„Just in Case”, otwierający serial Godfather of Harlem, to utwór głęboko zakorzeniony w brutalnej rzeczywistości ulicznego życia, stanowiący muzyczny komentarz do walki o władzę i przetrwanie w przestępczym półświatku. Piosenka, wydana 30 sierpnia 2019 roku przez Epic Records jako główny motyw muzyczny serialu, który swoją premierę miał 29 września tego samego roku, idealnie oddaje atmosferę dramatu o Bumpy’m Johnsonie, legendarnej postaci Harlemu lat 60.. Swizz Beatz, będący producentem wykonawczym ścieżki dźwiękowej do serialu i zarazem producentem tego utworu, stworzył bombastyczny hymn z militarnymi bębnami i charakterystycznymi okrzykami, które podkreślają intensywny i bezkompromisowy charakter dzieła.

Wersja Ricka Rossa to opowieść o ambicji i dążeniu do niewyobrażalnego bogactwa – „Tryna touch ten figures”. Jego marzenie o „touch a kilo gram” jasno wskazuje na jego zaangażowanie w handel narkotykami, który jest ścieżką do fortuny, ale także do nieustannego zagrożenia. Ross maluje obraz luksusowego życia, jeżdżąc Rolls Royce'em po Malcolm X Boulevard, jednocześnie pozostając „at odds with the Irish mob”, co podkreśla ciągłe konflikty i wyzwania w jego świecie. Odwołania do postaci takich jak Dutch Schultz i Lucky Luciano, znanych gangsterów historycznych, nadają jego narracji autentyczności i pokazują, że Rick Ross widzi siebie w szeregu wpływowych, choć niebezpiecznych, figur przestępczego świata. Jednak ten pęd za bogactwem niesie ze sobą ryzyko „Alcatraz” i perspektywę utraty wszystkiego, co symbolizuje „Forbes list AWOL and you're falling fast”. To wyraża paradoks ulicznego sukcesu – im wyżej wspinasz się po drabinie przestępczości, tym większy staje się cień upadku.

Refren Swizza Beatz'a jest ponurym, powtarzającym się przypomnieniem o wszechobecności śmierci i nieuchronności losu. „I can hear death calling my name” – to linia, która w dramatyczny sposób podkreśla świadomość ryzyka, z jakim bohaterowie mierzą się każdego dnia. Powtórzenie „I swear to God things ain't gon change” (Przysięgam na Boga, że nic się nie zmieni) wzmacnia fatalistyczny ton, sugerując, że przemoc i walka są nieodłącznymi elementami ich życia. Wreszcie, „I keep a revolver wit' your name, just in case” to deklaracja gotowości do samoobrony i bezwzględności w obliczu zagrożenia. Jest to motto dla tych, którzy muszą być zawsze przygotowani na najgorsze, co stanowi esencję przetrwania w niebezpiecznym świecie Bumpy’ego Johnsona i współczesnych ulic.

Wers DMX'a wnosi surową autentyczność i bezkompromisową postawę. Rapując: „I'm a hood nigga, I know why they love me”, DMX podkreśla swoją prawdziwość i głębokie połączenie z ulicą. Jego porównania do „fucking plague”, „global warming” czy „Ebola virus” to metafory jego niszczycielskiej siły i wpływu, a także agresywnego, niepowstrzymanego charakteru. DMX bezpośrednio atakuje tych, którzy udają przestępców, nie mając rzeczywistego doświadczenia w ulicznym życiu: „How many times you been behind the wall? None / You either snitching or lying about the shit you done”. Wskazuje na brak doświadczenia w handlu narkotykami („You ain't never move a brick 'less you was building a house”) czy w używaniu broni („You ain't never put a nigga out with the gun in his mouth”). Ten mocny przekaz, wypowiedziany przez DMX'a, który w 2019 roku wyszedł z więzienia i był w trakcie powrotu na scenę, był szczególnie rezonujący, podkreślając jego własne, autentyczne doświadczenia. Jego występ w „Just in Case” był postrzegany jako ważny krok w jego kampanii powrotnej.

Łącząc ambicję Ricka Rossa, fatalizm Swizza Beatz'a i surową autentyczność DMX'a, utwór „Just in Case” staje się potężnym hymnem o przetrwaniu w obliczu ciągłego zagrożenia. To muzyczne odzwierciedlenie bezlitosnej walki o respekt, pieniądze i życie, gdzie każdy dzień to gra o wszystko, a zabezpieczenie się „na wszelki wypadek” jest jedyną pewną strategią. Teledysk do utworu, w którym wystąpił Forest Whitaker, aktor grający Bumpy'ego Johnsona, dodatkowo pogłębia związek z serialem, przenosząc widzów do mrocznego Harlemu lat 60..
_
_