Piosenka "Lend your love to me tonight" autorstwa Emerson, Lake & Palmer to głęboko emocjonalne, liryczne wołanie o intymność i ukojenie w obliczu wewnętrznej ciemności i egzystencjalnego zagubienia. Utwór ten pochodzi z albumu Works Volume 1 z 1977 roku. Tekst, napisany przez Petera Sinfielda we współpracy z Gregiem Lake'em, jest wyrazem skrajnej wrażliwości i pragnienia ucieczki od osądów świata zewnętrznego.

Pierwsza zwrotka natychmiast zanurza słuchacza w stan skrajnej bezbronności. Podmiot liryczny wyznaje: "I have no strength I cannot fight / Just flood my darkness with your light". To desperacka prośba o światło i pocieszenie, pozbawiona jakichkolwiek warunków czy oczekiwań co do tożsamości osoby, do której jest kierowana ("Don't ask me who or what is right"). Odwraca się od "sztucznego wstydu męczenników" i "krucyfiksu", odrzucając religijne czy moralne dogmaty, które często narzucają poczucie winy i ograniczenia. Zamiast tego, pragnie czuć płomień, co może symbolizować zarówno intensywną pasję, jak i życiową witalność, której mu brakuje. Obrazy takie jak "Arrest the sun and shoot the moon / The lamp of laughter dies too soon / To live reflected in a spoon / Makes it too hard to stay in tune" malują obraz zniekształconej rzeczywistości, w której radość jest ulotna, a życie odbija się w sposób fragmentaryczny i nie pozwala na znalezienie wewnętrznej harmonii. Podkreślone "Believe me" na koniec zwrotki wzmacnia autentyczność tego wołania.

Druga zwrotka kontynuuje to błaganie, lecz z silniejszym naciskiem na potrzebę wolności i natychmiastowości. "Unlock the door and unbar the gate" to metafora otwarcia się na miłość, usunięcia wszelkich barier, które mogłyby stać na przeszkodzie. Deklaracja "I'll write I love you on the slate" sugeruje prostotę i szczerość uczucia, niezapisywanego w sposób trwały, ale spontanicznego i bezpośredniego. Podmiot liryczny nie chce czekać, ani pozwolić, by "ślepa od gwiazd droga przeznaczenia" go zmyliła. Trzykrotne powtórzenie: "Confuse me / Abuse me / Misuse me" może być interpretowane jako gotowość do przyjęcia miłości w każdej formie, nawet jeśli niesie ze sobą ryzyko cierpienia, byleby tylko doświadczyć bliskości. To także może być gorzka refleksja nad tym, jak często miłość bywa traktowana lub postrzegana w świecie.

W trzeciej zwrotce, prośba o miłość łączy się z głębszym pragnieniem wyzwolenia duszy i oczu. "A clock unwinds a flower dies" przypomina o upływającym czasie i kruchości życia, kontrastując z ideą, że zewnętrzne zwycięstwa ("You win the race but lose the prize") są puste. Metafora "A tattered cloak behind the throne / It is unseen it is not known / Behind this face I am alone" mówi o ukrytym cierpieniu, izolacji i poczuciu bycia niezrozumianym. Podmiot liryczny wyznaje, że oddałby "wszystko, co posiada", by móc dotknąć drugiego człowieka, co podkreśla jego desperacką potrzebę prawdziwej, fizycznej i duchowej bliskości.

Ostatnia zwrotka jest kulminacją intensywności. Ponowne wezwanie "Just lend your love to me once more" nie potrzebuje uzasadnienia ("Don't ask me what I came back for"), jedynie spontanicznej reakcji. Obserwacja "moonlight cross the floor" tworzy intymną i zmysłową atmosferę, w której "as your blood begins to roar / You'll feel your senses spin and soar". To opis totalnego zatracenia się w namiętności, transcendencji zmysłów. Kulminacyjnym, a zarazem najbardziej kontrowersyjnym elementem tekstu jest metafora: "You will become my meteor / Divine and universal whore / Complete me". Obraz "meteoru" symbolizuje potężną, niszczycielską, ale i oświecającą siłę. Z kolei połączenie "Boska i uniwersalna dziwka" to celowa prowokacja, która przełamuje tabu, łącząc świętość z profanum. Sugeruje miłość, która wykracza poza wszelkie moralne i społeczne ramy, jest wszechogarniająca, pierwotna, a jednocześnie bosko idealna, wypełniająca pustkę i przynosząca całkowite spełnienie ("Complete me").

Piosenka ta, choć liryczna i introspektywna, zyskała dodatkowy kontekst w historii zespołu. Album Love Beach, na którym pierwotnie miała się znaleźć (a ostatecznie znalazła się na Works Volume 1), jest często uznawany za jeden z najsłabszych w dyskografii ELP i był produktem kontraktowej konieczności, nagrywanym w atmosferze narastających napięć w zespole. Greg Lake i Peter Sinfield napisali teksty do wszystkich utworów na Works Volume 1. Co ciekawe, sam Peter Sinfield, autor tekstów, przyznał później, że teksty na Love Beach nie były jego najlepszymi, co jednak niekoniecznie dotyczy "Lend your love to me tonight", która została wydana wcześniej i generalnie jest postrzegana jako jedna z bardziej udanych ballad Lake'a. Carl Palmer wspominał, że zespół nagrywał ten album bez większego entuzjazmu, a sam krążek był próbą zespołu wejścia w bardziej komercyjne wody, co nie spotkało się z aprobatą wielu fanów progresywnego rocka. Mimo to, utwór "Lend your love to me tonight" pozostaje mocnym przykładem lirycznej wrażliwości Grega Lake'a i poetyckiej głębi Petera Sinfielda, oddając uniwersalne pragnienie miłości, bliskości i akceptacji, które wykracza poza wszelkie zewnętrzne ograniczenia i osądy.