Interpretacja Porto Rico - Gambino

Utwór „Porto Rico” francuskiego rapera Gambino to hymn o ucieczce, marzeniach i aspiracjach, osadzony w dynamicznym rytmie francuskiego rapu z silnymi latynoskimi wpływami. Piosenka, która ukazała się na przełomie 2019 i 2020 roku, szybko zdobyła popularność, będąc opisywaną jako idealna na imprezy, z wpadającą w ucho melodią i „magnifique” teledyskiem, mającym potencjał stać się „tubą” (hitem).

Centralnym motywem jest samo Porto Rico, powtarzane niczym mantra, symbolizujące idylliczne miejsce, synonim luksusu, wolności i beztroski. To nie tylko geograficzny punkt na mapie, ale przede wszystkim metafora upragnionego życia, kontrastującego z codziennością. Zwrot „Wesh le quartier, que rico” doskonale oddaje tę dwoistość – z jednej strony odniesienie do „dzielnicy” (ulicznej rzeczywistości, miejsca, z którego artysta się wywodzi), z drugiej „que rico” – wyrażające zachwyt, słodycz, bogactwo, które wiąże się z marzeniami o ucieczce. Gambino, podobnie jak w innych swoich popularnych utworach, takich jak „Alicante”, „Copacabana” czy „Punta Cana”, często czerpie inspirację z egzotycznych, słonecznych destynacji, co buduje spójny obraz artysty ceniącego sobie ten rodzaj eskapizmu i celebrowania życia.

Tekst piosenki maluje obrazy z życia pełnego przyjemności: „Cigare Havana Coco”, „J'ai bu un verre, j'suis quilllé, quilllé !” (jestem upity), „Sors la 'teille, le cous', le cous' !” (wyciągnij butelkę, haszysz) czy „Dans la fête embarque ta nana, veut l'soleil de Punta Cana”. To wizja imprez, na których króluje marihuana („Mon collègue au fond du club, il fume la marihuana”) i szampańska zabawa. Jednak pod tą powierzchnią blichtru, pobrzmiewają echa trudniejszej rzeczywistości. Linijki takie jak „Baumettes, une bouse, bouse !” (Baumettes to nazwa więzienia w Marsylii, a „bouse” to slangowe określenie na gówno, czyli coś okropnego) czy „Le kepi, il vient de t'péter” (policjant cię zgarnął) świadczą o doświadczeniach związanych z ulicznym życiem i problemami z prawem. To właśnie z tego kontekstu wywodzą się marzenia o „Porto Rico” – jako ostatecznej ucieczce od trudów, symbolu osiągnięcia sukcesu i dobrobytu, gdzie można wreszcie „podróżować, mózg pod żywicą” („On voyage, cerveau sous résine”), co sugeruje stan odurzenia lub po prostu odcięcie się od rzeczywistości.

W refrenie, powtarzające się „On veut le monde, teh chico” (Chcemy świata, ej chłopcze/laska) wyraża uniwersalną ambicję i dążenie do globalnego sukcesu, do zdobycia wszystkiego. Gambino, jako artysta wywodzący się z francuskiej sceny hip-hopowej, często w swoich tekstach odnosi się do osobistych doświadczeń i problemów społecznych, co sprawia, że jego muzyka, choć często taneczna i beztroska, ma również głębsze przesłanie. Widoczne jest to w użyciu języka potocznego, slangowego, typowego dla ulicznej kultury francuskiej („Wesh” to popularne powitanie w slangu, „khaliss” to pieniądze).

W końcowych zwrotkach, obrazy luksusu przenikają się z egzotyką: „Elle a l'boule tah Mexico” (ma tyłek jak z Meksyku), „J'mets les mocassins, teh mucho” (zakładam mokasyny, bardzo dużo), czy odniesienie do Korei („C'est carré comme en Coréeww” – „Jest kwadratowo/wszystko w porządku jak w Korei”), mogą świadczyć o globalnych aspiracjach i pragnieniu uznania wykraczającego poza granice Francji, ale także o kreowaniu wizerunku międzynarodowego gracza. Cała piosenka to opowieść o marzeniu o lepszym życiu, o sukcesie, który pozwala na ucieczkę od problemów i cieszenie się luksusem, a Porto Rico jest uosobieniem tego pragnienia.