Interpretacja Amaretto - Avi

Piosenka „Amaretto” autorstwa Aviego, pochodząca z jego czwartego albumu studyjnego Mały Książę wydanego 31 marca 2023 roku, to głęboko emocjonalny utwór, który z pozoru opowiada o luksusie i ucieczce, jednak pod warstwą blichtru kryje historię przetrwania, poświęcenia i dążenia do lepszego jutra. Sam Avi określił ten utwór jako „lovesong, ale nie miałki ani banalny”, którego motywem przewodnim jest kradzież i wspólna ucieczka z ukochaną.

Tytułowe Amaretto, włoski likier o słodkim, migdałowym smaku, którego nazwa dosłownie oznacza „trochę gorzki”, staje się w tekście potężną metaforą życia. Jego smak symbolizuje słodko-gorzką naturę doświadczeń – słodycz osiągniętego bogactwa i wolności miesza się z ciężarem trudnej przeszłości i niepewnością przyszłości. To zapowiedź ukojenia po bólu, ale też świadomość, że droga do tego smaku nie była łatwa. Jak Avi zasugerował podczas występu na Lech Polish Hip-Hop Festival, gdzie wylał butelkę Amaretto, nawiązuje to do problemu uzależnień i dostrzegania konsekwencji, co może być kolejnym odcieniem „goryczy” w smaku życia.

Już refren wprowadza nas w świat luksusu i swobody: „Bez dachu nad głową, bo to kabriolet” czy „Srebrne tace i złote wybrzeże”. To obietnica idylli i willi nad oceanem, ale natychmiast skontrastowana z gorzką prawdą: „Nie zawsze było tak lekko”. Ta fraza staje się kluczem do zrozumienia całego utworu, podkreślając podróż bohaterów z nizin do wymarzonego dostatku.

Pierwsza zwrotka z bezlitosną szczerością odnosi się do bolesnej przeszłości. „Ranne ptaszki, ale nie wstajemy rano. Ranne, bo każde z nas cierpiało” – te słowa malują obraz ludzi naznaczonych cierpieniem, dla których wczesne pobudki kojarzą się być może z trudną, naznaczoną walką o przetrwanie codziennością. Marzenia o „Sheratonie i porcelanie z Dynastii Ming” boleśnie kontrastują z dawną rzeczywistością „stolikami obłożonymi ceratą i ścianami, z których już odpadał tynk”. Pragnienie opłynięcia świata na jachcie i opływania „w dostatki” jest silnie związane z lękiem przed powrotem do „klatki”, co może symbolizować zarówno ubóstwo, jak i poczucie uwięzienia w dawnym życiu lub nawet konfrontację z wymiarem sprawiedliwości. Obraz „uciekiniera” i czekającego „Embraera” na lotnisku utrwala motyw ciągłej ucieczki przed konsekwencjami podjętych decyzji, być może tych, które pozwoliły im zdobyć obecny status.

Druga zwrotka pogłębia ten mroczny, lecz zdeterminowany obraz. „Mosty spalone jak Ponte di Ferro” jednoznacznie wskazuje na brak możliwości powrotu do poprzedniego życia. Zamiast pasywnie cierpieć jak romantyczny Młody Werter, bohater „znów majstruje przy sejfie z kompletem wierteł”, co jest bezpośrednim nawiązaniem do nielegalnych działań, które umożliwiły im osiągnięcie bogactwa. Odliczanie od jeden do czterech, opisujące precyzyjny plan ucieczki, pokazuje ich determinację i gotowość do podejmowania ryzyka. W tym świecie, gdzie nikt nie wie, co przyniesie jutro, kluczowe jest bezgraniczne zaufanie do partnera – „po prostu mi ufaj jak swemu terapeucie”. Mimo sukcesu, „stres” jest nieodłącznym elementem ich „zawodu”, ale bohaterowie świadomie oddzielają „przeszłość grubą kreską”, patrząc w niebo, które „całe świeci się na niebiesko”, symbolizujące nadzieję i perspektywę na nowy początek.

„Amaretto” to zatem nie tylko opowieść o luksusie, ale przede wszystkim o wewnętrznej sile, odwadze w dążeniu do marzeń, nawet jeśli droga do nich jest kręta i naznaczona ryzykiem. To hołd dla partnerstwa, które przetrwało próby i stanowi filar w nowym, słodko-gorzkim życiu.