nie ma ludzi normalnych i nienormalnych, tylko są Ci pozamykani w zakładach i Ci którzy nie zostali przebadani”, jest kluczowy dla zrozumienia filozofii artysty. Ten fragment, często wspominany w kontekście twórczości Słonia, podważa tradycyjne definicje normalności i szaleństwa, sugerując, że granica między nimi jest płynna, a społeczeństwo w dużej mierze arbitralnie decyduje, kto jest „normalny”. W wywiadach Słoń wielokrotnie odnosił się do kwestii fikcji literackiej w swoich tekstach, zaznaczając, że nie należy jej mylić z rzeczywistością. Ta linijka w „Intro” może być jego sposobem na przygotowanie słuchacza na mroczne treści, które mogą szokować tych, którzy trzymają się sztywnych ram „normalności”.

Dalej następuje popis brutalnej liryki i bezkompromisowego stylu Słonia, który sam siebie określa jako „lirycznego sadystę”, lejącego „słabych… z otwartej po pyskach”. Porównania do postaci takich jak Neron („opętany żądzą krwi niczym Neron”) czy odniesienia do chorób takich jak „czarna ospa” („Przynoszę rozpacz i powolną śmierć jak czarna ospa”) mają na celu budowanie obrazu bezwzględnego artysty, którego twórczość jest destrukcyjna i niepokojąca.

W utworze pojawiają się też liczne nawiązania do kultury hip-hopowej i nie tylko. Słoń mówi: „Robię to jak Godfather Bon, jak Flesh-N-Bone, jak B.G. Knocc Out i Dresta”. Są to raperzy znani z ich agresywnego, często gangsta rap brzmienia, co podkreśla, że Słoń widzi siebie w nurcie twardego i bezkompromisowego rapu. Odniesienie do „Godfather Bon” jest prawdopodobnie błędnie zapisanym „Godfather Don” lub „Godfather Burn”, raperów związanych z undergroundową sceną.

Wyróżnia się również fragment: „Nigdy w życiu synu nie chciałem być polskim Necro”. Jest to bezpośrednie odcięcie się od porównań do amerykańskiego rapera Necro, który również tworzy w stylistyce horrorcore. Słoń często mierzył się z zarzutami o kopiowanie Necro, co sam podkreślał, że wynikało z niezrozumienia konwencji horrorcore'u przez część odbiorców. W wywiadach wielokrotnie dementował te doniesienia, zaznaczając, że choć Necro jest dla niego inspiracją, to jego twórczość jest autentyczna i osadzona w polskich realiach.

Słoń deklaruje się jako „nowy Mesjasz” przynoszący „serum” i „dzień ostatecznego sądu wszystkich pseudo raperów”. To mocne uderzenie w mainstreamowy, jego zdaniem, słaby rap, symbolizowany przez „Ja-Rule” i „Britney” – artystów, którzy w jego ocenie mają „problemy z rytmem” i „teksty tak ambitne jakby pisała je Britney”. Jest to wyraz pogardy dla komercyjnego i pozbawionego głębi rapu, a jednocześnie proklamacja Słonia jako tego, który przywróci gatunkowi brutalną autentyczność.

„Dożywotnio Poznań, mija kolejna wiosna. Duma i honor ukryta w dwóch walczących kozłach” to manifestacja przywiązania do rodzinnego miasta – Poznania. „Dwa walczące kozły” to symbol Poznania, nawiązujący do koziołków na wieży ratuszowej, które trykają się dwanaście razy dziennie. To lokalne odniesienie buduje tożsamość Słonia jako artysty zakorzenionego w swoim środowisku.

Utwór kończy się deklaracją: „Chuj wbity w to co będzie pierdolić każdy krytyk. Był Krwawy Aperitif, teraz wchodzi danie główne”. „Krwawy Aperitif” był pierwszym singlem promującym album „Chore Melodie”, a te słowa jasno komunikują, że to intro jest jedynie przystawką przed właściwym, jeszcze bardziej intensywnym materiałem. To zapowiedź nadchodzącego muzycznego piekła, w którym Słoń z góry odrzuca wszelką krytykę i zaprasza do swojego „chorego mitingu”. Całość zamyka groźba: „(Ty masz problem? my zmieszamy cię z gównem)”, co jeszcze bardziej podkreśla bezkompromisowy i konfrontacyjny charakter jego muzyki.

Wojciech Zawadzki, znany jako Słoń, świadomie stał się prekursorem horrorcore'u w Polsce, a album „Chore Melodie” był jedną z pierwszych, w pełni świadomych prób przeniesienia tego gatunku na polski grunt. "Intro" to manifest artysty, który nie boi się szokować, prowokować i stawiać czoła krytykom, jednocześnie kreując swój unikalny wizerunek w polskim hip-hopie.