Interpretacja La stessa - Alessandra Amoroso

„La stessa” to utwór, który Alessandra Amoroso wydała 12 sierpnia 2018 roku jako pierwszy singiel z jej szóstego albumu studyjnego zatytułowanego „10”. Piosenka miała swoją premierę niespodziewanie, w dniu 32. urodzin wokalistki, co stanowiło swego rodzaju prezent dla jej fanów. Tekst i muzyka zostały stworzone przez Paolo Antonacciego (syna Biagio Antonacciego) i Dario Fainiego, znanego również jako Dardust. Dario Faini współpracował już wcześniej z Alessandra przy jej przeboju „Sul ciglio senza far rumore”. Utwór jest często postrzegany jako odzwierciedlenie odrodzenia, zarówno osobistego, jak i sentymentalnego, przejścia od zamknięcia do otwartości, od szarości do tysiąca odcieni tęczy.

Piosenka otwiera się radosnym zaproszeniem: „Ridi ridi come ridi tu / se ti va puoi restare però”. Ten początkowy obraz śmiechu jest kluczowy i od razu wskazuje na pragnienie autentyczności i wolności w relacji. Podmiot liryczny wyraża dyskomfort związany z monotonią i brakiem nowości, co podkreślają wersy „Perchè mi da fastidio / se c’è grigio da giorni” oraz „l’abitudine lasciala fuori / perché mi da fastidio / vedere nulla di nuovo”. Woli, by partner zabrał ją nad morze, kiedy pada, niż tkwić w szarości i przypominać sobie, że „dall’altra parte del mondo / ktoś patrzy w słońce”. To pokazuje dążenie do pełnego przeżywania chwili, niezależnie od zewnętrznych warunków, i ucieczkę od poczucia, że gdzieś indziej życie toczy się pełniej.

Kolejna zwrotka kontynuuje ten motyw, mówiąc o miłości, która „się robi, nie narzuca” („L’amore si fa non lo si impone”). To silne przesłanie o wolności wyboru i aktywnym kreowaniu uczucia, a nie pasywnym przyjmowaniu go. Podmiot liryczny prosi, by partner nauczył ją miłości, jeśli chce, ale jednocześnie podkreśla potrzebę swobody: „se ho voglia di uscire lasciami fare”. Ponownie pojawia się motyw irytacji związanej z bezczynnością i poczuciem straconych możliwości, gdy „dall’altra parte del mondo / jest ktoś, kto zdejmuje obcasy, żeby tańczyć”. To kontrast między jej poczuciem uwięzienia a wolnością innych, co motywuje ją do poszukiwania własnej spontaniczności.

Refren jest sercem piosenki i zawiera jej główne przesłanie. W momencie, gdy „wiatr targa nasze serca” („Ora che il vento ci spettina il cuore”), a narratorka zmienia „kurtkę i cel” („cambio la giacca e la destinazione”), co symbolizuje głęboką przemianę i porzucenie dawnej tożsamości – „dziewczyną w kolorze jesieni nie będę już” („ragazza color autunno non sarò più”). Kolor jesieni może symbolizować melancholię, przejściowość lub smutek, z którego chce się uwolnić. Ta zmiana jest jednak warunkowa – ona pozostanie tą samą osobą, jeśli obok niej będzie „on” („ma io sarò la stessa / se ci sei tu”). Ten refren powtarza się kilkakrotnie, wzmacniając ideę, że prawdziwa tożsamość i niezmienność wynikają z obecności ukochanej osoby, która stanowi kotwicę w świecie ciągłych zmian.

W teledysku do utworu, który wyreżyserował Gaetano Morbioli, Alessandra Amoroso spaceruje po kolorowej wyspie Burano w Wenecji, charakteryzującej się rzędami jasnych, różnobarwnych domów odbijających się w kanale. Obraz ten doskonale oddaje nastrój piosenki, symbolizując przejście od szarości do żywych barw i emocjonalnej odnowy, którą przeżywała sama artystka po trudnym okresie. W teledysku „dziewczyna w kolorze jesieni” (jak sama siebie określa) przekształca się w istotę żyjącą latem, symbolizując radość i lekkość.

Zwrotki po refrenie wprowadzają poczucie nadziei i powrotu do życia: „Tornerà / la voglia di correre” (powróci chęć biegania). Podkreślają, że pomimo zmieniających się mód i letnich przebojów, jej esencja pozostanie niezmieniona, jeśli obok będzie ukochana osoba. Motyw „morza porządkującego serce” („il mare riordina il cuore”) jest kolejnym symbolem odnowy i wewnętrznego spokoju. Zmiana „skóry i celu” („cambio la pelle la destinazione”) jest jeszcze silniejszą metaforą głębokiej transformacji, ale znowu z tym samym fundamentalnym założeniem: „ja będę tą samą, jeśli będziesz ty”.

Ostatnie wersy, „Prenoterò il tuo buon umore / e una camera con vista”, dodają nuty optymizmu i planowania przyszłości, w której szczęście partnera i wspólne doświadczanie świata (pokój z widokiem) są priorytetem. To podsumowuje ideę, że miłość i obecność drugiej osoby są kluczowe dla zachowania wewnętrznej spójności i radości, czyniąc podmiot liryczny "tą samą" osobą, pomimo upływu czasu i wszelkich zewnętrznych przemian. Piosenka jest w istocie deklaracją miłości, która daje stabilność i pozwala na osobisty rozwój bez utraty siebie. Jest to oda do autentyczności i siły relacji, która pozwala pozostać wiernym sobie w obliczu życiowych turbulencji.