W "Gethsemane", utworze Car Seat Headrest, Will Toledo wplata złożoną narrację o wątpliwości, poszukiwaniu sensu i wewnętrznej walce, zanurzoną w głębokiej symbolice religijnej i osobistym doświadczeniu. Tytuł piosenki, nawiązujący do biblijnego Ogrodu Getsemani, gdzie Jezus modlił się przed ukrzyżowaniem, wskazuje na motyw nieuchronnego cierpienia i agonii. Toledo, jak sam przyznał w wywiadzie dla DIY Magazine w listopadzie 2020 roku, często "nurkuje w przeszłość" i czerpie inspirację z różnorodnych źródeł, co widać w bogactwie odniesień w tekście.

Początkowe wersy – "It promised me a good life if I followed all its wishes / I never missed a prayer and I always did the dishes" – zdradzają poczucie zdrady i rozczarowania. Podmiot liryczny, opisywany jako Rosa w niektórych interpretacjach utworu "Gethsemane", będącego częścią nadchodzącej rock opery "The Scholars", śpiewa o przestrzeganiu zasad jakiegoś systemu (religijnego, społecznego, osobistego), który obiecywał nagrodę, lecz jej nie dostarczył. Rutynowe "robienie naczyń" obok gorliwych modlitw podkreśla próżność i absurdalność tej pustej obietnicy. Pytanie "What's beautiful is good, but what's that blood along the ridges?" sugeruje, że idylliczny obraz ma swoją ciemną stronę, ukrytą pod powierzchnią.

Powtarzające się słowo "Tabernacle" symbolizuje świętą, ale być może również opresyjną strukturę lub system przekonań. "Stones of white preserve the words unspeakable for ages" odnosi się do dawnych, być może zbyt sztywnych dogmatów, które nie odzwierciedlają już prawdziwej esencji. "What's left inside is what's evolved from what we have forsaken, check the black box" to wezwanie do zbadania prawdy, do otwarcia "czarnej skrzynki" przeszłości i zrozumienia, jak dawne wartości zostały zniekształcone lub zapomniane.

Sekcja z "You puke and spit and beat your fists against it, but it's unshaken" ukazuje bezsilność w obliczu tego niezmiennego systemu. Wzmianka o Atargatis (syryjskiej bogini płodności i wody, często przedstawianej jako bogini-syrena), wraz z "Your body is a temple, but your holy wounds are aching", pogłębia warstwę religijną, ale jednocześnie przekłada ją na osobisty wymiar cierpienia i fizycznego/emocjonalnego wyczerpania. Ten fragment może nawiązywać do doświadczeń Willa Toledo z przewlekłą chorobą (tzw. long COVID), o której wspomniał w wywiadzie dla RANGE w maju 2025 roku, podkreślając "rozłączenie z ciałem" i "odmienną rzeczywistość".

W "Gethsemane" szczególnie wyraźnie wybrzmiewa konflikt tożsamości. Wersy "I can do whatever the fuck I want when I want to / You're only wearing my skin" są rozpaczliwą deklaracją autonomii i buntu przeciwko wewnętrznej lub zewnętrznej sile, która zdaje się kontrolować podmiot liryczny, sprawiając, że czuje się on jak "You're only wearing my skin". To jest manifestacja sprzeciwu wobec poczucia bycia przedmiotem, noszenia cudzej "skóry" – cudzych oczekiwań, cudzego bólu czy nawet cudzej natury. To poczucie zdaje się być stałym elementem twórczości Toledo, który od dawna eksploruje tematy tożsamości i alter ego, jak jego persona "Trait" wprowadzona w albumie Making a Door Less Open, wydanym 1 maja 2020 roku.

Część z "I can't put out every fire" oddaje przytłoczenie i niemożność zaradzenia wszystkim problemom, zarówno własnym, jak i otaczającego świata. Jest to rezygnacja z roli "zbawcy", przyznanie się do własnych ograniczeń. Fragment "Is there no king behind these walls?" jest wyrazem głębokiego kryzysu wiary, kwestionowaniem istnienia wyższej siły, która mogłaby pomóc.

W drugiej połowie utworu, po serii powtórzeń "I can't put out every fire", tekst staje się bardziej oniryczny. "Radio tower neck speaks with the accent of my stomach" to surrealistyczny obraz łączący zewnętrzne sygnały z wewnętrznymi, pierwotnymi potrzebami. "In the false dawn everything is dreamlike and unreal" opisuje stan zawieszenia, iluzji, gdzie prawdziwy koszmar nadal czai się na peryferiach. Obraz "black-haired bull is speaking by the bed" może symbolizować pierwotną, mroczną siłę, wewnętrznego demona lub fatum, z którym podmiot liryczny musi się zmierzyć. W kontekście rock opery "The Scholars", "Gethsemane" jest szóstym utworem z trzynastego albumu i pełni funkcję punktu środkowego narracji.

Pomimo narastającego poczucia beznadziei, w piosence pojawia się powracająca mantra: "You can love again if you try again". Jest to promyk nadziei, wskazujący na możliwość uzdrowienia i odnalezienia miłości, nawet jeśli wydaje się to nieosiągalne. Jak podkreślono w Stay Free Radio, to "zawrotne mantra" napędza singiel "z zaciekłą, nieustępliwą pewnością siebie", a każda część buduje się na poprzedniej, uchwytując duchową podróż tęsknoty i odporności.

Odniesienia do przeszłości – "Waves wash up the puzzle pieces of high school dioramas / Gifts for your nephew's birthday bring up scenes of childhood trauma" – pokazują, jak traumy z dzieciństwa wciąż wpływają na teraźniejszość. Moment, w którym "Magic eye clicks into focus, it's something you'd give your right eye to unsee", symbolizuje nagłe, bolesne olśnienie, konfrontację z niechcianą prawdą.

Kluczowy fragment "I've called to you a thousand times to take away this cup / But there will be no miracles 'til the ransom's added up" bezpośrednio nawiązuje do modlitwy Jezusa w Getsemani. Sugeruje, że cierpienie nie zostanie odebrane, dopóki "okup nie zostanie zapłacony", co może odnosić się do trudnej ceny odkupienia, zarówno w sensie duchowym, jak i osobistym.

W końcowej części utworu następuje moment poddania: "Now you have me as I was born / My breaking heart beats between your horns / What comes next, beloved pet?". To akt kapitulacji, być może wobec własnego przeznaczenia, cierpienia, czy też tej tajemniczej, pierwotnej siły. Powtarzające się "I can't run anymore" wyraża ostateczne wyczerpanie i akceptację sytuacji, z której nie ma ucieczki.

Tekst zamyka się obrakiem "Another soul must be redeemed" i listą postaci (od "nagiego kapłana" po "zgniłe zboże"), które mogą symbolizować rozpad i dystorsję w świecie lub w psychice podmiotu lirycznego. Mimo wszystko, ostatnie wersy – "You can love again if you try again" i jego skrócona forma "You can love / If you try" – pozostawiają subtelne, lecz wyraźne przesłanie o nadziei. Wskazują, że pomimo wszelkich agonii, zwątpienia i poczucia bezsilności, możliwość miłości i uzdrowienia wciąż istnieje, pod warunkiem podjęcia próby. To świadectwo odporności ludzkiego ducha w obliczu osobistych i egzystencjalnych kryzysów, cecha charakterystyczna dla twórczości Willa Toledo.