Utwór "I Kill People" Jona Lajoie, wydany w 2009 roku jako singiel i w 2010 na albumie o tym samym tytule, stanowi mistrzowską parodię i satyrę na stereotypy obecne w gangsta rapie i kulturze hip-hopu, a także szersze komentarze społeczne, podane w absurdalnie komediowej formie. Lajoie, znany z tworzenia postaci takich jak MC Vagina, wykorzystuje ten pseudonim, by z premedytacją stworzyć bohatera przerysowanego, groteskowego i aż do bólu niewiarygodnego, którego przechwałki są tak rażąco sprzeczne z rzeczywistością, że stają się hilarious. Jak sam Lajoie wspominał w wywiadach, jego celem było obrócenie głębokich tematów w absurdalną zabawę, zamiast komentowania ich w poważny sposób.

Piosenka rozpoczyna się od powrotu MC Vaginy, który od razu zaznacza swoją obecność, deklarując: "Still not loving police / Still got love for the vaginal crease". To natychmiastowe ustawienie tonu – połączenie rzekomej "ulicznej twardości" z obsesyjnym i wulgarnym skupieniem na seksualności. Refren, "Guns don't kill people, uh uh / I kill people with guns", jest jaskrawym nawiązaniem do popularnego hasła National Rifle Association (NRA) "Guns don't kill people, people kill people". Lajoie odwraca tę frazę, aby podkreślić absurdalność argumentu, który zrzuca całą odpowiedzialność na osobę, a nie narzędzie, doprowadzając go do hiperbolicznego ekstremum. W ustach jego komicznej postaci, to on sam jest bezwzględnym sprawcą, ale jego deklaracje są tak niezręczne i niewiarygodne, że budzą śmiech, a nie strach.

MC Vagina buduje swoją postać na serii sprzeczności i nieudanych porównań. Grozi "punkass gangsters", ale jego groźby są dziecinne i nieskuteczne: "I'm invincible like Bruce Willis in the movie "Invincible"" – film o takim tytule z Willisem nie istnieje, co od razu podważa jego wiarygodność. Twierdzi, że jest "invisible like... well, I'm not really invisible", co świadczy o jego braku pomysłów i nieporadności. Porównanie do "fire in a nursing home", po którym następuje beztroskie "Old people burning, old people burning / That's kinda messed up", jest szokujące i celowo niesmaczne, ale jego naiwna refleksja po własnym okrucieństwie demaskuje jego rzekomą "badassowość" jako czystą pustkę. Podobnie, deklaracja znajomości karate i "ninja stuff" jest natychmiast zepsuta niezręcznym "I'll trip you then I'll suck your nuts", szybko poprawionym na "I-i mean I'll punch your nuts / Sucking them would be gay and I'm totally not gay". To nerwowe wycofanie z homoseksualnego podtekstu jest kolejnym elementem dekonstruującym stereotyp twardego rapera.

Dalsza część utworu kontynuuje motyw megalomanii i materializmu, typowy dla rapu, ale doprowadzony do absurdu. MC Vagina chwali się bogactwem: "I buy a lot of expensive things because I have a lot of money / You can't afford expensive things 'cos you don't have a lot of money". Jego pogarda dla "stupid poor people", którzy "can't even afford food", jest tak bezpośrednia i prostacka, że uwypukla płyciznę i brak empatii, często zarzucane niektórym artystom hip-hopowym. Kulminacja tej części następuje w opisie jego rzekomo gigantycznego penisa: "Twenty five inches long and twelve inches thick". Porównania do "Anthony Hopkins of cock" czy "Albert Einstein of dick" są już same w sobie komiczne, ale prawdziwy punkt zwrotny następuje w "The Anne Frank of erections". Natychmiastowa autocenzura ("No... that's inappropriate") jest kolejnym sygnałem, że mimo prób bycia "bad boyem", jego wewnętrzny cenzor i poczucie przyzwoitości wciąż działają, choć w wyjątkowo nieudolny sposób. To pokazuje, że jego postać jest bardziej niezdarnym udawaczem niż prawdziwym zagrożeniem.

Tekst kończy się dalszymi absurdalnymi przechwałkami o liczbie zabitych osób ("around seven... thousand"), a następnie szokującym uprzedmiotowieniem kobiet: "Oh, yeah, women are actually good for four things / Cooking, cleaning, vaginas and their sisters' vaginas". Ta wypowiedź, podobnie jak inne w jego twórczości (np. "Show Me Your Genitals"), jest celowo mizoginistyczna i obrzydliwa, mając na celu wyśmianie toksycznej męskości i seksizmu, które przenikają niektóre segmenty kultury. Lajoie w wywiadach przyznawał, że jego piosenki, takie jak "Show Me Your Genitals", były parodią i krytyką mizoginii w rapie, choć niektórzy słuchacze mogli przegapić ten satyryczny aspekt i traktować je dosłownie. Utwór "I Kill People" jest idealnym przykładem suchego, czarnego humoru, który pomógł Jonowi Lajoie'owi zdobyć popularność w początkowych latach YouTube'a i ostatecznie doprowadził go do roli Taco w serialu "The League". Jest to bezlitosna karykatura hip-hopowych klisz, ukazująca ich pustkę i śmieszność poprzez wyolbrzymienie do granic możliwości.