Interpretacja Go go go - Roy Orbison

Piosenka "Go Go Go" autorstwa Roya Orbisona to dynamiczny i pełen energii utwór, który stanowi fascynujący obraz wczesnej fazy kariery artysty, znacznie odbiegającej od jego późniejszego, bardziej znanego wizerunku "Big O" – melancholijnego śpiewaka operowych ballad. Zamiast introspektywnych refleksji i dramatycznych crescendo, "Go Go Go" to czysta, nieokiełznana rockabilly'owa energia, odzwierciedlająca zapał młodego Orbisona do podbicia sceny muzycznej.

Tekst piosenki przedstawia protagonistę, który z nonszalancją odrzuca swoją obecną "lovin' baby", zarzucając jej brak "stylu". Mówi: "Well you can't be my lovin' baby, you ain't got the style" (Cóż, nie możesz być moją kochaną, nie masz tego stylu). Poszukuje on czegoś więcej, prawdziwej, porywającej miłości, która "drive a cool cat wild" (doprowadzi fajnego kota do szaleństwa). To poszukiwanie odzwierciedla pragnienie emocjonalnego i społecznego spełnienia, daleko od "kwadratowej" (square) i "powolnej" (slow) partnerki. Podkreśla to jego determinację, by "move, rollin' right on down" (ruszyć, przetoczyć się dalej), by znaleźć dziewczynę, która "go out on the town" (będzie wychodzić na miasto) i "make some time" (będzie się dobrze bawić). Jest to hymn do spontaniczności, ekscytacji i odrzucenia stagnacji.

Centralnym przesłaniem utworu jest dążenie do energii i dynamiki. Powtarzające się frazy takie jak "She can't be square, she can't be slow / 'Cause when we start struttin', gotta go-go-go" (Nie może być nudna, nie może być powolna / Bo kiedy zaczniemy paradować, musimy iść-iść-iść) doskonale oddają ducha rockabilly lat 50. Sam Orbison w tej wczesnej fazie kariery był znany z frenetycznych występów scenicznych, mocno zainspirowanych Elvisem Presleyem, dążąc do wywołania aplauzu publiczności. "Go Go Go" było idealnym pojazdem dla tej scenicznej ekspresji. Jest to opowieść o chęci zerwania z rutyną i poszukiwaniu partnera, który podziela ten sam zapał do życia i zabawy. Nowa dziewczyna ma być "sweet", "won't do me wrong", "cool and twice as gone" – to idealny obraz partnerki wczesnej epoki rock and rolla.

Piosenka ta, często identyfikowana jako "Go Go Go (Down the Line)", została wydana w maju 1956 roku jako strona B pierwszego singla Roya Orbisona dla Sun Records, "Ooby Dooby". Co ciekawe, był to pierwszy utwór napisany przez samego Orbisona. W tamtym czasie Sam Phillips, właściciel Sun Records, aktywnie poszukiwał następcy Elvisa Presleya i podpisał kontrakt z Orbisonem, oczekując od niego nagrywania dynamicznych numerów rockabilly, pomimo że sam Orbison skłaniał się ku bardziej emocjonalnym balladom. Istotną ciekawostką jest również fakt, że Phillips wykupił prawa do piosenek Orbisona nagranych dla Sun Records i przypisał sobie autorstwo, mimo że to Orbison był ich faktycznym twórcą. To pokazuje realia przemysłu muzycznego tamtych lat. Utwór zyskał popularność również w innych wykonaniach, bywając później nagrywany jako "Down the Line" przez takich artystów jak Jerry Lee Lewis i Ricky Nelson. Sam Orbison powrócił do tej piosenki w 1969 roku, nagrywając ją ponownie na album "The Big O" wydany w 1970 roku.

"Go Go Go" to zatem nie tylko prosty utwór rockabilly; to świadectwo początków legendy, Roy Orbisona, zanim stał się "Księciem Samotności". Pokazuje jego wszechstronność i zdolność do adaptacji do dominujących trendów muzycznych, jednocześnie dając wgląd w jego aspiracje i ówczesny styl artystyczny. Jest to radosna, beztroska eksploracja młodzieńczego buntu i pragnienia wolności, która doskonale uchwyciła puls rock and rolla lat 50.