Interpretacja Public Image - Public Image Limited

Piosenka „Public Image” Public Image Limited to nie tylko debiutancki singiel, ale przede wszystkim manifest artystyczny Johna Lydona, stanowiący dramatyczne pożegnanie z jego przeszłością w Sex Pistols i postacią Johnny’ego Rottena. Utwór, którego teksty Lydon napisał jeszcze będąc członkiem Sex Pistols, wyraża jego głębokie niezadowolenie i poczucie bycia wykorzystywanym przez menedżera Malcolma McLarena i media. „Public Image” jest bezpośrednim atakiem na jego poprzedni zespół i na tych, którzy postrzegali go jedynie jako „popową gwiazdę”, mimo jego determinacji, by od tego uciec.

Otwierające „Hello” może być przewrotnym powitaniem nowego rozdziału, ale zarazem ironicznym odniesieniem do powierzchownych interakcji, jakie dominowały w jego poprzednim wcieleniu. Słowa „You never listened to a word that I said / You only seen me from the clothes that I wear / Or did the interest go so much deeper / It must have been to the colour of my hair” uderzają w sedno frustracji Lydona. Jak sam przyznał, koledzy z Sex Pistols nie słuchali jego tekstów, a nawet ich nie znali, postrzegając go głównie przez pryzmat wizerunku. Cała jego tożsamość została sprowadzona do mody i sensacji, a nie do głębi artystycznego przesłania.

Koncepcja „public image” jest tu centralna. Lydon odrzuca gotowy, narzucony wizerunek, który stał się synonimem ignorancji i strachu („Behind the image was ignorance and fear”). Mówiąc o „public machine” i „same old scheme”, krytykuje nie tylko machlojki menedżerskie, ale i bezmyślność sceny, która szybko skostniała we własnych konwencjach. Nowy zespół, Public Image Ltd (PiL), miał być „anty-rockowym” projektem, eksperymentalnym, czerpiącym z dubu, noise’u i prog rocka, koncentrującym się na „przestrzeni” w dźwięku, w przeciwieństwie do „gęstego” brzmienia punka. Lydon chciał „przeobrazić się w coś lepszego i poważniejszego”.

Refren „Two sides to every story / Somebody had to stop me / I`m not the same as when I began / I will not be treated as property” to deklaracja niezależności i odmowa bycia czyjąś własnością [5]. Podkreśla osobistą przemianę Lydona, jego wolę odzyskania kontroli nad własnym życiem i twórczością, uwalniając się od dawnych form eksploatacji [3]. Walka o finansową niezależność od opresyjnych kontraktów była dla niego kluczowa [12]. Nazwa Public Image Limited (z „Ltd” dodanym, gdy firma została zarejestrowana) symbolicznie odzwierciedlała tę nową, biznesową perspektywę i kontrolę nad własnym przedsięwzięciem artystycznym, kontrastującą z manipulacją w Sex Pistols [4, 8].

Warto dodać, że utwór powstał na pierwszych próbach PiL. Jah Wobble, basista, stworzył charakterystyczną, dubową linię basu w swoim skłocie, improwizując z gitarą basową opartą o zagłówek łóżka, ponieważ sprzedał już wzmacniacz, by kupić piwo [1]. Sam Lydon wspominał, że słowa płynęły naturalnie, a ich trafność wynikała z jego walki z „nonsensem Sex Pistols” i oskarżeniami o to, że „sprzedał się” [1].

Ostatnie linijki „The public image belongs to me / It`s my entrance my own creation / My grand finale / My goodbye” to triumfalne odzyskanie tożsamości. To nie tylko ostateczne pożegnanie z „Johnny Rotten” i erą Sex Pistols, ale także „wielki finał” tego rozdziału, otwierający jednocześnie „wejście” dla Johna Lydona i PiL. Singiel, wydany w październiku 1978 roku, dotarł do dziewiątego miejsca na brytyjskiej liście przebojów i był pakowany w fałszywą gazetę, co podkreślało jego kontestacyjny charakter. „Public Image” nie było jedynie piosenką – było przełomem, manifestem post-punku i dowodem na to, że Lydon, pod swoim prawdziwym nazwiskiem, był gotów na nowo zdefiniować swój artystyczny głos, na własnych warunkach.