Interpretacja Wariaty - Soleo

Utwór „Wariaty” zespołu Soleo, wydany w 2019 roku, stanowi kwintesencję lekkiego i humorystycznego podejścia do codziennych, choć często niezręcznych, sytuacji, charakterystycznego dla gatunku disco polo. Tekst piosenki, którego współautorami są Kamil Jaworski (wokalista zespołu), Robert Balcerzak i Andrzej Jorsz, przenosi słuchacza w świat miłosnych perypetii, które szybko przeradzają się w komiczną ucieczkę przed nadgorliwą rodziną potencjalnej ukochanej.

Początek utworu maluje obraz fascynacji: podmiot liryczny zafascynowany jest „pięknymi oczami” i „czerwonymi ustami” dziewczyny ze zdjęć, które „w mig powalały”. Ta początkowa śmiałość, „w końcu raz się odważyłem i do niej wybrałem”, szybko ustępuje miejsca rozczarowaniu i żałowaniu decyzji – „potem bardzo długie lata tego żałowałem”. Jest to zapowiedź nadchodzącej, niezręcznej sytuacji.

Pierwsza zwrotka to scena spotkania w domu dziewczyny, która od razu staje się absurdalna. „Wjeżdżam jej na chatę, Ona stawia mi herbatę, a matka przy stole proponuje małe latte”. Już samo to wprowadza element zaskoczenia, kiedy matka, zamiast dyskretnie się wycofać, aktywnie włącza się w interakcję, z nietypową sugestią „potem dam Ci numer”. Reakcja podmiotu lirycznego – „Moja droga to za wcześnie, poczekaj chwilunie, najpierw poznam Twoją córkę” – podkreśla jego zakłopotanie i próby utrzymania konwencjonalnych zasad randkowania, które tutaj zostają wywrócone do góry nogami.

Refren, powtarzany kilkakrotnie, jest centralnym punktem piosenki, uchwycającym rozpaczliwą rezygnację bohatera: „Co to za WARIATY ja nie lubię pić herbaty, co to za kultura najpierw matka potem córka, wybacz skarbie to nie dla mnie te romanse, rezygnuje, zwracam bilet i oddaje szansę”. Wyrażenie „Co to za WARIATY” staje się tu okrzykiem zdziwienia i bezradności wobec sytuacji, która wykracza poza jego społeczne normy i oczekiwania. Symboliczna „herbata”, której nie lubi, reprezentuje całą tę nową, niekomfortową rzeczywistość, którą protagonistka mu oferuje. Odwołanie do kolejności poznawania kobiet w rodzinie – „najpierw matka potem córka” – jest kluczowym elementem humorystycznym, podkreślającym groteskowość sytuacji. Decyzja o „zwrocie biletu i oddaniu szansy” jest ostatecznym zerwaniem z obiecującą początkowo relacją.

Druga zwrotka pogłębia komedię pomyłek. Bohater próbuje zachować swoją autentyczność, „siadam więc przy stole i wyjmuje własna cole”, co dodatkowo podkreśla jego nieprzystawanie do otoczenia. Reakcja rodziny, „patrzą na mnie takim wzrokiem, że o ja pitole”, wzmacnia poczucie bycia obserwowanym i ocenianym. Punktem kulminacyjnym jest powrót ojca, który zapowiada „aferę”, finalnie przypieczętowując decyzję podmiotu lirycznego o ucieczce.

„Wariaty” to piosenka, która z przymrużeniem oka traktuje o pierwszej wizycie u rodziców nowej sympatii. Podkreśla humor tkwiący w zderzeniu oczekiwań z rzeczywistością, kiedy to urokliwa dziewczyna okazuje się mieć równie „wariacką” rodzinę. Jest to typowy dla Soleo, wesoły i taneczny utwór, który dzięki swojej prostocie i dowcipnemu tekstowi zyskał popularność wśród fanów disco polo. Sam zespół, pochodzący z Sochaczewa, jest znany z energetycznych koncertów i singli zajmujących wysokie miejsca na listach przebojów, a „Wariaty” doskonale wpisują się w ten wizerunek, oferując słuchaczom sporą dawkę dobrego humoru i tanecznego rytmu. Piosenka, mimo że nie ma głębokiego, filozoficznego przesłania, doskonale spełnia swoją rolę jako rozrywkowa opowieść o (nie)udanej randce, która staje się metaforą kulturowych różnic i społecznego dyskomfortu, przedstawioną w przystępnej i chwytliwej formie.