"Jadymy na kurwy" autorstwa Dohtora Mioda (właśc. Marcin Witas) to utwór, który z bezkompromisową dosadnością przedstawia mroczną wizję hedonizmu, przemocy i degradacji moralnej, ściśle związanej z realiami Górnego Śląska. Dohtor Miód, raper z Piekar Śląskich, znany jest z tego, że w swojej twórczości konsekwentnie używa języka śląskiego, wplatając w teksty wulgaryzmy i nawiązania do lokalnej kultury. Jego muzyka ma charakter niekomercyjny, a większość materiałów dostępna jest bezpłatnie, co podkreśla jego niezależność i autentyczność jako artysty undergroundowego. Artysta sam określa swoją działalność jako "podziemie", tworzone "dla fanów-knutomaniaków".

Piosenka otwiera się refrenem, który od razu wprowadza słuchacza w świat nieskrępowanej konsumpcji i prostackiej rozrywki. Słowa "Chyciołh robota, momy kasa / Jadymy na kurwy, jadymy na kurwy / Bydom ciongnonć nom kutasa" (tłum. "Złapałem robotę, mamy kasę / Jedziemy na dziwki, jedziemy na dziwki / Będą nam ciągnąć kutasy") stanowią deklarację celów bohaterów – zarobione pieniądze mają posłużyć do natychmiastowego zaspokojenia najbardziej prymitywnych pragnień. Obecność "Gorzoły momy pełno nysa" (tłum. "Wódki mamy pełno w bagażniku") i "Bakanio momy połne kabze" (tłum. "Palenia mamy pełne kieszenie") odmalowuje obraz totalnego znieczulenia i ucieczki w używki, które mają ułatwić przekroczenie wszelkich barier moralnych.

Pierwsza zwrotka rozszerza ten wstęp, opisując przygotowania do "wyjazdu" i atmosferę towarzyszącą tej eskapadzie. "Na kurwy my sie wybrali, do paple my jym dowali" (tłum. "Na dziwki się wybraliśmy, w mordę im dawaliśmy") szokuje już na samym początku, sugerując skrajną pogardę i agresję wobec prostytutek, które są tu traktowane wyłącznie jako obiekty do wyżycia się. Używanie alkoholu ("Gorzołsko my chloli") i narkotyków ("trowa my bakali") pogłębia stan odurzenia i poczucia wszechmocy. Bohaterowie, mając "Kasy w ciul" (tłum. "Kasy w cholerę"), czują się bezkarni – "bestush robioł co my chcieli / I ochroniarze nic do godki niy mieli" (tłum. "dlatego robiliśmy co chcieliśmy / I ochroniarze nic do gadania nie mieli"). Zakończenie zwrotki, mówiące o utracie "hektolitrów meli" (tłum. "hektolitrów spermy"), jest dosadnym, wręcz groteskowym podkreśleniem intensywności i bezładności tej nocy.

Druga zwrotka wkracza w obszar skrajnej dewiacji i brutalności. Jeden z "kumpli" każe prostytutce klękać, a następnie każe jej "bakać z rzici" (tłum. "palić z tyłka"), co jest aktem głębokiego upokorzenia. Jego agresja eskaluje, gdy "kieliszek mu niy wloz" (tłum. "kieliszek mu nie wszedł"), co prowadzi do uderzenia kobiety "prosto w pysk ji dżistnoł" (tłum. "prosto w pysk jej dźgnął"). Drugi z kolegów również nie pozostaje w tyle, żądając aktu oralnego "nojgłymbi jak umi" (tłum. "najgłębiej jak umie"), a kulminacją jest ejakulacja na twarz kobiety, ponieważ "Niy mioł założony na puloku gumy" (tłum. "Nie miał założonej prezerwatywy"). Te opisy zarysowują obraz ludzi, dla których wszelkie granice ludzkiej godności i szacunku zostały przekroczone, a prostytutki są jedynie narzędziami do zaspokajania najmroczniejszych fantazji.

Trzecia zwrotka przedstawia scenę, która jest apogeum sadyzmu i przemocy w utworze. "Czeci kumpel boł sadystom, mioł z sobom kajdanki" (tłum. "Trzeci kumpel był sadystą, miał ze sobą kajdanki") – to zdanie jednoznacznie definiuje jego postawę. Kobieta zostaje przypięta do łóżka, pozbawiona ubrań i bita pejczem po pośladkach, aż do krwawienia – "Rzić ji sie skrawawiyła, z ból dziwka wyła" (tłum. "Tyłek jej się skrwawił, z bólu dziwka wyła"). Następnie sadysta używa "rubej żyły" (tłum. "grubej żyły", co może odnosić się zarówno do narzędzia, jak i jego genitaliów) i bije kobietę po piersiach i głowie. Akt kończy się ejakulacją na nią "w połowie" tortur. Jest to przerażający obraz, który ukazuje najgłębsze warstwy patologii i bestialstwa.

"Jadymy na kurwy" doskonale wpisuje się w ogólny kontekst twórczości Dohtora Mioda, który w swoich utworach niejednokrotnie porusza kwestie prostytucji, dewiacji seksualnych i sadomasochizmu, co zostało potwierdzone w opisach jego twórczości na Wikipedii. Pomimo prowokacyjnego i często wulgarnego języka, artysta posługuje się nim, aby dotrzeć do sedna "piekarskiej rzeczywistości" – rzeczywistości naznaczonej alkoholizmem, zubożeniem i degradacją moralną, będącą skutkiem przemian ustrojowych na Śląsku. Dohtor Miód, choć jego muzyka jest "za fest przesadzona, za dużo w niej klniyncia itp.", jak sam przyznaje, dąży do przekazania poważnej treści. Ekstremalność opisów w "Jadymy na kurwy" może być interpretowana jako celowy zabieg mający na celu wstrząśnięcie odbiorcą i zmuszenie go do refleksji nad opisywanymi patologiami. W sieci można znaleźć również inne wersje utworu, takie jak "Jadymy II" czy "Jadymy 3", a także zremasterowane edycje, co świadczy o tym, że pomimo kontrowersyjności, utwór ten jest ważnym elementem jego dyskografii i nadal rezonuje w świadomości słuchaczy. Piosenka staje się więc brutalnym, ale szczerym komentarzem do społeczeństwa, w którym brak perspektyw i wszechobecne używki prowadzą do poszukiwania ukojenia w najbardziej wynaturzonych formach rozrywki, gdzie ludzka godność przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie.