Interpretacja Bonnie Ship The Diamond - Fiddler's Green

„Bonnie Ship The Diamond” w wykonaniu Fiddler's Green to klasyczna, szkocka pieśń ludowa o wielorybnikach, która, choć często mylona z szantą, w rzeczywistości jest pieśnią opowiadającą historię, a nie pieśnią pracy. Utwór przenosi nas w świat niebezpiecznego, ale lukratywnego wielorybnictwa z XIX wieku, malując obraz zarówno nadziei, jak i nieuchronnego ryzyka. Fiddler's Green, znani ze swojego energetycznego stylu Speedfolk, tchnęli w tę tradycyjną melodię nowe życie, podkreślając zarówno jej melancholijne, jak i bojowe aspekty. Ich wersja ukazała się na albumie „Folk Raider” w 2002 roku.

Pierwsza strofa pieśni wprowadza w scenę odjazdu: statek „The Diamond” jest gotowy do wypłynięcia w kierunku Cieśniny Davisa (Davis Straits), obszaru bogatego w wieloryby grenlandzkie. Nabrzeże w Peterhead (Peterhead to szkockie miasto portowe) jest pełne „bonnie lassies”, czyli ślicznych dziewcząt, żegnających marynarzy. Rozkaz kapitana Thompsona do „żeglowania po szerokim oceanie, gdzie słońce nigdy nie zachodzi i ciemność nie zaciemnia nieba”, maluje obraz dalekiej podróży na północ, gdzie letnie dni są niekończące się, ale jednocześnie sugeruje surowe, arktyczne warunki, w których rozgrywa się akcja.

Refren to okrzyk bojowy i dodający otuchy: „Więc rozweselcie się, chłopcy, niech wasze serca nigdy nie zawiodą, bo piękny statek Diamond wyrusza na połów wielorybów”. Ten optymistyczny ton jest kluczowy dla zrozumienia mentalności wielorybników – pomimo ogromnych niebezpieczeństw, morale musiało być wysokie. Sama nazwa zespołu, Fiddler's Green, nawiązuje do mitycznego raju dla marynarzy, gdzie panuje wieczna wesołość, darmowe napoje i tańczące dziewczęta, co nadaje dodatkowy, ironiczny kontekst do śpiewanej przez nich historii o potencjalnie tragicznych losach.

Druga strofa skupia się na żegnających się kobietach. Stoją na nabrzeżu w Peterhead, „z szalami owiniętymi wokół siebie i słonymi łzami spływającymi po twarzach”. To wzruszający obraz rozstania, podkreślający tęsknotę i obawy tych, którzy zostają w domu. Odpowiedź marynarzy, „Och, nie płacz, moja śliczna dziewczyno, choć zostajesz w tyle, bo róża wyrośnie na grenlandzkim lodzie, zanim zmienimy zdanie”, jest potężną deklaracją niezłomności i lojalności. Jednocześnie jest to metafora niemożliwej do spełnienia obietnicy, symbolizująca ekstremalną determinację, ale także beznadziejność i poświęcenie, jakie wiązały się z tą profesją. Wielorybnictwo w tamtych czasach było bowiem zajęciem niezwykle ryzykownym – wiele statków uwięzionych w lodach ulegało zniszczeniu, a marynarze często ginęli.

Ostatnia strofa to toast za inne statki – „The Resolution”, „The Eliza Swan” i „The Battler of Montrose” (znany też jako "Rattler of Leigh") – oraz za „The Diamond, statek sławy”. To podkreślenie solidarności i wspólnoty wśród wielorybników, którzy razem stawiali czoła morskim żywiołom. Ubiory – „białe spodnie i niebieskie kurtki” – symbolizują dumę z przynależności do tej specyficznej grupy zawodowej. Ostatnie wersy, „Kiedy wrócimy do Peterhead, znowu będziemy mieli ukochane”, wyrażają nadzieję na szczęśliwy powrót z pełnym ładunkiem oleju wielorybiego i, co za tym idzie, dostatkiem, umożliwiającym ponowne spotkanie z bliskimi. Historia pokazuje jednak, że taka nadzieja często okazywała się złudna. W 1830 roku flota około pięćdziesięciu brytyjskich statków wielorybniczych, w tym „The Diamond” i „The Resolution”, została uwięziona i rozbita przez lód w Zatoce Melville'a, u wybrzeży Grenlandii. Dwadzieścia statków zostało zmiażdżonych, a wielu wielorybników zamarzło lub utonęło. Statek „Eliza Swan” był jednym z niewielu, którym udało się uwolnić i powrócić z tragicznymi wiadomościami.

Pieśń „Bonnie Ship The Diamond” jest zatem nie tylko romantyczną opowieścią o przygodzie, ale także smutnym świadectwem trudów i poświęceń związanych z dawnym wielorybnictwem. Fiddler's Green, swoją interpretacją, doskonale oddają dwuznaczną naturę tej morskiej epopei, celebrując odwagę i braterstwo, jednocześnie nie pomijając tragicznego cienia wiszącego nad losami marynarzy.