Utwór "Bandyta" autorstwa Kokabany to surowy i niezwykle szczery obraz życia na ulicy, przesiąknięty ciężarem konsekwencji, lojalności oraz wewnętrznych zmagań. Już intro, z jego powtarzalnym tagiem "(Kokabana Records, brat)", natychmiast zanurza słuchacza w autentyczny, bezkompromisowy świat hip-hopu, a wersy "Zimne miasto, beton, kraty… Życie pisze wersy, nie kurwa bajki…" jasno sygnalizują, że nie będzie tu miejsca na złudzenia – jedynie na bolesną prawdę miejskiej dżungli.

Protagonista, określający się jako "gaua ba bandyta", maluje portret postaci naznaczonej przemocą i duchowym brzemieniem. "Krew na rękach, krzyż na karku" symbolizuje wewnętrzny konflikt między popełnionymi czynami a poczuciem winy lub odpowiedzialności. Zwrot o duszy "jadem skutej" oddanej diabłu oraz huku po strzale z parku wskazuje na głębokie zaangażowanie w mroczny, przestępczy świat, gdzie granice moralne są zatarte, a Bóg "wie za co", co sugeruje fatalizm i brak możliwości ucieczki od przeznaczenia. Ta autentyczność i bezkompromisowość w przekazie to cechy, które rezonują z odbiorcami, o czym świadczą komentarze na platformach takich jak YouTube, gdzie fani chwalą "powiew świeżości" oraz "głos, bit i flow" artysty.

Kokabana doskonale oddaje poczucie odrzucenia i niezrozumienia przez świat zewnętrzny. Kiedy "brat na blokach" jest "winny", a "nie znają skurwysyny, każdy nosi swoje blizny", raper podkreśla, że nikt z zewnątrz nie jest w stanie pojąć trudnych wyborów i osobistych traum, które kształtują jednostkę. Dawna miłość, topiona w "wiadrze łyski" nocą, to obraz ucieczki od bólu i radzenia sobie z utratą w jedyny znany sposób. W obliczu zagrożenia ("Wróg tuż tuż u bram, brat"), lojalność wobec "brata" staje się fundamentalną wartością – obietnica bycia tarczą i bezwzględne rozprawienie się z wrogami to deklaracja wierności, która jest osią kodeksu ulicy.

Bridge, z jego brutalnymi obrazami: "Życie wali w mordę, zimna stal przy skroni", stanowi brutalne przypomnienie o nieustannym zagrożeniu. Zdrada jest niewybaczalna, a kłamstwo "zdusi pocisk", co oznacza, że w tym świecie prawda i lojalność są jedynymi walutami, a ich naruszenie prowadzi do natychmiastowej i śmiertelnej konsekwencji. Refren utworu, powtarzający frazę "Gaua ba bandyta, serce z lodu, w duszy blizna", krystalizuje główną ideę. Serce z lodu to mechanizm obronny, blizna w duszy to zapis doświadczeń, a "ciężar winy" i "gorzkiego wina" to nieodłączne elementy egzystencji. "Ulica szkoli życie, krzyż na piersi, krew i blizna, z losem ciągła walka, aż po grób to jego wizja" to credo bohatera, który widzi swoje życie jako niekończącą się batalię, naznaczoną duchowym i fizycznym cierpieniem. Użycie zwrotu "Gaua ba" może być celowym zabiegiem, mającym na celu podkreślenie lokalnego, unikalnego slangowego charakteru lub po prostu unikatowego elementu tożsamości artystycznej, co dodaje surowości i autentyczności przekazu.

W drugiej zwrotce następuje pogłębienie dramatu. "W dłoni stal, w głowie echo, Jak tu ginąć, tylko prędko" to wyraz rezygnacji i świadomości nieuchronnej, często gwałtownej śmierci. Każdy krok może być "wyrokiem", a nawet "jeden uśmiech" może zwiastować tragedię, kiedy "dwóch zgasiło", co sugeruje zdradę lub podstęp. Najbardziej poruszające są jednak wersy o matce, która "modli się o syna", podczas gdy on "wybrał drogę życia, życiem płacąc znika". To tragiczne zestawienie bezwarunkowej miłości matki z autodestrukcyjną ścieżką syna, która prowadzi do jego przedwczesnego odejścia, podkreśla uniwersalny ból i ofiary składane na ołtarzu ulicznego życia. Końcowe stwierdzenie "Taka nasza ciężka dola, świata końca cienka lina" zamyka tę narrację w poczuciu beznadziei i nieodwracalności losu.

Kokabana, jako artysta wydający swoje utwory (często z dopiskiem "PROD.KOKABANA RECORDS 2025"), zdaje się być świadomy swojej twórczej autonomii i autentyczności. Jego muzyka, w tym "Bandyta", jest komentarzem do brutalnej rzeczywistości, którą zna i którą przedstawia bez lukru. Jest to hołd dla wytrwałości, ale także ostrzeżenie przed pułapkami, jakie niesie ze sobą życie na krawędzi. Utwór jest mocnym głosem z ulicy, opowiadającym o złożoności ludzkiego ducha w obliczu nieprzychylnego środowiska, gdzie honor i lojalność są równie ważne, co brutalna walka o przetrwanie.