Interpretacja Speed - Analogfish

"Speed" autorstwa Analogfish to utwór pełen melancholii i buntu, odzwierciedlający frustrację i poczucie bezsilności w obliczu przytłaczającej rzeczywistości, a jednocześnie wyrażający silną wolę walki i przezwyciężania trudności. Tekst piosenki rozpoczyna się od sceny, w której "kiepskie wiadomości przelatują obok", a podmiot liryczny obserwuje, jak "ktoś" (określony jako "kimi" – ty) traci mowę pod ich naporem. W tym momencie jego własny głos wydaje się zbyt cichy, by zostać usłyszanym, by otrzymać odpowiedź. Ta początkowa sekwencja buduje obraz świata ogarniętego chaosem i negatywnymi informacjami, gdzie jednostka czuje się zepchnięta na margines i bezsilna.

Następnie, piosenka porusza temat samotności i wspólnego cierpienia. Podmiot liryczny widzi, jak "ty płaczesz, płaczesz w samotności" i zastanawia się, co on sam powinien zrobić, by dojść do wniosku, że "ja też płaczę". To podkreśla uniwersalność bólu i empatii – w obliczu przytłaczających problemów, cierpienie staje się wspólnym doświadczeniem, zacierającym granice między jednostkami. Cytat "na moim samotnym krzyku w nocy" jest pierwszym, surowym wyrazem buntu i desperacji, sygnałem, że mimo bezsilności, gdzieś w środku tli się pragnienie wyzwolenia.

Refren jest kulminacją tej frustracji i jednocześnie deklaracją działania. Podmiot liryczny obiecuje "roznieść w pył" ten "głośny czas" i "głupi świat oraz złych ludzi" z własną "prędkością". "Yeah... Yeah... Yea... E... E..." to okrzyk bojowy, pełen determinacji i energii, symbolizujący siłę woli i wewnętrzny napęd do walki z przeciwnościami. Ta "prędkość" nie jest tylko fizycznym ruchem, ale metaforą wewnętrznej siły, tempa, z jakim podmiot liryczny stawia czoła światu.

W kolejnych zwrotkach pojawia się motyw ukrytego, prawdziwego głosu, który "nadal tkwi w piersi". Podmiot liryczny czuje, że "nawet chęć jego poszukiwania zniknęła", co wskazuje na głębokie zmęczenie i rezygnację. Dodatkowo, stwierdzenie, że "choć nie ma nic, co bym cenił, to przybywa rzeczy do wyrzucenia", sugeruje poczucie straty i odrzucenia wartości, które kiedyś mogły być ważne. Jest to obraz procesu oczyszczania, ale również pustki.

Powraca motyw płaczu, tym razem podmiot liryczny "płacze w nocy" i zadaje "tobie" pytanie, co "ty byś zrobił/zrobiła", by zaraz potwierdzić, że "ty też płakałeś/płakałaś". To powtórzenie wzmacnia ideę wspólnego doświadczenia i głębokiego rezonansu emocjonalnego. W tym kontekście pojawia się kolejny deklaratywny cytat: "niesione na tej gitarze, którą szarpię w nocy". Gitara staje się narzędziem ekspresji, kanałem dla niewyrażonych słów i emocji, ucieleśnieniem "prędkości" i buntu.

Analogfish to japoński zespół rockowy założony w 1999 roku, a utwór "Speed" zyskał szczególną rozpoznawalność jako dziesiąta piosenka końcowa (ending theme) popularnego anime Naruto. Singiel "Speed" został wydany 3 sierpnia 2005 roku i osiągnął 80. miejsce na listach Oricon, utrzymując się na nich przez pięć tygodni. Fani często podkreślają, że piosenka doskonale oddaje nastrój serii Naruto w tamtym okresie, nawiązując do walki, determinacji i prób przezwyciężania trudności, które są kluczowymi motywami anime. Ta piosenka, będąca debiutanckim singlem zespołu, wydana została na albumie KISS. Zespół składa się z Akiry Shimooki (wokal, gitara), Kentarō Sasaki (wokal, bas) i Shūichirō Saitō (wokal, perkusja), którzy są również wymienieni jako kompozytorzy i autorzy tekstu "Speed".

Instrumentarium, zwłaszcza "przenikliwa gitara" ("tsunzaku guitar"), w połączeniu z "moją prędkością", jest środkiem do ponownego "rozłożenia w pył" zarówno "hałaśliwej nocy", jak i "zawirowanego świata". Ostatnie zwrotki powtarzają te motywy, wzmacniając determinację. Podmiot liryczny zauważa, że "świat wciąż się przechyla, ale znowu przyspiesza", co może symbolizować nieustający pęd życia i problemów, które nigdy się nie kończą. Mimo to, jego postanowienie jest niezachwiane – "rozłoży w pył" zarówno "przechylający się świat", jak i "złych ludzi".

Interpretacja utworu "Speed" przez Analogfish ujawnia jego warstwowy charakter. Jest to opowieść o indywidualnej i wspólnej bezsilności w obliczu trudności, o pragnieniu wyrażenia siebie i odnalezienia siły wewnątrz. "Prędkość" i "gitara" stają się metaforycznymi narzędziami, które pozwalają na przebicie się przez hałas i chaos świata, by z odwagą i determinacją stawić czoła przeciwnościom. To piosenka o buncie, wytrwałości i znajdowaniu swojego własnego rytmu w świecie, który nieustannie pędzi i wydaje się być poza kontrolą.