Piosenka "Hey" autorstwa Pixies, pochodząca z ich ikonicznego albumu Doolittle z 1989 roku, jest utworem pełnym dwuznaczności, pierwotnych instynktów i melancholijnego wołania o miłość. Jest to jedna z najbardziej rozpoznawalnych kompozycji zespołu, wyróżniająca się prostą, ale niezwykle sugestywną linią basu Kim Deal i charakterystycznym, niemal religijnym w swoim uporze wokalem Blacka Francisa.

Utwór rozpoczyna się od naglącego „Hey!”, które niemal natychmiast wprowadza słuchacza w stan desperackiego poszukiwania. Podmiot liryczny przyznaje: „Been trying to meet you”, co sugeruje długotrwałe pragnienie kontaktu, być może z kimś, kto pozostaje nieuchwytny lub celowo się ukrywa. W dalszej części pierwszej zwrotki pojawia się motyw "diabła" i "dziwek", które stają się przeszkodą w nawiązaniu tej relacji: „Must be a devil between us / Or whores in my head / Whores at the door / Whore in my bed”. Obrazy te mogą być interpretowane na wiele sposobów. "Dziwki" mogą symbolizować dosłownie inne kobiety, które odciągają podmiot liryczny od "ciebie", ale równie dobrze mogą reprezentować wewnętrzne demony, obsesje, pokusy lub poczucie winy, które uniemożliwiają prawdziwą intymność. Mogą to być również metaforyczne "dziwki" – rozpraszacze współczesnego życia, które stoją na drodze do głębokiego połączenia emocjonalnego. To rozdarcie między pragnieniem czystego związku a obecnością mrocznych sił lub autodestrukcyjnych skłonności jest kluczowym elementem utworu.

Kulminacją tego początkowego pragnienia jest błaganie: „But hey! / Where / Have you / Been? / If you go, I will surely die.” Te słowa wyrażają ekstremalną zależność emocjonalną i lęk przed opuszczeniem. Groźba "śmierci" jest oczywiście hiperbolą, ale podkreśla głębię desperacji i niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej drugiej osoby. To uczucie bezwarunkowego przywiązania jest natychmiast wzmocnione przez powtarzające się, mantryczne „We're chained... We're chained...”. Chór ten, w którym Black Francis i Kim Deal śpiewają razem, tworzy poczucie wspólnego losu i nierozłącznego, być może nawet toksycznego, związania. "Ujarzmienie" może oznaczać miłość, przeznaczenie, ale też uwięzienie w niezdrowej relacji lub w destrukcyjnych wzorcach zachowań. Ta prosta fraza, powtarzana wielokrotnie, staje się sercem utworu, oddając uczucie uwięzienia i braku wolności, mimo (a może właśnie z powodu) silnych uczuć.

Druga część utworu wprowadza bardziej tajemnicze i pierwotne sceny. Krzyk „UH!” – "Uh!", powiedział mężczyzna do kobiety, "Uh!", powiedziała kobieta do mężczyzny, którego adorowała – może być interpretowany jako akt seksualny, ale również jako jęk, okrzyk bólu, frustracji lub po prostu bezsłowne wyrażenie głębokich emocji. Gutturalny dźwięk podkreśla pierwotność tych interakcji. W tym kontekście, obraz „And the whores like a choir, UH UH! / All night” nabiera dodatkowego, niepokojącego wymiaru. Jeśli "dziwki" to wewnętrzne demony lub pokusy, to ich chóralne "UH UH!" przez całą noc sugeruje nieustanne nękanie, niepokój i brak ukojenia. Jeśli są to dosłowne postaci, scena staje się obrazem hedonistycznego, lecz wyczerpującego środowiska.

Pytanie „And Mary, ain't you tired of this?” jest skierowane do tajemniczej Mary. Może to być bezpośrednie pytanie do osoby, którą podmiot liryczny próbował spotkać na początku, a której imię poznajemy dopiero teraz. "Mary" może również nawiązywać do Maryi z Biblii, co tworzyłoby ostry kontrast między czystością a grzechem, między miłością a „dziwkami”. Pytanie to wyraża znużenie tym cyklem pragnienia, grzechu i uwięzienia.

Najbardziej uderzającym i symbolicznym momentem utworu jest jednak finałowe „'UH!' / Is / The / Sound / That the mother makes when the baby breaks!”. Ta linijka, z jej szokującą i enigmatyczną treścią, jest często przedmiotem interpretacji. "Breaking baby" może odnosić się do wielu rzeczy: od dosłownego porodu (dźwięk, który wydaje matka w bólu, gdy dziecko "przebija" się na świat), przez poronienie (śmierć niewinności, pęknięcie nadziei), po symboliczną utratę niewinności lub złamanie czegoś delikatnego i cennego w związku. Jest to dźwięk ostatecznego bólu i szoku, dźwięk, który przekracza słowa i jest czystym, pierwotnym wyrazem cierpienia. W kontekście całej piosenki, która mówi o uwięzieniu, pragnieniu i destrukcyjnych siłach, ten obraz może symbolizować ostateczny koszt tych relacji – rozpad czegoś niewinnego lub zranienie kogoś bezbronnego. Sam Black Francis w wywiadach nie rozwinął szeroko tej linijki, pozostawiając ją otwartą na interpretacje, co tylko potęguje jej siłę oddziaływania.

"Hey" to esencja stylu Pixies – łączy w sobie prostotę formy z głęboką, często niepokojącą treścią. Utwór emanuje poczuciem desperackiego pragnienia, obsesji i trudności w osiągnięciu prawdziwego połączenia. To pieśń o miłości, która jest zarówno uzależnieniem, jak i uwięzieniem, gdzie piękno uczuć splata się z brzydotą ludzkich słabości i wewnętrznych demonów, a wszystko to ubrane jest w pozornie beztroskie "Hey!" i przejmujące, pierwotne "UH!".