Interpretacja ​We can't be friends (wait for your love) - Ariana Grande

„We can't be friends (wait for your love)” Ariany Grande, wydane 8 marca 2024 roku jako drugi singiel z jej siódmego albumu studyjnego Eternal Sunshine, to utwór o wielowymiarowym znaczeniu, który zręcznie splata osobiste doświadczenia z publiczną narracją na temat artystki. Piosenka, będąca mieszanką Europop, synth-popu i power popu z electropopowym beatem, opowiada zarówno o rozpadzie romantycznego związku, jak i skomplikowanych relacjach Grande z mediami i opinią publiczną. Sam tytuł albumu, Eternal Sunshine, nawiązuje do filmu „Zakochany bez pamięci” (2004), w którym bohaterowie poddają się procedurze wymazania wspomnień o byłych partnerach, co idealnie oddaje temat albumu, oscylującego wokół utraty, żalu, miłości i złamanego serca.

Tekst piosenki rozpoczyna się od poczucia niezrozumienia i rezygnacji: „I didn't think you'd understand me / How could you ever even try?”. Artystka wyraża pragnienie autentyczności, ale jednocześnie unika konfliktu, chcąc pozwolić, by bolesna historia po prostu wygasła: „I don't wanna tiptoe, but I don't wanna hide / But I don't wanna feed this monstrous fire / Just wanna let this story die”. Ten fragment odnosi się do jej walki o bycie sobą, jednocześnie unikając podsycania medialnych spekulacji i plotek, które narastały wokół jej życia prywatnego, zwłaszcza po rozwodzie z Daltonem Gomezem i nowym związku z Ethanem Slaterem.

Refren „We can't be friends / But I'd like to just pretend / You cling to your papers and pens / Wait until you like me again” jest kluczowy dla podwójnej interpretacji utworu. Z jednej strony opłakuje koniec romantycznego związku i niemożność utrzymania przyjaźni, gdzie brak możliwości bycia sobą uniemożliwia dalszą relację. Z drugiej strony, „papers and pens” to wyraźne odniesienie do mediów, prasy i publicznej opinii, która często zmienia swoje nastawienie do artystów. Ariana Grande wydaje się mówić do publiczności: „Nie możemy być przyjaciółmi, ale chciałabym udawać, że tak jest, dopóki znowu mnie nie polubicie”. Ta linia sugeruje transakcyjny charakter relacji z fanami i mediami, gdzie zainteresowanie jej osobą jest często powierzchowne, a sympatia zależna od bieżących wydarzeń. Powtarzające się „Wait for your love / My love, I'll wait for your love” odzwierciedla głęboką tęsknotę za akceptacją, czy to ze strony byłego partnera, czy też ze strony publiczności.

W drugim verse Grande podkreśla swoją wewnętrzną walkę i przywiązanie do własnej prawdy: „Me and my truth, we sit in silence / Babygirl, it's just me and you / 'Cause I don't wanna argue, but I don't wanna bite / My tongue, yeah, I think I'd rather die”. To odzwierciedla jej dążenie do zachowania autentyczności bez wchodzenia w otwarte konflikty z mediami czy odpowiadania na plotki. Wers „You got me misunderstood / But at least I look this good” to akt buntu i odzyskania sprawczości. Pomimo poczucia niezrozumienia i fałszywych przedstawień, artystka manifestuje pewność siebie i odporność na osądy.

Mostek piosenki, „Know that you made me / I don't like how you paint me, yet I'm still here hanging / Not what you made me / It's somethin' like a daydream / But I feel so seen in the night / So for now, it's only me / And maybe that's all I need”, jest szczególnie wymowny w kontekście jej życia pod lupą opinii publicznej. Grande przyznaje, że jej kariera i wizerunek zostały ukształtowane przez przemysł i media, ale jednocześnie odrzuca narzucone jej narracje. Znajduje ukojenie i poczucie bycia „widzianą” w prywatności, z dala od blasku fleszy: „But I feel so seen in the night”, co sugeruje, że to w samotności lub w bliskich, intymnych relacjach odnajduje prawdziwe zrozumienie. Wywiad z Zane’em Lowe’em potwierdził, że Ariana Grande zamierzała, aby utwór mógł być interpretowany na wiele sposobów i odnosić się do różnych rodzajów relacji.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Christiana Breslauera, dodatkowo wzmacnia koncepcję wymazywania pamięci, czerpiąc inspirację z „Zakochany bez pamięci”. Grande, jako postać imieniem Peaches, poddaje się procedurze wymazania wspomnień o byłym partnerze (granym przez Evana Petersa), odtwarzając ikoniczne sceny z filmu. Wideo to, jak sama Grande określiła, jest „całym albumem w jednym wideo”. Co ciekawe, w teledysku pojawia się również wzruszające odniesienie do jej zmarłego byłego chłopaka, Maca Millera, poprzez zastąpienie wspomnienia naszyjnika przez obrożę dla psa, co symbolizuje psa Myrona, którego Grande zaopiekowała się po jego śmierci.

W kontekście albumu Eternal Sunshine, „We can't be friends (wait for your love)” jest piosenką o złożoności rozstań, radzeniu sobie z publicznym osądem i ostatecznym odnajdywaniu siły w sobie. Pomimo melancholijnego tonu, utwór ukazuje proces uzdrowienia i akceptacji, gdzie artystka, choć wciąż może czekać na miłość, rozumie, że czasami wystarczy jej tylko ona sama.