Interpretacja Shoemaker - Nightwish

„Shoemaker” to utwór z albumu „Human. :II: Nature.” fińskiego zespołu Nightwish, wydanego w 2020 roku. Jest to poruszający hołd złożony wybitnemu amerykańskiemu geologowi i astronomowi, dr. Eugene'owi Shoemakerowi (1928–1997), współodkrywcy komety Shoemaker-Levy 9 oraz założycielowi Centrum Nauk Astrogeologicznych. To właśnie jego niesamowita historia zainspirowała Tuomasa Holopainena, głównego kompozytora Nightwish, do napisania tej piosenki. Eugene Shoemaker jest jedynym człowiekiem, którego prochy zostały pochowane poza Ziemią – spoczęły na Księżycu w 1998 roku, wysłane tam przez NASA w ramach misji Lunar Prospector.

Tekst piosenki rozpoczyna się od słów „Now you've been tucked in / For eternal eathrise and wonder / A sailor through aeons”, co w piękny sposób odnosi się do spoczynku prochów Shoemakera na Księżycu. Perspektywa „earthrise” (wschodu Ziemi) jest kluczowa – wschód Ziemi można podziwiać jedynie z Księżyca lub z orbity okołoziemskiej, co podkreśla jego unikalne miejsce spoczynku i kosmiczną perspektywę, którą zyskał. Narracja utworu jest wielowymiarowa, początkowe wersy wydają się być śpiewane z perspektywy ludzkości, oddającej cześć naukowcowi. Shoemaker jest przedstawiony jako „żeglarz przez eony”, którego „historia nieusłyszana” teraz wybrzmiewa głośno. To metafora jego życia poświęconego badaniom kosmosu, a zwłaszcza Księżyca i kraterów uderzeniowych, które były jego pasją.

W refrenie, „Here I came to be / Your reach into the far / On the stellar sea / Cut in little stars”, zdaje się, że zmienia się perspektywa na samego Shoemakera, który mówi o swoim nowym, ostatecznym domu wśród gwiazd. W tej części utworu pojawia się również głos Troya Donockleya, który wraz z Floor Jansen i prawdopodobnie Marko Hietalą, nadaje refrenowi delikatną i pełną podziwu tonację. Zespół wyraża pragnienie podążania za jego śladem, „We want to come with you”, symbolizując nieustającą ludzką dążność do eksploracji i poznawania wszechświata. Wersy „Hope revived for a lifetime / To rekindle the human spark” mówią o inspiracji, jaką postać Shoemakera wnosi do ludzkich serc, zachęcając do odnowienia ludzkiego zapału do odkryć.

Najbardziej uderzającym elementem tekstu jest cytat z Romea i Julii Williama Szekspira, wypowiedziany przez żonę Tuomasa Holopainena, Johannę Kurkelę: „And when he shall die, / Take him and cut him out in little stars, / And he will make the face of heaven so fine / That all the world will be in love with the night / And pay no worship to the garish sun”. Ten sam cytat został wygrawerowany na kapsule z prochami Shoemakera, która poleciała na Księżyc, co jest niezwykle wzruszającym szczegółem. W dramacie Julii słowa te wyrażają jej głęboką miłość i pragnienie unieśmiertelnienia Romea jako konstelacji, aby jego piękno rozświetlało nocne niebo, sprawiając, że świat zakocha się w nocy, ignorując słońce. W kontekście piosenki jest to potężna metafora, która idealnie oddaje wieczne dziedzictwo Shoemakera, czyniąc go częścią kosmosu, wiecznym światłem inspirującym przyszłe pokolenia.

Utwór kończy się powtórzeniami łacińskich fraz „LAUDATO SI” i „AD ASTRA”. „Ad astra” oznacza „do gwiazd” lub „ku gwiazdom”, będąc częścią słynnej sentencji „ad astra per aspera” („do gwiazd przez trudy”). Natomiast „Laudato Si” tłumaczy się jako „bądź pochwalony” lub „chwała Tobie”. Choć fraza ta jest również tytułem encykliki papieża Franciszka o ochronie środowiska, w kontekście piosenki i twórczości Holopainena (który sam deklaruje się jako ateista) bardziej prawdopodobne jest, że odnosi się do pochwały samych gwiazd i kosmosu, a także życia i dziedzictwa Shoemakera. Jest to hymn pochwalny skierowany do kosmosu i do człowieka, który tak bardzo przyczynił się do jego zrozumienia, wyrażając podziw dla jego wiecznej podróży.

Floor Jansen, wokalistka Nightwish, w wywiadach wspominała, że „Shoemaker” był dla niej wyzwaniem wokalnym ze względu na swoją strukturę i operowe partie, które wymagały wielokrotnych nagrań, aby osiągnąć zamierzony efekt. Holopainen, znany z czerpania inspiracji z filmowej muzyki, przyrody i historii, stworzył utwór, który jest jednocześnie hołdem dla nauki i poetycką refleksją nad miejscem człowieka we wszechświecie. Piosenka, będąca częścią albumu „Human. :II: Nature.”, który dotyka różnych aspektów człowieczeństwa i natury, idealnie wpisuje się w ogólny temat dzieła, celebrując ludzką zdolność do marzeń, odkrywania i pozostawiania po sobie wiecznego dziedzictwa.