W utworze „Change” Tony K, czyli Tony George Khnanisho, kreśli obraz nieustępliwej ambicji i głębokiego optymizmu w obliczu przeciwności losu. Artysta, którego rodzina wyemigrowała z Bagdadu do Detroit w 1991 roku, uciekając przed wojną w Zatoce Perskiej, sam jest raperem, producentem i autorem tekstów. Jego twórczość, jak sam przyznaje, została zainspirowana w młodym wieku słuchaniem takich ikon hip-hopu jak 2Pac, Eminem czy Nas, a w szczególności piosenką 2Paca „Changes”. To dziedzictwo inspiracji jest wyraźnie odczuwalne w przesłaniu jego własnego utworu, który staje się hymnem osobistej transformacji i dążenia do lepszego jutra. Co ciekawe, Tony K sam wyprodukował i zmiksował ten utwór, co podkreśla jego autentyczne zaangażowanie w każdy aspekt jego powstania i przekazu.

Już w pre-hooku Tony K jasno sygnalizuje swoją postawę: "You just look at me like I’m just regular figures / Why I can’t fit y’all haters in my schedule figured". Odrzuca spojrzenie, które sprowadza go do roli zwykłej, nic nieznaczącej postaci, z determinacją odcinając się od krytyków i "hejterów". Podkreśla swoją niezależność i skupienie na własnej drodze, a ewentualny brak uwagi ze strony "high class women" nie stanowi dla niego problemu, ponieważ "I ain’t got no worries I just stay optimistic". To stwierdzenie stanowi klucz do całego utworu – niezachwiany optymizm jest jego siłą napędową.

Refren utworu to esencja tej nadziei: "Cause I know things could change". Powtórzenie tej frazy wzmacnia wiarę w potencjalną metamorfozę. Wizje przyszłości, takie jak "In that rari switching lanes / Diamond chains", symbolizują sukces materialny, ale Tony K szybko precyzuje swoje priorytety, mówiąc: "I don’t need y’all anyway / Fuck the fame / I do it for my real ones / Fuck the fake". To deklaracja wierności prawdziwym relacjom i autentyczności, w kontraście do pustej sławy i powierzchowności, co rezonuje z osobistą historią artysty i jego korzeniami w hip-hopie, gdzie wartość "realness" jest często stawiana na pierwszym miejscu.

W pierwszej zwrotce Tony K dzieli się swoimi zmaganiami i wewnętrznymi przemyśleniami. Przyznaje: "Told my self ima be someone / Then I woke up still broke", co odzwierciedla gorzką rzeczywistość wielu aspirujących artystów. Mimo to utrzymuje wiarę: "I swear I still believe somewhat / That god gotta plan for me". Zrozumienie dla tych, którzy nie widzą jego wizji ("Y’all don’t see it I understand it be / Difficult to have an open mind at times"), pokazuje jego empatię, ale też podkreśla wyzwanie bycia niedocenianym. Podkreśla wagę "grind" – ciężkiej pracy, która nie zawsze od razu przynosi rezultaty, ale jest akceptowana jako część wybranej drogi. Linia "Cause we must leave it all behind eventually / Only if you could / Quit when you should / Life would be good" to gorzka refleksja nad pokusą rezygnacji, która mogłaby przynieść łatwiejsze życie, ale zaprzeczyłaby jego tożsamości. Ostatecznie, to "ridicule" innych, bycie niedocenianym ("Misunderstood still"), staje się siłą napędową, która go "makes me ill" i motywuje do doskonalenia "Skill".

Druga zwrotka zanurza się w poczucie stagnacji i walki. Obraz "Spent everyday on the same boat / No the rain won’t stop" doskonale oddaje uwięzienie w monotonii i trudnościach. Akt zakupu "a rain coat" symbolizuje próbę przystosowania się do trudnych warunków, ale jednocześnie rodzi tęsknotę za zmianą ("Still waiting for that rainbow / Still searching for my pot of gold"). Metaforyczne poszukiwanie "pot of gold" oraz dążenie do "break the mold" to wyraz nieustannego pragnienia przełamania schematów i wyjścia poza narzucone ramy. Frazy "this shit take a toll" i "Make you wanna lock and load" ujawniają ogromny ciężar tych zmagań, prowadzący do poczucia bycia "Stuck between a rock and a hard spot". Mimo to, artysta zachowuje pewną miarę optymizmu, widząc swoją "cup half full", a brak zrozumienia ze strony innych tłumaczy, zapraszając ich do "take a walk in my shoes / It might explain it all". To apel o empatię i zrozumienie ukrytego potencjału ("diamond in the rough").

Ostatnia zwrotka pogłębia poczucie zmęczenia i dezorientacji ("I’ve been moving in circles so long / The fucking room spinning"). Artysta zastanawia się nad wpływem używek ("Maybe its cause I’ve been sipping") lub zwykłej obojętności ("Maybe yes I’m indifferent"), co świadczy o chwilach zwątpienia. Mimo to, definicja samego siebie jako "Just an average mother fucker / Walking the streets / Nothing to see / Just a hungry dude daring to dream" to potężne stwierdzenie pokory połączonej z niezachwianą odwagą do marzenia. Tony K ponownie odnosi się do "pseudo" ludzi, którzy nie dają mu "kudos", ale z ironiczną pogardą kwituje: "It’s all good though / I don’t really fuck with y’all any way". Jego sukces staje się aktem zemsty na tych, którzy w niego nie wierzyli, porównując się do Jordana, który z łatwością "fadeaway" (odchodzi od obrońców i oddaje zwycięski rzut). Zakończenie jest triumfalnym odrzuceniem zazdrości ("Lord I swear y’all jealousy real / It look like you can’t deal / You lookin sorta ill / Cause i’m doing me still").

"Change" Tony’ego K to zatem głęboko osobisty manifest o sile wiary w siebie, o walce z przeciwnościami losu i ostatecznym triumfie autentyczności nad fałszem. Jest to utwór, który chociaż opisuje trudności, emanuje nieustępliwą nadzieją na lepsze jutro, przypominając, że prawdziwa zmiana zaczyna się od wewnętrznego przekonania i determinacji.