Interpretacja To My Ilk - Zeal & Ardor

Interpretacja utworu "To My Ilk" zespołu Zeal & Ardor zagłębia się w delikatniejszą, bardziej introspektywną stronę twórczości Manuela Gagneuxa, odchodząc od charakterystycznej dla zespołu fuzji black metalu i afroamerykańskich spiritualsów na rzecz soulowego, atmosferycznego bluesa. Ta piosenka, będąca ostatnim utworem na nadchodzącym albumie "Greif", stanowi zaskakujące, spokojne i kontemplacyjne zakończenie, które według Gagneuxa „ma inny poziom emocji i wyszło dokładnie tak, jak to sobie wyobrażał”.

Tekst piosenki, choć na pierwszy rzut oka melancholijny, niesie ze sobą poczucie ostrzeżenia, troski i ukrytej nadziei. Zwroty takie jak "They'll make you come alive one day / They'll make you step inside to make you pay" sugerują nadchodzące wyzwania, być może nawet cierpienie, które jest nieuniknioną częścią życia. Mówiący zwraca się do swojego "kin" (rodziny) i "ilk" (pokrewieństwa, osób podobnych do siebie), używając pieszczotliwych określeń "my child, my dear, my love". To wzmacnia wrażenie osobistego, intymnego przesłania, prawdopodobnie kierowanego do kolejnych pokoleń lub osób, które podążą tą samą ścieżką. Manuel Gagneux, twórca Zeal & Ardor, często eksperymentuje z narracją, tworząc alternatywne historie i dając głos tym, którzy byli uciskami. W tym kontekście, "ilk" może odnosić się do społeczności, która zmaga się z podobnymi problemami, co stanowi spójność z głębszym przesłaniem zespołu dotyczącym walki z niesprawiedliwością i rasizmem.

W piosence pojawia się ostrzeżenie przed pychą ("So don't get stuck in pride, my love") i zagubieniem w materializmie ("Wrapped in finest cloth and finest silk"), co może wskazywać na pułapki, które czekają na jednostkę w obliczu trudności. Kluczowe wersy "As long as they come, hold your bones to break 'em / Only when the day come, you can sail away" są szczególnie intrygujące. Mogą one oznaczać konieczność przetrwania i stawienia czoła opresji ("hold your bones to break 'em") do momentu, gdy nadejdzie właściwy czas na ucieczkę lub wyzwolenie ("Only when the day come, you can sail away"). To echo nadziei na odkupienie i wolność, które często przewijają się w spiritualsach, stanowiących fundament muzycznego stylu Zeal & Ardor. Zespół powstał z pytania: „Co by się stało, gdyby amerykańscy niewolnicy zwrócili się do Szatana zamiast do Jezusa?”. Ta alternatywna narracja stanowi potężną platformę do wyrażania buntu i poszukiwania wyzwolenia, co idealnie wpisuje się w motyw „odpływania”.

Ciekawostką jest, że "To My Ilk" jest pierwszą zapowiedzią albumu "Greif", którego tytuł nawiązuje do corocznej tradycji w rodzinnym mieście Gagneuxa, Bazylei w Szwajcarii. Greif to mityczne, hybrydowe stworzenie – lew, wąż i ptak – które podczas parady odwraca się tyłem do arystokratów, symbolizując niezadowolenie ludzi pracy wobec elity. Gagneux zauważa, że to odzwierciedla obecną sytuację. Ta symbolika buntu przeciwko uciskowi doskonale koreluje z lirycznym przesłaniem piosenki, sugerując, że jednostka musi wytrzymać trudności, zanim będzie mogła znaleźć swoją drogę do wolności. Manuel Gagneux, w kontekście albumu "Greif", chciał rozszerzyć paletę emocji i wprowadzić nowe kolory, włączając zarówno gniewne i oskarżycielskie momenty, jak i ukojenie i szczęście. "To My Ilk" jest wyraźnym przykładem tej szerszej palety, oferując spokojniejszą, lecz równie potężną emocjonalnie perspektywę. Fakt, że to właśnie ten utwór zamyka album, podkreśla jego znaczenie jako podsumowania podróży, oferującego ostateczne przesłanie nadziei i wyzwolenia.

Utwór ten jest również pierwszym nagraniem Zeal & Ardor, przy którym Manuel Gagneux pracował w studio z całym składem zespołu, a nie nagrywał wszystkiego samodzielnie. Jak zauważa wokalista Marc Obrist, zespół „ewoluował w zgraną jednostkę” i stał się „małą rodziną”, co pozwala każdemu członkowi wnosić swój unikalny wkład. To nowe, bardziej współpracujące podejście do tworzenia muzyki mogło przyczynić się do bardziej „emocjonalnego” i „spokojnego” brzmienia „To My Ilk”, co odróżnia go od wcześniejszych, często bardziej agresywnych kompozycji zespołu. Pomimo odejścia od typowej dla zespołu ciężkości, piosenka zachowuje swoją hauntingly calm (nawiedzająco spokojną) naturę, co czyni ją potężnym i przejmującym świadectwem ewolucji Zeal & Ardor.