Interpretacja Fear of the Water - SYML

Tekst piosenki „Fear of the Water” autorstwa SYML-a, czyli Briana Fennella, to głęboko emocjonalna podróż w otchłań lęku, miłości i straty, pełna metafor i osobistych refleksji. Sam pseudonim artysty – SYML – jest znamienny, ponieważ po walijsku oznacza "prosty", co może ironicznie podkreślać złożoność i głębię jego twórczości. Utwór, wydany w 2016 roku, charakteryzuje się minimalistycznym, ale jednocześnie niezwykle sugestywnym brzmieniem, gdzie dominują dźwięki pianina i eteryczny wokal, zapraszając słuchacza do intymnego doświadczenia.

Pierwsza zwrotka, „Some ancient call / That I've answered before / It lives in my walls / And it's under the floor”, natychmiast wprowadza w atmosferę czegoś pradawnego, nieuniknionego, co jest głęboko zakorzenione w psychice podmiotu lirycznego. To „starożytne wołanie” może symbolizować przeznaczenie, intuicję, czy też powracające wzorce emocjonalne, które już wcześniej doprowadziły do podobnych doświadczeń. Jest to coś, co przenika całe jego jestestwo, „żyje w moich ścianach i pod podłogą”, sugerując, że jest to siła wewnętrzna, niemożliwa do zignorowania. Pytania, „If this was meant for me, why does it hurt so much? / And if you're not made for me, why did we fall in love?”, wyrażają klasyczny paradoks miłości i bólu. Podmiot liryczny zmaga się z niezrozumieniem, jak coś, co wydaje się być przeznaczone, może jednocześnie tak ranić. Jest to odzwierciedlenie dylematu, który często towarzyszy intensywnym, ale trudnym związkom – pytania o sens i zasadność cierpienia w imię miłości.

W drugiej zwrotce pojawia się motyw zaskoczenia i wrażliwości: „A knock at my door / I thought I was alone / Unaware of what I thought I needed”. To nagłe „pukanie do drzwi” symbolizuje niespodziewane pojawienie się kogoś lub czegoś, co burzy poczucie samotności i zmienia postrzeganie własnych potrzeb. Podmiot liryczny „spada jak kamień”, co oznacza nagłe i całkowite poddanie się nowemu uczuciu lub sytuacji, utratę kontroli, a nawet bolesne zderzenie z rzeczywistością. Wyrażenie „If I'm not mistaken, then I was the last to know” sugeruje poczucie bycia nieświadomym, być może zarówno głębi własnych uczuć, jak i prawdziwej natury rozwijającej się relacji, lub też zbliżającego się końca. Obietnica „And if you return for me, I'd never want for more” podkreśla ogromne przywiązanie i desperacką nadzieję na powrót utraconej miłości.

Refren i mostek są kluczowe dla interpretacji utworu. „You're dislocated / Don't be like that” może odnosić się do emocjonalnego oddalenia drugiej osoby, jej zagubienia, lub bycia „poza swoim miejscem”, co wywołuje smutek lub irytację u podmiotu lirycznego. Najbardziej uderzającym obrazem jest jednak „And you smile when you dive in / Like you're never coming back”. Ten wizerunek osoby, która z uśmiechem rzuca się w otchłań, sugeruje jej lekkomyślność, gotowość do ryzyka, a może nawet pewną samobójczą tendencję emocjonalną. Uśmiech może być fasadą ukrywającą prawdziwe emocje, odzwierciedlającą poczucie zdrady lub oszustwa. To właśnie to nurkowanie, bez obawy o powrót, kontrastuje z paraliżującym lękiem podmiotu lirycznego.

Dalsze wersy – „So hold my body / Yeah, hold my breath / See your face when I black out / I'm never coming back” – są interpretowane jako całkowite poddanie się, utrata kontroli, a nawet symboliczna śmierć w akcie miłości lub rozpaczy. Widok twarzy ukochanej osoby w momencie „zaciemnienia” (utraty świadomości, omdlenia) sugeruje, że ta osoba jest ostatnią myślą przed całkowitym zanurzeniem się w nieznane, z którego nie ma powrotu. Jest to metafora utonięcia w emocjach, w relacji, która pochłania całkowicie, prowadząc do utraty siebie.

Centralnym motywem, wielokrotnie powtarzanym, jest „Fear of the water”. Woda w tym kontekście to potężna metafora – symbolizuje nieznane, emocjonalne głębie, ryzyko, poddanie się, a także ból i potencjalną utratę. Jest to strach przed byciem zalanym uczuciami, przed utratą kontroli, przed konsekwencjami podjęcia ryzyka w miłości. Niektórzy fani interpretują to jako lęk przed duchowością i czystą miłością Bożą, w której osoba obawia się utraty siebie, podobnie jak w przypadku relacji międzyludzkich. To lęk przed tym, by zanurkować, podczas gdy ukochana osoba robi to z uśmiechem, sygnalizując, że już nie wróci.

SYML w swoich utworach często czerpie inspirację z relacji międzyludzkich – zarówno tych radosnych, jak i smutnych, zawsze stawiając na szczerość. „Fear of the Water” to swoista oda do wrażliwości i wewnętrznych zmagań, które towarzyszą głębokim związkom. Jest to pieśń o strachu przed utratą, przed nieodwracalnymi decyzjami i przed tym, co czai się pod powierzchnią pozornie spokojnych emocji. Utwór, dzięki swojej poetyckiej głębi i minimalistycznej oprawie muzycznej, zaprasza słuchacza do intymnej refleksji nad własnymi lękami i doświadczeniami związanymi z miłością i jej nieuchronnym cieniem – bólem.