"Cigarette Smoker Fiona" to utwór Arctic Monkeys, który ukazał się jako druga ścieżka na EP-ce Who the Fuck Are Arctic Monkeys? wydanej 24 kwietnia 2006 roku. Jest to przerobiona wersja wcześniejszej piosenki zespołu, "Cigarette Smoke", która znajdowała się w kolekcji demo "Beneath the Boardwalk". Utwór ten stanowi fascynujący portret młodzieńczego buntu, zderzenia klas społecznych oraz poszukiwania tożsamości w atmosferze rozluźnienia i chaosu imprezowego.

Początkowe wersy "Sat at the side of the pool at one of your houses / With wet white trousers on" natychmiast wprowadzają nas w scenerię wystawnego przyjęcia w wiejskiej rezydencji, gdzie luksus spotyka się z nieokiełznaną beztroską. Obraz mokrych, białych spodni sugeruje spontaniczność, być może lekkomyślność, a fraza "worlds collide as the evening continues / The dignity fucks off" doskonale oddaje moment, w którym wszelkie społeczne konwenanse ustępują miejsca surowej rzeczywistości. Alex Turner z typową dla siebie przenikliwością opisuje utratę kontroli i poszukiwanie swobody, które często towarzyszą młodzieńczym zgromadzeniom.

Postać Fiony jest kluczowa dla narracji. Narrator zauważa, że "Her brother's gone off to the strippers / To make up for all the lost time", co dodaje warstwę desperacji i poszukiwania znaczenia w otoczeniu, które na pierwszy rzut oka wydaje się płytkie. Następnie pojawia się jej osobisty opis: "She could have been one of the bitches / But she's actually alright". Ta linijka sugeruje, że Fiona, mimo swojego uprzywilejowanego pochodzenia, nie jest typową snobką; jest „właściwie w porządku”, co odzwierciedla wewnętrzną walkę wielu młodych ludzi, którzy próbują znaleźć swoje miejsce w świecie, który często ich powierzchownie ocenia. To podkreśla również temat przynależności i autoobrazu.

Refren "Cigarette smoker / I'm sorry, but we're all unsure / How much you've had but / We think that you oughta maybe not have any more" jest bezpośrednim, choć nieco niezręcznym ostrzeżeniem, które zdradza troskę narratora. Interpretacje fanów sugerują, że "cigarette smoker" może być sarkastyczne, a Fiona pali coś więcej niż tylko tytoń, co tłumaczyłoby jej "gubienie się" i potrzebę ukrycia tego. Brak wzmianki o piciu alkoholu w tekście, ale silny nacisk na palenie, zdaje się potwierdzać tę teorię. Piosenka w zabawny sposób ukazuje też, jak dorośli często oceniają zachowania młodzieży, nie zawsze rozumiejąc ich prawdziwe motywy.

W drugiej zwrotce, odniesienia do zamożnego domu ("A country home, even if we really tried / What if it's just surprises now?") i możliwej reakcji ojca ("And I bet your dad would like to give us all a slap / When are your parents back? D'you know?") potęgują poczucie, że impreza wymknęła się spod kontroli, a jej uczestnicy bawią się na granicy odpowiedzialności. Narrator kontrastuje swoje pochodzenie z otoczeniem Fiony, mówiąc: "Well I never came from no ghetto / But it wasn't nowhere near here". Ta linijka podkreśla różnicę między klasami społecznymi i perspektywami, jednocześnie bagatelizując lęk przed "well-spoken girls in stilettos", sugerując, że nie są one "something to fear". To zderzenie światów północy i południa Anglii, typowe dla wczesnej twórczości Turnera, rezonuje z osobistymi doświadczeniami zespołu.

Ostatnia część piosenki powraca do motywu dymu papierosowego, ale z nowym znaczeniem: "Cigarette smoker / Cigarette smoke doesn't hide / As well as you think / And you'd think that it oughta / Act as the perfect disguise". Dym, który początkowo mógł wydawać się sposobem na ukrycie lub stworzenie dystansu, ostatecznie okazuje się nieskutecznym kamuflażem. To może symbolizować, że młodzieńcze próby ucieczki od rzeczywistości lub ukrycia swoich prawdziwych uczuć są często bezskuteczne. Cała piosenka odzwierciedla walkę z powierzchownością i społecznymi oczekiwaniami, gdzie powtarzający się refren o "palącej Fionie" przypomina o maskach, które wszyscy nosimy, i o tym, jak rzadko udaje im się ukryć nasze prawdziwe intencje i emocje.

Utwór "Cigarette Smoker Fiona" jest często chwalony za jego świetne teksty i zdolność Turnera do opisywania bogatych rodzin i dziewczyn w specyficznych kontekstach imprezowych. Mimo że jest B-side'em, niektórzy fani uważają go za jeden z bardziej niedocenianych utworów Arctic Monkeys. Jego surowy, punkowy charakter i energiczne riffy gitarowe, połączone z rytmicznym basem Matta Heldersa, zapowiadały cięższe brzmienie, które pojawiło się później na albumie Favourite Worst Nightmare i Humbug. Humbug (2009) zaznaczył odejście zespołu od garażowego rocka i punka, włączając elementy stoner rocka, desert rocka i psychodelicznego rocka, co było partly wpływem producenta Josha Homme'a. "Cigarette Smoker Fiona" ze swoją energetyczną mieszanką riffów garażowego rocka i nostalgicznymi tekstami o młodości jest znakomitym przykładem wczesnego stylu Alexa Turnera. W chórze wokale Turnera i Heldersa podwajają melodię gitary, tworząc potężnie chwytliwy efekt. Ten utwór, choć nie jest singlami z albumu, jest ceniony przez fanów i podkreśla ewolucję brzmienia Arctic Monkeys.