Utwór „Congratulations 2” autorstwa FlyingKitty to surrealistyczna mozaika dźwiękowa, głęboko zakorzeniona w kulturze YouTube Poop (YTP), która reinterpretuje i dekonstruuje oryginalną piosenkę PewDiePie'a, Roomie i Boyinabanda, „Congratulations”. Podczas gdy pierwowzór stanowił sarkastyczny diss track skierowany przeciwko T-Series – indyjskiej wytwórni muzycznej, która wyprzedziła PewDiePie'a w liczbie subskrybentów na YouTube – wersja FlyingKitty'ego idzie o wiele dalej w absurd i nonsens, charakterystyczne dla gatunku YTP.

FlyingKitty, znany ze swoich umiejętności w manipulacji dźwiękiem i wideo oraz tworzenia chaotycznych, memicznych kolaży, buduje „Congratulations 2” z fragmentów oryginalnego utworu, innych klipów audio i zaskakujących, często wulgarnych czy kontrowersyjnych wtrąceń. Efektem jest utwór, który nie ma linearnej narracji, lecz stanowi strumień świadomości, przesiąknięty specyficznym internetowym humorem.

Już intro z fragmentem „That's the tea sis (Yeah) It's my big dick” oraz „I know I wanna die, But today, I just wanna be gay” wprowadza słuchacza w świat niespodziewanych zestawień i mrocznego humoru, typowego dla treści YTP. Podkreślone w refrenie słowa „Party, party day, I realized that you're gay” to przykład nonsensownej repetycji i zmiany kontekstu, która ma na celu wywołanie komicznego efektu.

Pierwsza zwrotka zanurza się w internetowy slang i kulturę „shitpostingu”, pytając „Guess who started shitposting, Guess who decided to be a shitposter”. Pojawiają się tu odniesienia do szwedzkiego pochodzenia PewDiePie'a („That's a massive fucking Swedish meatball”), absurdalne obserwacje („Why do birds take shits on cars?”), oraz meta-komentarz do zasad YouTube i prób unikania konsekwencji prawnych: „Wait, that's illegal, it's right there on notifications” i wielokrotnie powtarzane „For legal reasons, that's a joke”. To ostatnie jest ukłonem w stronę samego PewDiePie'a, który w swojej karierze często musiał używać podobnych zastrzeżeń. W tekście pojawiają się również autodeprecjonujące żarty na temat wizerunku PewDiePie'a („I'm a heavy fat boy”) oraz odniesienia do jego wcześniejszych treści („I love my Indian memes”), co bezpośrednio nawiązuje do kontrowersji wokół jego dyskusji z T-Series i uwag dotyczących Indii.

Druga zwrotka kontynuuje ten nurt, z chaotycznymi odniesieniami do „E-Series can eat my memes” (prawdopodobnie zmienione T-Series), memem „reeee” w kontekście szwedzkiego pochodzenia („Kill me please, I'm Swedish, reeee”), oraz kontrowersyjnymi, szokującymi zwrotami: „Looks like I'm still depressed, (I like kids) probably” i „'Cause we still out here living like we 'bout to say the N-Word”. Te linijki ukazują ciemną stronę internetowego humoru, gdzie granice dobrego smaku są celowo przekraczane, a szokowanie staje się formą rozrywki. Takie ekstremalne, czarno-humorystyczne wstawki są znakiem rozpoznawczym FlyingKitty'ego i jego stylu YTP.

Bridge z frazami „Ever since I was a Wahmen, STD, Yay, it's pizza time!” to kwintesencja YTP – totalny brak sensu, ale spójny z estetyką internetowych memów i glitchy. Utwór "Congratulations 2" jest więc nie tyle piosenką, co artystycznym eksperymentem na bazie istniejącego dzieła, który za pomocą technik samplingu i manipulacji tworzy nowe, groteskowe znaczenia. Publiczność FlyingKitty'ego docenia ten styl za jego absurdalność i poczucie humoru, a liczne reakcje na YouTube świadczą o tym, że jego twórczość jest rozumiana i ceniona w kontekście internetowej kultury memów. To satyra na samą naturę internetowej twórczości i jej nieograniczone możliwości rekontekstualizacji.