Interpretacja To France (Mike Oldfield cover) - Anubis Gate

Utwór "To France", pierwotnie skomponowany przez Mike'a Oldfielda z wokalem Maggie Reilly w 1984 roku, jest pieśnią o tęsknocie, utraconej nadziei i nieosiągalnym azylu. Anubis Gate, duński zespół progressive/power metalowy, zaoferował swoją porywającą i cięższą interpretację tego klasyka na albumie "Covered in Colours" z 2020 roku. Ich wersja, choć zachowuje liryczny rdzeń, jest przesiąknięta charakterystycznym dla zespołu połączeniem mrocznej progresywności, melodyjnych pejzaży dźwiękowych i potężnego wokalu Henrika Fevre'a.

Tekst piosenki rozpoczyna się obrazem osoby "Taking on Water / Sailing a restless sea", co od razu sugeruje podróż pełną trudności i niepokoju. Metaforyczne "wzburzone morze" i "biała woda" wskazują na niebezpieczeństwo i zawirowania, w których znajduje się podmiot liryczny. Ta podróż nie jest jednak fizyczna w tradycyjnym sensie, lecz symboliczna, napędzana "From a memory / A fantasy" – wspomnieniami przeszłości i marzeniami o przyszłości. Określenie "Far from the islands" potęguje poczucie izolacji i oddalenia od bezpiecznej przystani, być może rodzinnych stron.

Kluczowym elementem utworu jest powtarzające się, gorzkie stwierdzenie: "Never going to get to France". "Francja" w tej pieśni jest powszechnie interpretowana jako symboliczny cel – miejsce spokoju, bezpieczeństwa, spełnienia, nowego początku, a nawet "nowego romansu". Wielu fanów, a także interpretatorzy, zgodnie uważa, że Mike Oldfield napisał tę piosenkę zainspirowany tragicznym losem Marii Stuart, królowej Szkotów. Maria spędziła dzieciństwo we Francji i była jej królową. Po śmierci męża wróciła do Szkocji, gdzie nie została dobrze przyjęta. Poszukując schronienia, uciekła do Anglii, ale została uwięziona przez królową Elżbietę I i ostatecznie stracona, nigdy nie wracając do ukochanej Francji. To właśnie do niej odnosi się zwrot "Mary Queen of chance" – "Maria, królowa przypadku" lub "szczęścia", podkreślający jej zmienny i tragiczny los. Pytanie "will they find you" wyraża obawę przed pościgiem i ostatecznym schwytaniem.

Druga zwrotka maluje obraz tułacza: "Walking on foreign grounds / Like a shadow / Roaming in far off / Territory". Podmiot liryczny jest jak cień, zmuszony do ukrywania się, poszukujący "sanctuary" – azylu, który jednak pozostaje poza zasięgiem. Ciężar przeszłości – "Over your shoulder / Stories unfold" – ciąży na nim, utrudniając ucieczkę i znalezienie ukojenia. Marzenie o "nowym romansie", o stabilizacji i miłości, wydaje się zderzać z niemożliwą do pokonania rzeczywistością.

Refleksyjne fragmenty "I see a picture / by the lamp's flicker / Isn't it strange / How dreams fade and shimmer" wprowadzają moment zadumy nad ulotnością nadziei i piękna marzeń. Senne wizje, choć piękne, znikają niczym migoczące światło lampy, pozostawiając po sobie jedynie echo niemożliwości.

W interpretacji Anubis Gate te melancholijne i refleksyjne teksty zyskują nową głębię dzięki dynamicznej i potężnej oprawie muzycznej. Duński zespół jest znany z umiejętności łączenia "jasnych i ciemnych elementów". Ich cover "To France" został na nowo zaaranżowany, z "własnym dotykiem Anubis Gate", co sprawiło, że zabrzmiał jak autorski utwór, pomimo bycia coverem. Henrik Fevre, wokalista Anubis Gate, w wywiadach podkreśla znaczenie wyrażania własnych tekstów i emocji, co z pewnością przekłada się na jego wykonanie utworu Oldfielda, nadając mu autentyczności i dramatyzmu. Zespół celowo unika pułapek typowych dla coverów metalowych zespołów, starając się stworzyć coś unikalnego i świeżego, co recenzenci opisali jako "zupełnie nowe piosenki ze starych klasyków". Ich "To France" to porywająca, cięższa wersja, która podkreśla bezpowrotną tęsknotę i tragizm opowieści Marii Stuart, jednocześnie rezonując z uniwersalnym doświadczeniem dążenia do nieosiągalnych celów i bolesnego zdawania sobie sprawy z ich niedostępności. Anubis Gate wzmacnia emocje zawarte w tekście, tworząc potężny hymn o nieustannej, choć daremnej, pogoni za upragnionym azylem.