"Us. feat. Taylor Swift" autorstwa Gracie Abrams to głęboko poruszająca ballada, która stanowi serce jej drugiego albumu studyjnego, The Secret of Us, wydanego 21 czerwca 2024 roku. Utwór, nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Pop Duo/Group Performance, jest owocem niezwykłej współpracy, która zrodziła się w tle trasy koncertowej Taylor Swift The Eras Tour, gdzie Abrams występowała jako support w 2023 roku. Gracie Abrams od lat otwarcie mówiła o Taylor Swift jako o swojej idolce i kluczowej inspiracji artystycznej, co czyni tę kolaborację spełnieniem jej dziecięcych marzeń.

Sama historia powstania utworu jest niecodzienna i wręcz kinowa. Abrams i Swift stworzyły "Us." podczas wspólnego wieczoru w nowojorskim apartamencie Taylor. Słuchając instrumentalnych podkładów Aarona Dessnera (który, podobnie jak Jack Antonoff, jest częstym współpracownikiem Swift i współproducentem tego utworu), natknęły się na melodię, która natychmiast je zainspirowała. W ferworze pisania, kiedy zapaliła się świeca, a ich kuchnia stanęła w ogniu, same ugasiły pożar, co Abrams uwieczniła na wideo. To wydarzenie, symboliczne dla burzliwości opisywanej w piosence relacji, tylko zacieśniło ich więź twórczą. Gracie wspominała, że pisanie tej piosenki między 2 w nocy a 6 rano było "największą frajdą w jej życiu".

Tekst piosenki stanowi introspektywne rozliczenie z nieudanym, często krótkotrwałym i być może skrywanym związkiem, pełnym żalu, tęsknoty i niezadanych pytań. Gracie śpiewa o poczuciu braku równowagi ("I show, you don't") i o tym, jak patrzy na "ducha" dawnej ukochanej osoby przez "dym", sugerując, że druga strona poszła dalej, podczas gdy ona nadal tkwi w przeszłości. Powtarzające się pytanie w refrenie, „Do you miss us, us?”, oddaje fundamentalną niepewność i nadzieję na wzajemność uczuć.

Wersy takie jak „And if history’s clear, someone always ends up in ruins” i „what seemed like fate becomes ‘What the hell was I doin’?’” odzwierciedlają powracający motyw tragicznego przeznaczenia i retrospektywnego żalu. Obrazy „Babylon lovers hangin’, lifetimes on a vine” odnoszą się do Wiszących Ogrodów Babilonu – legendarnego cudu świata, którego istnienie jest kwestionowane. Symbolizują one wielką, piękną, lecz ulotną i być może sekretną miłość, która ostatecznie legła w gruzach. Co ciekawe, Taylor Swift użyła tego odniesienia również w swojej piosence „Cowboy Like Me”.

W drugim wersecie Gracie wyznaje, że związek „felt like somethin’ old, It felt like somethin’ holy, like souls bleedin’” – co podkreśla głębię i duchowy wymiar tej relacji. Jednakże, natychmiast kontrastuje to z emocjonalnym chłodem partnera: „You’re twenty-nine years old / So how can you be cold when I open my home?”. Ten konkretny wers jest często interpretowany przez fanów jako odniesienie do aktora Dylana O’Briena, który miał 29 lat, gdy krążyły plotki o jego związku z Abrams w 2022 roku. O’Brien jest również znany ze swojej roli w krótkometrażowym filmie Taylor Swift „All Too Well”.

Taylor Swift, choć głównie wspiera Abrams wokalem w tle, przejmuje główną partię w jednym z pre-refrenów, wnosząc perspektywę kogoś z większym doświadczeniem, kto widział, jak miłości gasną: „And if history’s clear, the flames always end up in ashes / And what seemed like fate, give it ten months and you’ll be past it”. Jej udział dodaje utworowi "swiftiańskiego" sznytu i rezonuje z jej własnymi klasykami o złamanych sercach.

Most piosenki jest szczególnie bogaty w metafory. „That night, you were talkin’ false prophets and profits / They make in the margins of poetry sonnets / You never read up on it, shame, could’ve learned somethin’” to krytyka powierzchowności i hipokryzji byłego partnera, który być może mówił o głębokich ideach, ale w rzeczywistości dążył do bardziej materialnych „zysków” lub ignorował prawdziwą wartość. Wzmianka o „Robert Bly on my nightstand, gifts from you, how ironic” jest kluczowa. Robert Bly, znany amerykański poeta i lider mitopoetyckiego ruchu mężczyzn (zwłaszcza dzięki książce „Iron John: A Book About Men”), koncentrował się na męskiej dojrzałości. Ironia polega na tym, że partner podarował jej dzieła tego autora, ale sam nie wcielił w życie tych wartości, wykazując emocjonalną niedojrzałość. To subtelna uwaga, że brak uwagi ze strony byłego partnera do głębszych tematów poezji (i być może do samej Abrams) ostatecznie kosztował go utratę relacji.

Finałowy refren, rozszerzony o wersy takie jak „Mistaken for strangers the way it was, was” oraz „The pain of, the reign of, the flame of us, us”, ukazuje gorycz znikającej bliskości i transformację intymności w obcość. Gracie i Taylor zastanawiają się, czy nawet "ten najlepszy rodzaj" miłości czasami po prostu znika. Tytuł albumu The Secret of Us jest zainspirowany wersem "Wonder if you regret the secret of us", co dodatkowo podkreśla centralne znaczenie utworu dla całego wydawnictwa i jego eksplorację tajników utraconych relacji. Całość, z produkcją nadającą piosence folkowe brzmienie z elementami popu, została oceniona przez krytyków jako emocjonalnie rezonująca i doskonale oddająca chemię między artystkami.