Interpretacja On This Land - Saint Levant & Sol Band

Piosenka „On This Land” autorstwa Saint Levant i Sol Band to poruszająca i wielowymiarowa oda do palestyńskiej tożsamości, oporu i niezłomnej nadziei. Otwierający utwór z albumu Saint Levanta, Deira, wydanego 7 czerwca 2024 roku, jest świadectwem siły sztuki w obliczu przeciwności losu, doskonale łącząc osobiste doświadczenia z kolektywną historią.

Utwór rozpoczyna się chóralnym śpiewem Sol Band, palestyńskiego zespołu z Gazy, wykonującego fragment hymnu „Mawtini” („Moja ojczyzna”). Słowa „سوف نبقى هنا كي يزول الألم / سوف نحيا هنا سوف يحلو النغم” (Będziemy tu, aby ból zniknął / Będziemy tu żyć, melodia stanie się słodka) stanowią natychmiastową deklarację niezłomności i optymizmu. Ten początek, zaśpiewany przez Rahaf Shamaly z Sol Band i nagrany w Gazie, oddaje odpornego ducha palestyńskich artystów tworzących sztukę w obliczu nieustannych represji. Chwytliwy refren „موطني، موطني / موطني ذا الإباء / موطني، موطني / موطني يا أنا” (Moja ojczyzna, moja ojczyzna / Moja ojczyzna oporu / Moja ojczyzna, moja ojczyzna / Moja ojczyzna, ach ja) ugruntowuje głębokie połączenie z ziemią i poczucie, że ojczyzna jest nierozerwalną częścią własnego jestestwa.

Saint Levant, właściwie Marwan Abdelhamid, artysta palestyńsko-serbsko-algiersko-francuski, płynnie przechodzi na angielski, wyrażając dylemat dotyczący języka: „I hate that I'm more comfortable in English / But everyday I tell myself that it's a privilege / 'Cause I can talk about the way my people living”. Podkreśla to jego unikalną pozycję – bycie głosem palestyńskiej diaspory, zdolnym przekraczać bariery kulturowe i językowe, aby zwrócić uwagę na trudną sytuację swojego narodu. Jego słowa są bezpośrednim świadectwem tragedii: „I seen children with a vision / Turn to numbers on your TV screen / I seen dreams and hopes of a college degree / Turn to dust and get buried up under all this debris”. To mocny komentarz do dehumanizacji i strat, jakich doświadczają Palestyńczycy, sprowadzeni do anonimowych statystyk w mediach.

Tekst odnosi się do głębokiego poczucia przesiedlenia i utraty, ale także do niezachwianej dumy: „We didn't choose to live this life overseas / I hear the sounds of the bombs in my sleep / But I never in my life heard the sound of defeat”. To podkreśla traumę wojny i wymuszonej emigracji, ale jednocześnie celebruje ducha oporu. Saint Levant identyfikuje swój naród jako „a nation of displaced dreamers / Heritage keepers” oraz „overachievers / Underpaid teachers of life”, z naciskiem na niezłomność i wartość kulturową. Jego buńczuczne stwierdzenie „And if you have a problem with me speaking up / Tell my assistant, 'cause I don't give a fuck / Imagine thinking you can censor us?” jest wyrazem determinacji w mówieniu prawdy i odrzucenia prób uciszenia palestyńskich głosów.

W warstwie arabskiej piosenka powraca do tematu pamięci i przynależności: „ما مننساش شهدائنا يا سيدي / وعلى أرض الوطن تلاقيني” (Nie zapomnimy naszych męczenników, panie / I na ziemi ojczyzny mnie znajdziesz). Jest to zobowiązanie do zachowania pamięci o tych, którzy zginęli, oraz do utrzymania żywego związku z ziemią. Wzmianki o „تراب القدس الغالية، بيت حنينة الطيبة” (drogocenna ziemia Jerozolimy, łagodna Beit Hanina) bezpośrednio wskazują na konkretne, święte miejsca, symbolizujące Palestyńską ojczyznę. Nawet jeśli „zablokują plac” lub „ukradną adres”, artysta deklaruje: „آه يا بلدي ما بننساك” (Och, mój kraju, nie zapomnimy cię).

„On This Land” jest nasycona wpływami palestyńskiego poety Mahmouda Darwisha, którego wiersz o tym samym tytule jest kluczowym odniesieniem intertekstualnym, wzbogacającym tematy tożsamości, przynależności i oporu. Cały album Deira nosi nazwę po zniszczonym przez bombardowania w Gazie hotelu Al Deira, który był domem ojca Saint Levanta. Album jest koncepcyjną wizją powrotu do wolnej Palestyny. Współpraca z Sol Band, zespołem, który doświadczył przesiedleń z Gazy, jeszcze bardziej wzmacnia autentyczność i emocjonalną głębię utworu. Łącząc tradycyjne arabskie melodie i rytmy Dabke z nowoczesnym hip-hopem, Saint Levant tworzy dźwięk, który jest zarówno zakorzeniony w kulturze, jak i globalnie rezonujący, używając muzyki jako potężnej formy oporu.