Interpretacja Hymn - Hymn USA

The Star-Spangled Banner, hymn państwowy Stanów Zjednoczonych, to utwór głęboko zakorzeniony w dramatycznych wydarzeniach historycznych, będący świadectwem narodowej wytrwałości i triumfu. Tekst piosenki, pierwotnie zatytułowany Defence of Fort M'Henry (Obrona Fortu McHenry), napisał amerykański prawnik i poeta-amator Francis Scott Key 14 września 1814 roku, po tym, jak był świadkiem brytyjskiego bombardowania Fortu McHenry w Baltimore podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej w 1812 roku. Key, uwięziony na brytyjskim okręcie, skąd obserwował ostrzał, z niepokojem wypatrywał, czy amerykańska flaga wciąż powiewa nad fortem.

Pierwsza zwrotka rozpoczyna się od retorycznego pytania: „Oh, say can you see, by the dawn's early light, / What so proudly we hailed at the twilight's last gleaming?” (O, powiedz, czy widzisz, w blasku jutrzenki, / Co tak dumnie witaliśmy w ostatnim blasku zmierzchu?). Ten fragment doskonale oddaje nastrój niepewności i nadziei, z jakim Key obserwował bitwę. „Whose broad stripes and bright stars, through the perilous fight, / O'er the ramparts we watched, were so gallantly streaming?” (Czyje szerokie pasy i jasne gwiazdy, przez niebezpieczną walkę, / Nad szańcami, które obserwowaliśmy, tak dzielnie powiewały?). Opis „rockets' red glare, the bombs bursting in air” (czerwony blask rakiet, bomby rozrywające się w powietrzu) maluje żywy obraz chaosu i przemocy, by w końcu przynieść ulgę: „Gave proof through the night that our flag was still there” (Dały dowód przez noc, że nasza flaga wciąż tam była). Refren, „O say, does that star-spangled banner yet wave / O'er the land of the free and the home of the brave?” (O, powiedz, czy ten gwiaździsty sztandar wciąż powiewa / Nad krajem wolnych i domem odważnych?), jest kulminacją tych uczuć, wyrażając zarówno triumf, jak i niezłomną wiarę w ideały narodu.

Druga zwrotka kontynuuje ten temat, ukazując mglisty poranek po bitwie: „On the shore, dimly seen through the mists of the deep” (Na brzegu, słabo widocznym przez mgły głębi). Niepewność, czy flaga nadal tam jest, ustępuje, gdy promienie słońca rozświetlają sztandar, który „In full glory reflected now shines on the stream” (W pełni chwały odbity, teraz jaśnieje na strumieniu). To objawienie flagi symbolizuje odrodzenie nadziei i potwierdzenie zwycięstwa, prowadząc do radosnego wykrzyknienia: „'Tis the star-spangled banner! O long may it wave / O'er the land of the free and the home of the brave” (To gwiaździsty sztandar! O, niech długo powiewa / Nad krajem wolnych i domem odważnych).

Trzecia zwrotka nabiera bardziej bojowego tonu, bezpośrednio zwracając się do wrogów: „And where is that band who so vauntingly swore / That the havoc of war and the battle's confusion / A home and a country should leave us no more?” (A gdzie jest ta banda, która tak chełpliwie przysięgała, / Że spustoszenie wojny i zamęt bitwy / Nie pozostawią nam już ani domu, ani kraju?). Odpowiedź jest jednoznaczna i triumfalna: „Their blood has wiped out their foul footstep's pollution” (Ich krew zmyła plugawą zmazy ich stóp). Wzmianka o „hireling and slave” (najemniku i niewolniku) w tej zwrotce jest często przedmiotem dyskusji i kontrowersji, odzwierciedlając złożoność historycznego kontekstu Stanów Zjednoczonych w czasie, gdy Key napisał wiersz. Francis Scott Key był właścicielem niewolników, a historycy debatują, czy fragment ten odnosi się do czarnoskórych żołnierzy służących w brytyjskiej armii, czy też ma szersze, symboliczne znaczenie.

Ostatnia zwrotka jest afirmacją przyszłości i niezachwianej wiary: „Oh! thus be it ever, when freemen shall stand / Between their loved home and the war's desolation!” (O! niech tak będzie zawsze, gdy wolni ludzie staną / Między swym ukochanym domem a wojennym spustoszeniem!). Podkreśla rolę boskiej opatrzności w zachowaniu narodu: „Blest with victory and peace, may the heaven-rescued land / Praise the Power that hath made and preserved us a nation” (Błogosławiona zwycięstwem i pokojem, niech ziemia ocalona przez niebiosa / Chwali Moc, która stworzyła i zachowała nas jako naród). Utwór kończy się deklaracją wiary i determinacji, której motto brzmi: „In God is our trust” (W Bogu nasza ufność), a gwiaździsty sztandar „in triumph shall wave” (w triumfie będzie powiewał) nad krajem wolnych i domem odważnych. Motto to zostało później przyjęte jako narodowe motto Stanów Zjednoczonych w 1956 roku.

Ciekawostką jest fakt, że melodia do The Star-Spangled Banner pochodzi z popularnej brytyjskiej piosenki pijackiej z XVIII wieku, zatytułowanej To Anacreon in Heaven (Do Anakreona w niebie), skomponowanej około 1775 roku przez Johna Stafforda Smitha dla londyńskiego Anacreontic Society, klubu dżentelmenów. Key sam wcześniej używał tej melodii do innej swojej pieśni. Pomimo tego nietypowego pochodzenia, melodia stała się integralną częścią amerykańskiej tożsamości. Wiersz Keya, pierwotnie opublikowany jako ulotka, a następnie w gazetach, szybko zyskał popularność i stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych pieśni patriotycznych w Stanach Zjednoczonych. Dopiero 3 marca 1931 roku Kongres Stanów Zjednoczonych oficjalnie zatwierdził The Star-Spangled Banner jako hymn narodowy. Flaga, która zainspirowała Keya, znana jako Wielki Sztandar Garnizonowy (Great Garrison Flag), z 15 gwiazdami i 15 pasami, jest dziś eksponowana w Narodowym Muzeum Historii Ameryki w Smithsonian Institution. Jest ona jedyną oficjalną flagą amerykańską z więcej niż trzynastoma pasami. Piosenka jest znana z trudności w wykonaniu ze względu na szeroką skalę dźwiękową, obejmującą dwanaście półtonów, co stanowi wyzwanie nawet dla profesjonalnych śpiewaków.