Fragment tekstu piosenki:
Nie mądrość świata tego
Lecz Pana ukrzyżowanego
Głosimy aż przyjdzie znów
Głosimy aż przyjdzie znów
Nie mądrość świata tego
Lecz Pana ukrzyżowanego
Głosimy aż przyjdzie znów
Głosimy aż przyjdzie znów
Piosenka "Nie mądrość świata tego" zespołu niemaGOtu, której autorem słów i muzyki jest Jakub Blycharz, stanowi manifest wiary i głębokie teologiczne przesłanie, osadzone w tradycji chrześcijańskiej eschatologii. Utwór, który ukazał się na pierwszej płycie zespołu niemaGOtu w lipcu 2016 roku, choć sam teledysk opublikowano już 14 sierpnia 2015 roku, stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych w dorobku grupy. Wokalistka Ola Maciejewska w wywiadach podkreśla, że piosenka ta, choć mówi o krzyżu i śmierci, ma być znakiem radosnej nadziei i zwycięstwa, a nie smutku czy pokuty.
Centralnym punktem utworu jest kilkukrotnie powtarzane zawołanie „Marana tha!”, które jest aramejskim zwrotem oznaczającym „Panie nasz, przyjdź!” lub „Przyjdź, Panie!”. To wyrażenie, obecne już w Nowym Testamencie (1 Kor 16,22), natychmiast wprowadza słuchacza w kontekst oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa i stanowi klucz do interpretacji całego tekstu. Jest to modlitwa i jednocześnie proklamacja nadziei na ostateczne zwycięstwo Królestwa Bożego.
Refren jasno deklaruje przesłanie zespołu: „Nie mądrość świata tego, Lecz Pana ukrzyżowanego Głosimy aż przyjdzie znów”. Jest to odwołanie do nauczania św. Pawła, który w Pierwszym Liście do Koryntian pisze o zgorszeniu krzyża dla Żydów i głupstwie dla Greków, a dla wierzących o mocy i mądrości Bożej (1 Kor 1,18-25). Zespół niemaGOtu, jak sam wyjaśnia Jakub Blycharz, chce być „znakiem sprzeciwu”. Nazwa zespołu – niemaGOtu – sama w sobie jest pierwszym zwiastowaniem Ewangelii o zmartwychwstaniu Jezusa, nawiązując do słów anioła skierowanych do niewiast przy pustym grobie: „dlaczego szukacie żywego wśród umarłych? Nie ma Go tu”. Ten „sprzeciw” wobec światowej mądrości, która często odrzuca ofiarę krzyża, jest esencją ich posłannictwa.
Pierwsza zwrotka pogłębia tę myśl, ukazując Jezusa Chrystusa jako skałę serca – symbol niezłomności i fundamentu. Obraz odsuniętego kamienia i dania serca z ciała swego to biblijne aluzje do nowego przymierza i odnowy serca (Ezechiel 36,26), gdzie Bóg obiecuje usunąć serce kamienne i dać serce z ciała. Wstąpienie Chrystusa w niebo i zesłanie Ducha Świętego to fundamentalne wydarzenia w historii zbawienia, umożliwiające nowe narodzenie i życie w mocy Ducha. Jakub Blycharz w wywiadach podkreśla, że inspiracją dla jego twórczości jest Słowo Boże i Krzyż, a w szczególności mądrość płynąca z Krzyża.
Druga zwrotka wzywa do czynnego przeżywania wiary: „Zbawienie swoje z wiarą spożywajcie, Zrodzeni w ogniu z Ducha życiem rozgłaszajcie”. „Spożywanie zbawienia z wiarą” może odnosić się do sakramentów, a w szczególności do Eucharystii, gdzie wierni spożywają Ciało Chrystusa, stając się uczestnikami Jego życia. „Zrodzeni w ogniu z Ducha” to biblijny obraz chrztu w Duchu Świętym i życia nim napełnionego. Wreszcie, zwrotka ta podkreśla centralną prawdę chrześcijaństwa: zmartwychwstanie Jezusa, którego „Bóg wezwał z martwych i do swojej chwały wziął stąd”. To triumf nad śmiercią, który nadaje sens krzyżowi, czyniąc go znakiem radości.
Ostatnia zwrotka jest wezwaniem do misji: „Idźcie i głoście Syna Boga Panem”. Jest to echo Wielkiego Nakazu Misyjnego (Mt 28,19-20). Podkreśla się zbawienie przez krew Chrystusa („Krwią Jego imię wasze w niebie zapisane”) i potrzebę zanurzania wszystkich w Jego miłości. Końcowe „Królestwa Jego – niechaj przyjdzie – przyzywajcie!” ponownie odsyła do modlitwy „Marana tha!”, zamykając piosenkę w eschatologicznym kręgu. To modlitwa o urzeczywistnienie się Królestwa Bożego na ziemi, wyrażona w pełnej mocy i energii.
Jakub Blycharz, prawnik z zawodu i autor hymnu ŚDM 2016 „Błogosławieni miłosierni”, otwarcie mówi o swojej drodze wiary, o tym, jak Bóg przemienił jego życie i skłonił go do twórczości muzycznej. W jednym z wywiadów przyznał, że „Nie mądrość świata tego” to jego ulubiony utwór. Powstanie zespołu niemaGOtu było kontynuacją tej drogi po sukcesie hymnu ŚDM, a muzycy zgodnie stwierdzili, że nie mogli się po prostu rozejść po wygraniu konkursu. Piosenka „Nie mądrość świata tego” stała się swego rodzaju utworem programowym zespołu, odzwierciedlającym jego tożsamość i bezkompromisowe głoszenie Ewangelii. Jest to utwór, który nie tylko inspiruje do refleksji nad treścią wiary, ale także zachęca do aktywnego świadectwa i radosnego oczekiwania na przyjście Pana.
Interpretacja została wygenerowana przez sztuczną inteligencję i może zawierać błędy lub nie oddawać zamysłu autora. Jeśli tak uważasz, kliknij „Nie”, aby nas o tym poinformować.
Czy ta interpretacja była pomocna?