Interpretacja Takiego Chłopaka - Mikromusic

Piosenka "Takiego Chłopaka" zespołu Mikromusic, wydana jako drugi singiel promujący album "Piękny koniec" w 2013 roku, to utwór, który zyskał status kultowego i w zaskakujący sposób odmienił historię zespołu. Natalia Grosiak, wokalistka i autorka tekstu, w jednym z wywiadów dla Polskiego Radia Czwórka przyznała, że miała wątpliwości, czy utwór w ogóle nadaje się na płytę. Dziś piosenka ma miliony wyświetleń na YouTube i wypełnia namioty festiwalowe w ciągu kilku minut.

Tekst utworu to rozliczenie z przeszłością i laicka modlitwa o idealnego partnera, która jednocześnie jest podsumowaniem pewnych doświadczeń życiowych wokalistki. Początkowe wersy, niczym ludowa przyśpiewka, prezentują listę cech, których narratorka kategorycznie unika u mężczyzny: "Panie losie, daj mi kogoś, kto nie zmąci wody w mym stawie. Kogoś, kto nie pryśnie jak zły sen, gdy ryb w mym stawie zabraknie". To metaforyczne odniesienie do pragnienia spokoju, stabilności i lojalności w związku, świadczące o wcześniejszych, być może bolesnych, doświadczeniach. Podobnie kolejne prośby o kogoś, "kto nie zerwie róż w mym ogrodzie" i "nie zeżre jabłek wszystkich i ucieknie za morze", symbolizują potrzebę bezpieczeństwa i obawę przed zniszczeniem delikatności i obfitości, jaką buduje się w relacji.

Refrenowe "Gdzie znajdę takiego pięknie dobrego?" podkreśla utopijny charakter poszukiwań i swego rodzaju bezradność wobec nierealistycznych oczekiwań. Następnie pojawia się długa lista "nie" – nie wariat, nie palacz, nie biedak, nie pijak, nie Polak, nie brzydal, nie cwaniak, nie pajac. Ta enumeracja jest nie tylko próbą zdefiniowania ideału przez negację, ale też może być odczytywana jako pewnego rodzaju ironia wobec powszechnych stereotypów i oczekiwań społecznych. Szczególnie wyróżnia się tu fraza "nie Polaka", która w kontekście polskiego utworu jest prowokacyjna i może wskazywać na zmęczenie pewnym typem relacji lub postaw, stereotypowo przypisywanych mężczyznom z własnego kręgu kulturowego.

Kluczowy dla interpretacji jest jednak dramatyczny zwrot w ostatniej zwrotce. Narratorka, rezygnując z początkowych, wygórowanych wymagań, w końcu wykrzykuje: "Daj Polaka, tak, chcę wariata, chcę pijaka, tak, daj siłacza, daj brzydala, tak, daj Polaka". Ta nagła zmiana sugeruje pogodzenie się z rzeczywistością, akceptację niedoskonałości, a nawet poszukiwanie prawdziwej, intensywnej relacji, która często wiąże się z pewnymi wyzwaniami. To może być również refleksja nad tym, że życie często weryfikuje nasze oczekiwania, a to, czego początkowo nie chcieliśmy, może okazać się tym, czego naprawdę potrzebujemy lub za czym tęsknimy. Tekstowo.pl również podkreśla ten kontrast między początkową wybrednością a finalną akceptacją. Natalia Grosiak potwierdza tę interpretację, mówiąc: "Rozliczam się z przeszłością, a na koniec weryfikuję moje oczekiwania, bo wiem, że życie po swojemu układa nam puzzle".

Jak wspomina Natalia Grosiak, "Takiego chłopaka" to piosenka, która jest bliska sercom wielu fanów, co cieszy ją, bo i jej samej jest bardzo bliska. Piosenka traktuje o trudności w znalezieniu idealnego kandydata na partnera, gdzie z początku kobieta jest bardzo wybredna, a upływ czasu zmienia jej priorytety. Natalia Grosiak, zapytana o to, czy spodziewała się sukcesu komercyjnego utworu, odpowiedziała: "Nigdy w życiu". Utwór, będący częścią albumu "Piękny koniec", został również doceniony przez krytyków muzycznych. Zespół Mikromusic, założony we Wrocławiu w 2002 roku, określa swoją twórczość jako avant art pop, łącząc trip hop z wpływami jazzu. W 2024 roku, w wywiadzie dla Prestiż Magazyn Trójmiejski, Natalia Grosiak odniosła się do "Takiego chłopaka" w kontekście nowego singla "Nie biłeś się nigdy o mnie", sugerując, że historia narratorki z "Takiego chłopaka" doczekała się swego rodzaju kontynuacji, gdzie "dziewczyna wzięła los w swoje ręce". Okazało się, że "taki chłopak" to jej obecny mąż, którego sama "poderwała", co dodaje osobistego wymiaru i humorystycznego domknięcia narracji piosenki. Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Natalię Jakubowską i Łukasza Gronowskiego, nawiązuje do lat 80. XX wieku i konkursów "Naszej miss", co stanowi dodatkową warstwę wizualnej interpretacji tematu poszukiwania i oceny.