Interpretacja Już mój kochanek - Nina Kodorska & Wowakin

Utwór „Już mój kochanek” w wykonaniu Niny Kodorskiej i zespołu WoWaKin to porywająca pieśń, która czerpie garściami z głębokiej tradycji muzyki ludowej, jednocześnie zyskując nowe życie dzięki swojej obecności w popularnym serialu „1670”. Tekst piosenki, z natury swojej ludowy, cechuje się hipnotyzującą prostotą i repetytywnością, która jest charakterystyczna dla wielu tradycyjnych polskich utworów. Opowiada o codziennym rytuale, obserwowanym z czułością i uwagą, stając się symbolicznym obrazem życia w zgodzie z naturą i jego powtarzalnością.

Centralną postacią utworu jest kochanek, którego poranne czynności są drobiazgowo wyliczane: „Już mój kochanek równo z świtem wstaje”, „i twarzyczkę myje”, „główkę sobie czesze”, „i koszulkę wkłada”, „i sukmany wdziewa”, „i buciki wzuwa”. Każda z tych czynności, choć prozaiczna, nabiera niezwykłego znaczenia dzięki perspektywie podmiotu lirycznego – osoby obserwującej i opisującej te gesty. To intymna relacja, w której nawet najbardziej codzienne detale są godne uwagi i celebrowane poprzez pieśń. Repetycja podkreśla rytm życia, jego niezmienność i bezpieczeństwo płynące z rutyny, a także pewną stałość w relacji, w której obserwator jest zawsze obecny, świadom każdej chwili.

Kluczowym, a zarazem najbardziej zagadkowym elementem tekstu jest refren „Dla ziela wina, dla ziela trawy”. To archaiczne sformułowanie może być interpretowane na wiele sposobów. W kontekście pieśni ludowych rośliny często pełnią funkcję symboliczną, a wino i trawa (ziele) mogą odnosić się do różnych aspektów życia. „Ziele wina” mogłoby symbolizować przyjemności, radości, obfitość, być może nawet aspekty duchowe lub obrzędowe związane z winem w kulturze słowiańskiej. „Ziele trawy” z kolei może nawiązywać do natury, prostoty, ciężkiej pracy, pastwisk, czy też po prostu do ziemi i jej płodności – do podstawowych elementów egzystencji. Niektórzy mogą dostrzegać w nim odwołanie do ziół leczniczych, magii, a nawet do utraconych, zapomnianych znaczeń, które kiedyś były oczywiste dla wykonawców i słuchaczy. Całość frazy może wskazywać na cel porannych przygotowań kochanka: być może idzie on w świat „po swoje”, by zdobyć środki do życia, a jednocześnie czerpać z jego uroków. Jest to swego rodzaju błogosławieństwo czy też wskazanie celu, dla którego wszystkie te codzienne trudy są podejmowane.

Współczesna odsłona tej pieśni powstała w 2023 roku w ramach współpracy Niny Kodorskiej, wokalistki, ze wspomnianym zespołem WoWaKin, w skład którego wchodzą Paula Kinaszewska (skrzypce i skrzypce barytonowe) oraz Bartłomiej Woźniak (cymbały i baraban). Utwór, oparty na tekście ludowym, został wydany jako część ścieżki dźwiękowej do serialu komediowego „1670”. Jego premiera miała miejsce na platformie Netflix 13 grudnia 2023 roku, a pieśń usłyszeć można w trzecim odcinku serialu, zatytułowanym „Wiosna”. To właśnie dzięki serialowi piosenka zyskała szerokie grono odbiorców, docierając do osób, które być może nigdy wcześniej nie miały styczności z autentyczną muzyką folkową. Ta popularność jest dowodem na uniwersalność i ponadczasowość przekazu zawartego w prostych, acz głębokich słowach i melodii. W opisie do utworu na YouTube, który ukazał się 17 grudnia 2023 roku na oficjalnym kanale zespołu WoWaKin, wspomina się, że utwór, choć o tekście ludowym, w tej konkretnej aranżacji powstał 4 listopada 2020 roku, a Janusz Budzyn jest wymieniony jako kompozytor. Prawdopodobnie odnosi się to do muzycznej oprawy tradycyjnego tekstu.

„Już mój kochanek” to pieśń, która budzi nostalgię za prostszym światem, w którym rytm życia wyznaczała natura, a codzienne czynności były przepełnione znaczeniem. Jest to zarówno osobista obserwacja, jak i uniwersalna opowieść o związku, pracy i czerpaniu z darów ziemi. Dzięki wrażliwej interpretacji Niny Kodorskiej i bogatemu brzmieniu WoWaKin, utwór ten staje się mostem łączącym przeszłość z teraźniejszością, przypominając o sile i pięknie polskiej tradycji ludowej.