"Slasher" autorstwa Słonia i Miksera to klasyczny utwór horrorcore'owy, zanurzony głęboko w estetyce filmów grozy i brutalnych metafor, charakterystycznych dla twórczości Słonia. Piosenka, pochodząca z albumu "Demonologia II" wydanego 4 października 2013 roku, stanowi esencję polskiego horrorcore'u, gatunku, który Słoń jako jeden z pierwszych w Polsce świadomie zaczął nazywać i promować, choć przyznaje, że prekursorami mrocznych treści byli już wcześniej inni artyści jak Nagły Atak Spawacza czy Pih.

Tekst utworu to eksplozja makabrycznych obrazów, w których Słoń wciela się w szereg ikonicznych postaci z horrorów. Już od pierwszych wersów, „Mam dziwne wrażenie, że zrobiłem to znów / Sześć ciał bez głów, melioracyjny rów”, raper buduje atmosferę grozy i szaleństwa. Używa odwołań do znanych slasherów, takich jak Jason Voorhees z Piątku trzynastego ("Niczym Jason, jak patroszył ciała w Crystal Lake") czy Michael Myers z Halloween ("Jestem jak Michael Myers, kiedy za mic'kiem stanę"), co wyraźnie pozycjonuje go w roli bezwzględnego antagonisty. Sam tytuł, "Slasher", jest bezpośrednim nawiązaniem do podgatunku horroru, w którym psychopatyczny morderca poluje na grupę ofiar.

W całym utworze Słoń, wraz z Mikserem, kreują się na "morderczy Dream Team", który z zimną krwią "dokonuje zbrodni" na bitach. Metaforyka przemocy jest tu podwójna: z jednej strony to dosłowne opisy okrucieństwa, mające szokować i budować mroczny klimat, z drugiej – symboliczne przedstawienie ich dominacji na scenie rapowej. Liryczna agresja jest ich "bronią", a "rzeźnicki nóż" to symbol precyzji i bezkompromisowości w twórczości. Publiczność, zwana w tekście "łakami", jest "żywą tarczą", na którą nie ma litości. To manifestacja siły i braku pokory wobec "braku talentu", co podkreślają wersy takie jak "Jeśli pokory Ci brak, to kara Cię nie ominie".

W tekście pojawiają się również nawiązania do innych popkulturowych zjawisk. "Ból i męka Manhunt" to odniesienie do brutalnej gry wideo, a wzmianka o „lśnieniu siekiery w drzwiach” przywołuje kultową scenę z Lśnienia Stanleya Kubricka. Raper odwołuje się także do postaci Pinheada (Hellraiser) i "Smiley'a", który może być interpretowany jako nawiązanie do filmu Smiley z 2012 roku, opowiadającego o internetowej legendzie miejskiej o mordercy z uśmiechniętą twarzą. Fragment o "Prom Night" z "patroszeniem maturzystów" jest z kolei odniesieniem do amerykańskich horrorów, które często umieszczają akcję podczas balów maturalnych. Obecność symboliki okultystycznej, jak Azazel czy "trzy szóstki to nasze znamię" (nawiązanie do Damiena z Omena), dodaje warstwie lirycznej jeszcze więcej mroku i demoniczności.

Produkcja Miksera jest kluczowa dla zbudowania atmosfery. Jak wspomniano w wywiadach dotyczących "Demonologii II", Mikser często czerpie sample ze soundtracków do filmów grozy, co doskonale współgra z wizją Słonia. Linia "Mikser Wam łamie karki jak Rob the Viking" odwołuje się do kanadyjskiego producenta Roba the Vikinga ze Swollen Members, znanego z ciężkich i agresywnych bitów, co podkreśla siłę i brutalność muzyczną duetu.

Piosenka jest świadomym przekroczeniem granic, grą z konwencją horroru, gdzie makabra i przemoc są hiperbolizowane do granic absurdu. To nie tylko rap o horrorze, ale sam w sobie staje się horrorem, mającym "ożywić zmory, które widzisz w snach". Odrzucenie "Waka Flocka na głośnikach Twiztid" to z kolei deklaracja własnej tożsamości artystycznej i odcięcie się od pewnych nurtów hip-hopu, zarówno mainstreamowego trapu (Waka Flocka Flame), jak i alternatywnego horrorcore'u (Twiztid), by zaznaczyć unikalność ich "pełnokrwistego" stylu.

"Slasher" doskonale oddaje kontrowersyjną naturę całej serii "Demonologia", która wywołała burzliwe dyskusje na temat granic sztuki w polskim hip-hopie. Słoń konsekwentnie twierdzi, że jego twórczość jest formą artystycznej ekspresji, która ma szokować i zmuszać do refleksji, ale nie brakuje głosów, że przekracza ona granice dobrego smaku. Utwór jest zatem nie tylko przesycony elementami grozy, ale także stanowi mocne statement artystyczne na scenie, pozostawiając słuchacza z wrażeniem intrygującego, choć niepokojącego, doświadczenia.