Interpretacja Ρίτα Ριτάκι (Rita Ritaki) - Katsimihas Brothers

Piosenka "Ρίτα Ριτάκι" (Rita Ritaki) autorstwa braci Katsimihas to utwór, który zyskał ogromną popularność w Grecji w połowie lat 80. XX wieku. Powszechnie nazywana jest "hymnem odrzucenia" lub "hymnem kosza" (o ύμνος της χυλόπιτας). Została wydana w 1985 roku na albumie "Zesta Pota" (Gorące napoje), który odniósł wielki sukces, częściowo dzięki interwencji Manolisa Rasoulisa, producenta.

Utwór rozpoczyna się od porównania uniwersalnych poszukiwań: rzeka walczy, by dotrzeć do morza, poeta szuka swojej muzy, a fala dąży do brzegu. Te obrazy przyrody i twórczości symbolizują dążenie do celu, naturalny pęd do spełnienia. Jednak narrator szybko kontrastuje te dążenia ze swoją własną sytuacją. "A ja szukam ciebie, ciebie, która znów wystawiłaś mnie do wiatru na randce" – te słowa natychmiast wprowadzają nas w osobisty dramat bohatera. Jest on uwięziony w niespełnionej miłości i oczekiwaniu, które kończy się rozczarowaniem.

Następnie dowiadujemy się o głównym "problemie" narratora. "Szukałem kłopotów i w końcu je znalazłem, pokochałem dziewczynę, Ritę". Ten fragment jest kluczowy, ponieważ ujawnia świadomość bohatera, że jego uczucia do Rity są źródłem cierpienia, niemniej jednak poddał się im. Różnica wieku między nimi jest znacząca: "Rita ma 18 lat, a ja 45". Ten dystans wiekowy jest podkreślony metaforycznym stwierdzeniem: "Rito, ty jesteś na początku, a ja za pięć dwunasta", co oznacza, że ona ma przed sobą całe życie, podczas gdy on jest u schyłku swojej młodości, bliski końca pewnego etapu. To zestawienie wieku i życiowych perspektyw pogłębia poczucie beznadziejności jego sytuacji.

Refren, który powtarza się kilkakrotnie, jest bezpośrednim zwrotem do Rity, pełnym goryczy i bezsilności:
"Rito Ritaki, nikogo się nie boisz"
"Rito Ritaki, niczego nie pamiętasz"
"Rito Ritaki, gdzie dziś śpisz?"

Zdrobnienie "Ritaki" (mała Rita) może sugerować zarówno czułość, jak i pewien paternalistyczny ton, który podkreśla dysproporcję w ich relacji. Zarzuty, że "nikogo się nie boisz" i "niczego nie pamiętasz", malują obraz Rity jako osoby beztroskiej, być może egoistycznej, nieświadomej (lub nieprzejmującej się) bólu, który zadaje. Pytanie "gdzie dziś śpisz?" wyraża nie tylko zazdrość, ale także poczucie utraty kontroli i świadomość, że Rita jest poza jego zasięgiem.

W dalszej części utworu narrator przyznaje: "Mówiłaś mi wiele razy, że mnie nie kochasz, przepraszam, nie zrozumiałem, że mówiłaś poważnie". Te słowa wskazują na jego naiwność lub celowe ignorowanie prawdy. Być może zbyt długo trzymał się nadziei, a teraz musi zmierzyć się z bolesną rzeczywistością. W końcu następuje akt rezygnacji i pożegnania: "Dlatego żegnam cię i odchodzę bez słów, z głową podniesioną wysoko i duszą u stóp". Ostatnie zdanie to grecki idiom, który dosłownie oznacza "duszę u stóp", a w przenośni "bardzo smutny, zrezygnowany". Mimo próby zachowania godności ("z głową podniesioną wysoko"), wewnętrzne cierpienie jest ogromne.

Utwór kończy się włoskim zwrotem "ti voglio, si, ti voglio..." ("chcę cię, tak, chcę cię..."). To nagłe przejście na inny język może symbolizować uniwersalność jego pragnienia i jego intensywność, która przekracza granice języka, a jednocześnie podkreśla niespełnioną tęsknotę. Jest to krzyk serca, który pozostaje bez odpowiedzi.

Ciekawostką jest fakt, że inspiracją do piosenki "Ρίτα Ριτάκι" była... grecka telenowela z początku lat 80.! Panos Katsimihas ujawnił w wywiadzie, że jego brat Haris z matką oglądali serial, który opowiadał historię "szalonej 18-latki", Rity, która miała "śmieszną relację" z 45-letnim mężczyzną. Rolę 18-letniej Rity grała piękna aktorka Lila Kafantari, a 45-latka, który był w niej zakochany i przez nią dręczony, grał Nikitas Tsakiroglou. Serial był komiczno-tragiczny, co bracia określili jako "farsa". To właśnie ta telewizyjna opowieść posłużyła jako podstawa dla tekstu piosenki, która stała się tak ogromnym hitem radiowym w Grecji. Ta anegdota dodaje piosence dodatkowej warstwy, pokazując, jak codzienne doświadczenia (nawet te pośrednie, poprzez telewizję) mogą stać się kanwą dla ponadczasowych utworów o miłości i rozczarowaniu.

Piosenka "Rita Ritaki" wyróżniała się "staromodnym rock and rollowym" brzmieniem, które było "szczęśliwe i zabawne", co sprawiło, że szybko stała się ulubieńcem publiczności. W pewnym momencie w połowie lat 80. była grana wszędzie w Atenach. Bracia Katsimihas są bliźniakami i przez większość swojej kariery występowali jako duet. Zanim "Rita Ritaki" przyniosła im ogromną sławę, zdobyli uznanie, wygrywając konkurs muzyczny na Korfu w 1982 roku z piosenką "Mia Vradia sto Louki". Ta piosenka była bardziej melancholijna i liryczna, podczas gdy "Rita Ritaki" była odważniejsza i bardziej przebojowa, co zaskoczyło niektórych starszych fanów, którzy preferowali ich wcześniejsze, bardziej tradycyjne utwory. Niemniej jednak, "Rita Ritaki" stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych greckich utworów pop-rockowych lat 80., pozostając symbolem słodko-gorzkiego uczucia i trudnych decyzji w miłości.