Interpretacja Relax - Frankie Goes To Hollywood

Piosenka „Relax” brytyjskiego zespołu Frankie Goes To Hollywood, wydana w 1983 roku, to znacznie więcej niż tylko chwytliwy hit synth-popowy lat 80. To prawdziwy manifest wolności seksualnej, prowokacji i buntu, który z miejsca wywołał skandal i stał się jednym z najbardziej wpływowych utworów dekady. Już od pierwszych, charakterystycznych dźwięków i powtarzającego się wezwania „Relax don’t do it / When you wanna go – do it” ("Relaksuj się, nie rób tego / Kiedy chcesz, zrób to") tekst piosenki, którego głównym autorem jest wokalista Holly Johnson, jawnie i bez ogródek dotyka tematyki cielesności i pożądania.

Centralne frazy, takie jak „When you want to suck - do it” ("Kiedy chcesz ssać – zrób to") oraz wielokrotnie powtarzane „When you wanna come” ("Kiedy chcesz dojść") wprost odnosiły się do orgazmu, a nawet do praktyki opóźniania go, co później przyznał sam zespół. Początkowo członkowie grupy, zapytani o znaczenie utworu, udawali, że dotyczy on ogólnej „motywacji”, jednak w 1985 roku, przy okazji wydania albumu „Welcome to the Pleasuredome”, otwarcie przyznali, że piosenka jest „o pieprzeniu”. Ta otwartość, w połączeniu z faktem, że Holly Johnson i Paul Rutherford byli jednymi z pierwszych otwarcie homoseksualnych piosenkarzy popowych, sprawiła, że „Relax” stało się hymnem miłości homoseksualnej i wyzwolenia seksualnego. W środowisku LGBTQ+ utwór ten zyskał status ikony, gdzie jego przesłanie głęboko rezonowało.

Produkcja utworu, za którą odpowiadał genialny Trevor Horn, również odegrała kluczową rolę w jego sukcesie. Horn, znany ze swojego perfekcjonizmu i innowacyjnego podejścia do dźwięku, wykorzystał najnowocześniejsze technologie i warstwowe techniki produkcyjne, tworząc brzmienie, które było jednocześnie futurystyczne i porywające. Sam proces nagrywania był intensywny; zespół był onieśmielony reputacją Horna, a ich umiejętności instrumentalne na początku sprawiały producentowi pewne trudności. Efekt końcowy – hipnotyzujący bas, pulsujący rytm i energetyczne wokale – sprawił, że „Relax” było dźwiękiem rewolucyjnym.

Jednak to, co naprawdę wyniosło „Relax” na szczyty list przebojów, to spektakularny skandal. Sugestywne teksty i prowokacyjny teledysk, wyreżyserowany przez Bernarda Rose'a, którego akcja rozgrywa się w homoseksualnym klubie BDSM, gdzie obfitują sceny fetyszu i erotyki, były jawnym wyzwaniem dla konserwatywnych norm lat 80.. W styczniu 1984 roku, po występie zespołu w popularnym programie Top of the Pops, DJ Mike Read z BBC Radio 1 publicznie potępił piosenkę jako obsceniczną i odmówił jej emisji. Następnie BBC oficjalnie zakazało nadawania „Relax” zarówno w radiu, jak i telewizji.

Ku zaskoczeniu cenzorów, zakaz ten przyniósł efekt odwrotny do zamierzonego. Niczym "efekt Streisand", reklama wynikająca z kontrowersji katapultowała singiel na pierwsze miejsce brytyjskich list przebojów, gdzie pozostał przez pięć tygodni, sprzedając ostatecznie około dwóch milionów egzemplarzy i stając się jednym z najlepiej sprzedających się singli w historii Wielkiej Brytanii. Zespół celowo podsycał skandal, m.in. poprzez odważne kampanie reklamowe, takie jak plakaty z hasłem "ALL THE NICE BOYS LOVE SEA MEN" ("Wszyscy mili chłopcy kochają marynarzy"), czy słynne koszulki z napisem "Frankie Says Relax".

Słowa takie jak „But shoot it in the right direction / Make making it your intention / Gotta to hit me / Hit me / Hit me with those laser beams” ("Ale strzel w dobrym kierunku / Uczyń to swoją intencją / Musisz mnie trafić / Traf mnie / Traf mnie tymi laserowymi promieniami") dodatkowo wzmacniają erotyczne podteksty, sugerując ejakulację i intensywność fizycznego zbliżenia. Fraza „Get it up / The scene of love” ("Podnieś to / Scena miłości") dobitnie podkreśla seksualny charakter utworu, celebrując fizyczne uniesienie i miłosne spełnienie.

„Relax” to nie tylko piosenka o seksie; to hymn o odwadze bycia sobą, o łamaniu tabu i celebrowaniu przyjemności bez wstydu. W erze, gdy AIDS zaczęło pojawiać się w wiadomościach, niektórzy interpretują piosenkę jako zachętę do bezpiecznego seksu i odpowiedzialnego podejścia do swoich pragnień. Niezależnie od intencji, „Relax” na zawsze wpisało się w historię muzyki pop jako śmiały, wyzwalający i niezapomniany utwór, który dzięki swojej odwadze i medialnemu zamieszaniu zdefiniował ducha buntu lat 80..