Interpretacja Thunderstruck - AC/DC

Piosenka "Thunderstruck" AC/DC to prawdziwa soniczna burza, esencja rockowej energii, która porywa słuchacza od pierwszych sekund. Ten ikoniczny utwór, otwierający album The Razors Edge z 1990 roku, stał się jednym z największych hymnów zespołu, a jego fenomen wykracza daleko poza sam tekst. Głównym tematem jest uczucie bycia "porażonym grzmotem" – Thunderstruck – co można interpretować zarówno jako doświadczenie przytłaczające i niebezpieczne, jak i ekscytujące, niemal euforyczne.

Intensywne intro, często błędnie przypisywane uderzeniu pioruna w samolot, którym leciał Angus Young, w rzeczywistości narodziło się z małej sztuczki, czyli ćwiczenia na gitarze akustycznej, które Angus wyniósł od swojego starszego brata, George'a Younga. Z tego prostego finger-pickingowego zagrania rozwinęła się legendarna melodia. Malcolm Young, gitarzysta rytmiczny i współautor, usłyszał ten zalążek i dopracował go, dodając potężne "grzmotowe chóry" oraz charakterystyczne okrzyki "Thunder". Angus Young, nawet po latach, podkreśla nieubłaganą zawiłość tego riffu, przyznając, że przed każdym wykonaniem na żywo musi przez godzinę rozgrzewać palce. Co ciekawe, ten charakterystyczny riff powstał poprzez zaklejenie wszystkich strun gitary poza jedną – struną B.

Tekst piosenki przedstawia dwie główne narracje, obie sprowadzające się do bycia porażonym nagłym, intensywnym wydarzeniem. Pierwsza zwrotka opisuje sytuację pułapki: "I was caught / In the middle of a railroad track" (Zostałem złapany / W środku torów kolejowych). To metafora nieoczekiwanego, bezpowrotnego położenia, gdzie nie ma już odwrotu, a umysł ściga się w panice, nie znajdując ratunku. Dźwięk bębnów, bijący w sercu, i "grzmot broni" rozdzierający na strzępy, potęgują uczucie zagrożenia i przytłoczenia. To niemalże fizyczne odczucie wstrząsu, które doskonale oddaje dynamiczna muzyka AC/DC.

Druga zwrotka przenosi nas w zupełnie inny scenariusz: "Rode down the highway / Broke the limit, we hit the town / Went through to the Texas, yeah Texas / And we had some fun" (Jechałem autostradą / Przekroczyliśmy limit, wjechaliśmy do miasta / Pojechaliśmy do Teksasu, tak Teksasu / I bawiliśmy się dobrze). Tu "porażenie grzmotem" nabiera znaczenia dzikiej zabawy, hedonizmu i ekscytacji. Spotkania z "dziewczynami, niektórymi tancerkami, które zapewniły dobrą zabawę", łamanie wszelkich zasad i poczucie, że "rozwaliły nam umysły", to obraz nieokiełznanej nocy. Często interpretuje się tę część tekstu jako aluzję do seksu oralnego, co nie byłoby niczym nowym dla AC/DC, biorąc pod uwagę ich wcześniejsze utwory o podobnej tematyce. Uczucie "trzęsących się kolan" i pytanie "Could I come again, please?" (Czy mógłbym znowu, proszę?) wzmacniają tę dwuznaczną interpretację, choć Brian Johnson i reszta zespołu zwykle pozostawiają to do swobodnej oceny słuchaczy.

Proces nagrywania "Thunderstruck" również obfitował w intrygujące detale. Producent Bruce Fairbairn doprowadził zespół niemal do szaleństwa, zanim zaakceptował ostateczną wersję otwierającego riffu, nagrywając aż 12 różnych wariantów. Cały utwór instrumentalny nagrano w zaledwie 4 godziny i 23 minuty, co czyni go jednym z najszybszych w historii zespołu. Perkusja Chrisa Slade'a (który dołączył do zespołu na ten album) została nagrana w betonowej komorze echa, co nadało jej monumentalne, "grzmotowe" brzmienie. Nawet wzmacniacz Angusa Younga został zmodyfikowany, by przekroczyć standardową głośność "10", osiągając "11". Warto też zauważyć, że podczas sesji nagraniowych basista Cliff Williams zniszczył trzy gitary basowe z powodu intensywnych wymagań niskich tonów. Brian Johnson z kolei spontanicznie zaimprowizował sekcję wokalną "na na" podczas trzeciego ujęcia, co stało się jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów piosenki. Samo słowo "thunder" (grzmot) pojawia się w tekście 33 razy, co tylko potęguje jego wszechobecne wrażenie.

Klip do utworu, wyreżyserowany przez Davida Malleta w Brixton Academy w Londynie, był prawdziwym wydarzeniem. Widzowie otrzymali koszulki z napisem "AC/DC – I was Thunderstruck", tworząc spójną, energetyczną oprawę wizualną. Innowacyjne ujęcia, takie jak kamera umieszczona pod pleksiglasem, po którym duckwalk Angusa Younga był filmowany od dołu, czy kamery na gitarze i pałeczce perkusyjnej, uchwyciły niezwykłą dynamikę zespołu. Piosenka nie tylko odniosła sukces komercyjny, ale stała się również nieodłącznym elementem popkultury, wykorzystywanym na wydarzeniach sportowych i w filmach, za co twórcy filmu Varsity Blues zapłacili zespołowi 500 000 dolarów. Thunderstruck to kwintesencja AC/DC – moc, energia i niepowstrzymany rock'n'roll, który nawet po latach potrafi "porazić grzmotem" i rozpalić publiczność.