Interpretacja The Record Player Song - Daisy the Great

Interpretacja piosenki "The Record Player Song" zespołu Daisy the Great zagłębia się w złożone meandry współczesnej tożsamości, poszukiwania autentyczności i poczucia uwięzienia w powtarzalności. Utwór, który pierwotnie ukazał się w 2017 roku jako debiutancki singiel duetu Kelley Nicole Dugan i Mina Walker, zyskał na popularności dzięki platformie TikTok, gdzie stał się viralem, co doprowadziło do remiksu z zespołem AJR w 2021 roku. Zespół opisuje go jako opowieść o zmaganiu się z tożsamością, syndromie oszusta i utknięciu w stworzonej przez siebie wersji siebie.

Powtarzający się motyw "I've got a record player that was made in 2014" (Mam gramofon, który został wyprodukowany w 2014 roku) nie odnosi się do dosłownego urządzenia, ale służy jako metafora życia, w którym ugrzęźliśmy w rutynie, zapominając, jak naprawdę żyć. Jest to symbol monotonii i cykliczności, gdzie dni wydają się być odtwarzane w kółko, jak płyta gramofonowa. Bohaterka piosenki, podobnie jak wielu z nas, czuje się, jakby była na autopilocie, przechodząc przez kolejne dni bez prawdziwego poczucia obecności.

Teksty takie jak "Died my hair blue, it came out a seasick sort of green" (Ufarbowałam włosy na niebiesko, wyszedł z tego odcień chorobliwej zieleni) i "I like vintage dresses when they fall just below my knees / I pretend I scraped them climbing in the trees" (Lubię sukienki vintage, kiedy sięgają tuż za kolana / Udaję, że podrapałam je, wspinając się na drzewa) podkreślają pragnienie bycia wyjątkową i spontaniczną, ale jednocześnie ujawniają pewną nieudolność w osiągnięciu tego. Farbowanie włosów na odważny kolor, które kończy się nieoczekiwanym, „chorobliwym” odcieniem, czy udawanie zadrapań od wspinaczki na drzewa, podczas gdy preferuje się eleganckie sukienki, to wszystko elementy kreowania fasady — próby bycia kimś, kim się nie jest, lub przynajmniej nie w pełni. To symbolizuje walkę z oczekiwaniami społecznymi i pragnienie buntu, które nigdy nie jest w pełni zrealizowane. Jak to ujmuje Kelley Dugan, współzałożycielka zespołu, cały projekt Daisy the Great zaczynał się od udawania zespołu, co rezonuje z tematem udawania bycia kimś innym w piosence.

Refren "Sometimes I think all I'm ever doing is / Trying to convince myself I'm alive" (Czasami myślę, że wszystko, co robię, to / Próba przekonania siebie, że żyję) to głębokie egzystencjalne spojrzenie na wewnętrzne zmagania. Sugeruje on, że wiele działań podejmowanych przez bohaterkę ma na celu potwierdzenie własnej egzystencji, walkę z poczuciem pustki i braku sensu. To desperacka próba odczuwania czegokolwiek, aby uciec od monotonii życia.

Dalsze fragmenty, jak "Wipe my eyes and cut me off / I'm just crying for attention / I wish I'd been a teenage rebel / Never even got detention" (Wytrzyj mi oczy i przerwij / Płaczę tylko dla uwagi / Chciałabym być zbuntowaną nastolatką / Nigdy nawet nie dostałam kary) ukazują autoironię i poczucie zawodu sobą. Bohaterka przyznaje się do płaczu dla uwagi, co jest świadectwem jej głębokiej potrzeby bycia widzianą i akceptowaną, a jednocześnie wskazuje na brak autentycznego, młodzieńczego buntu, który idealizuje.

Linie "I don't really love you / I just said that for a change of pace / I'm sorry, sometimes I don't recognize my face" (Naprawdę cię nie kocham / Powiedziałam to tylko dla odmiany / Przepraszam, czasami nie rozpoznaję swojej twarzy) są szczególnie uderzające. Wyrażają poczucie oderwania od własnych uczuć i brak samopoznania. Mówienie rzeczy, których się nie czuje, tylko "dla odmiany", odzwierciedla desperackie dążenie do jakiejkolwiek zmiany, ucieczki od nudy, nawet kosztem nieszczerości. To również wzmacnia motyw syndromu oszusta i poczucia bycia uwięzionym w stworzonej przez siebie roli. Brak rozpoznawania własnej twarzy w lustrze jest metaforą utraty siebie, poczucia, że żyje się cudzym życiem lub odgrywa rolę.

Wers "I need a dictionary / Someone look me up and define me / Please remind me / Who I'm supposed to be around you so you will do what I want you to" (Potrzebuję słownika / Niech ktoś mnie wyszuka i zdefiniuje / Proszę, przypomnij mi / Kim mam być przy tobie, żebyś zrobił to, czego chcę) jest błaganiem o zewnętrzną walidację i wskazówki dotyczące tożsamości. Pokazuje zależność od innych w definiowaniu siebie, a także manipulację, aby osiągnąć pożądane rezultaty w relacjach. Jest to symptom braku wewnętrznego kompasu i poczucia zagubienia.

Podsumowując, "The Record Player Song" to introspektywna podróż przez egzystencjalne lęki i pragnienie autentyczności w świecie, który często zachęca do powtarzalności i kreowania wizerunku. Jest to pieśń o walce o poczucie, że jest się prawdziwie żywym, jednocześnie przyznając się do prób oszukiwania siebie i innych, aby nadać życiu pozory sensu lub ekscytacji. Jej uniwersalność, jak zauważają komentatorzy, leży w tym, że "każdy może utożsamiać się z uczuciem utknięcia w cyklu w pewnym momencie". Piosenka stała się viralem na TikToku, również w formie wyzwania "one-breath challenge", co było dla zespołu zaskoczeniem, ponieważ sami nie mieli wtedy nawet konta na tej platformie. W wywiadzie Mina Walker i Kelley Nicole Dugan wyraziły wdzięczność za to, jak piosenka ewoluowała i znalazła nowe życie w oczach słuchaczy, mimo że powstała, gdy Kelley miała zaledwie 18 lat i czuje się od niej emocjonalnie oderwana. To świadczy o ponadczasowym charakterze jej przekazu o poszukiwaniu siebie i walce o prawdziwą, nieudawaną tożsamość.