Interpretacja Piosenka o Smoku Wawelskim - Tadeusz Broś

Piosenka o Smoku Wawelskim autorstwa Tadeusza Brosia to urocza, choć zwięzła, reinterpretacja jednej z najpopularniejszych polskich legend. Tekst, utrzymany w prostym, rymowanym języku, jest idealnie skrojony dla młodszych odbiorców, co było charakterystyczne dla twórczości Brosia, znanego z programów dla dzieci i piosenek edukacyjnych. Utwór przedstawia klasyczną historię walki dobra ze złem, gdzie spryt i odwaga triumfują nad bezwzględną siłą.

Na samym początku piosenki zostajemy wprowadzeni w świat pradawnego Krakowa, terroryzowanego przez potwornego smoka. Już w pierwszej zwrotce autor kreśli obraz bestii o „dziesięciu nogach, czterech głowach i straszliwym smoczym wzroku”, co od razu buduje napięcie i grozę, jednocześnie pozostając w konwencji baśniowej, lekko przesadzonej narracji. Kolejne wersy ukazują rozpacz mieszkańców, a zwłaszcza księcia Kraka, który staje się symbolem bezradności władzy wobec wszechogarniającego zagrożenia. Jego płacz, opisany jako „najgłośniejszy”, podkreśla skalę dramatu, jaki dotknął gród pod Wawelem.

Książę Krak, w desperacji, ogłasza nagrodę godną prawdziwego bohatera: rękę swojej „córki modrookiej, co złoty warkocz ma”, a także „Wawel oraz złoty tron” i obietnicę sukcesji. To klasyczny motyw bajkowy, gdzie największa nagroda czeka na tego, kto dokona niemożliwego. Obietnica ta nie tylko motywuje, ale też uwypukla wagę stawki i beznadziejność sytuacji – tylko niezwykły czyn może ją zmienić.

Centralny punkt narracji następuje, gdy dowiadujemy się o klęsce stu rycerzy, którzy „wkrótce potem smok ten zjadł”. Ten fragment dosadnie pokazuje potęgę bestii i kontrastuje z postacią ostatecznego zwycięzcy – szewca, który „na rynku kramik miał”. Jest to kluczowy element legendy i piosenki, promujący ideę, że prawdziwa wartość i bohaterstwo nie zależą od statusu społecznego czy siły fizycznej, lecz od sprytu i odwagi. Szewc, jako underdog, staje się wzorem dla słuchaczy, udowadniając, że nawet najmniejszy i najbardziej niepozorny człowiek może dokonać wielkich rzeczy. Chociaż piosenka nie wchodzi w szczegóły, w jaki sposób szewc pokonał smoka (legendarnie wypełniając owcę siarką), sama informacja o jego sukcesie jest wystarczająca, by przekazać morał.

Zakończenie piosenki przynosi szczęśliwe rozwiązanie. Książę Krak, choć „ze zdumienia aż oniemiał”, dotrzymuje słowa. Powtórzenie obietnicy nagrody, tym razem wypowiedzianej bezpośrednio do szewca, wzmacnia poczucie sprawiedliwości i radości z zasłużonego triumfu. Berło, tron i ręka księżniczki są symbolicznym uznaniem dla jego czynu. Piosenka Brosia, dzięki swojej przystępności i melodyjności, na stałe wpisała się w kanon utworów dla dzieci, przekazując ponadczasowe wartości w lekki i przyjemny sposób. Utwór ten, często śpiewany w przedszkolach i szkołach, stanowi dla wielu Polaków pierwsze zetknięcie z legendą Wawelu, a Tadeusz Broś, jako jego twórca, przyczynił się do jej utrwalenia w świadomości kolejnych pokoleń. Piosenka stała się nie tylko opowieścią, ale też narzędziem edukacyjnym, uczącym o odwadze, pomysłowości i honorze. Warto zaznaczyć, że Tadeusz Broś, oprócz kariery prezentera telewizyjnego, był również autorem wielu tekstów piosenek dla dzieci, co odzwierciedla jego pasję do tworzenia treści, które bawią i uczą najmłodszych, tak jak w przypadku tej właśnie piosenki.