Interpretacja Even Though I Say - Saint Asonia

Piosenka "Even Though I Say" zespołu Saint Asonia to głębokie spojrzenie na złożoność relacji międzyludzkich, poczucie winy, transformację osobistą i frustrację wynikającą z niezrozumienia przez innych. Utwór, napisany przez Adama Gontiera, wokalistę zespołu, a także Mike'a Mushoka, gitarzystę, ukazał się na debiutanckim albumie Saint Asonia w 2015 roku. Można go interpretować jako szczere wyznanie osoby zmagającej się z konsekwencjami własnych błędów, a jednocześnie próbującej obronić się przed ciągłym osądzaniem.

Początkowe wersy, takie jak „How I try to pick up what I leave behind / The trail of lies follows me all the time” (Jak próbuję pozbierać to, co zostawiam za sobą / Ślad kłamstw podąża za mną cały czas), natychmiast wprowadzają słuchacza w świat żalu i niemożności ucieczki przed przeszłością. Podmiot liryczny przyznaje, że „knew all along the difference of right or wrong” (zawsze znał różnicę między dobrem a złem), co podkreśla świadomość popełnionych czynów, ale jednocześnie wyraża bezradność: „The damage has been done and I can't just rewind” (Szkody zostały wyrządzone i nie mogę po prostu cofnąć czasu). Mimo to, widać tu również wolę walki i potrzebę odczuwania życia, nawet jeśli to oznacza ciągłe próby odpokutowania: „But I can try and try and try 'cause it makes me feel alive” (Ale mogę próbować i próbować, bo to sprawia, że czuję, że żyję).

Refren jest osią utworu, wyrażającym centralny konflikt: podmiot liryczny przeprasza za to, kim jest i podkreśla, że się zmienił, jednak zauważa, że „People stay the same” (Ludzie pozostają tacy sami). To odnosi się do niezmiennych, negatywnych percepcji innych, którzy wciąż postrzegają go przez pryzmat dawnych błędów. W wywiadach Adam Gontier często podkreślał, że muzyka Saint Asonia jest „surowa, prawdziwa i prosto z naszych serc”, odzwierciedlając jego własne doświadczenia życiowe i zmagania. Jego odejście z Three Days Grace w 2013 roku było motywowane między innymi pragnieniem tworzenia muzyki, która bardziej osobiście odzwierciedlałaby jego walki i frustracje związane z kierunkiem artystycznym. Ten utwór doskonale wpisuje się w ten kontekst, będąc osobistym rozliczeniem z przeszłością i tym, jak jest ona postrzegana przez otoczenie.

Oskarżenie „And if your looking at me / Like I'm the cause of you live in hell / Well take a look at yourself” (A jeśli patrzysz na mnie / Jakbym był przyczyną tego, że żyjesz w piekle / To spójrz na siebie) jest mocnym, defensywnym zwrotem. Podmiot liryczny odrzuca jednostronne obwinianie, sugerując, że druga strona również powinna dokonać autorefleksji i wziąć odpowiedzialność za własne położenie. To wzajemne przerzucanie się odpowiedzialnością jest często spotykane w toksycznych relacjach, o czym Adam Gontier mógł opowiadać, czerpiąc z własnych przeżyć, które, jak przyznał w wywiadach, inspirowały jego teksty.

Druga zwrotka zmienia perspektywę, zwracając się do „ciebie” – osoby, która płacze, gdy podmiot liryczny odchodzi. Słowa „You knew all along the difference of right and wrong” (Zawsze znałeś różnicę między dobrem a złem) ponownie wskazują na współodpowiedzialność i podkreślają, że nie tylko jedna strona jest winna trudnej sytuacji. Metafora „This movie feels like it's too long but you can't just rewind” (Ten film wydaje się za długi, ale nie możesz po prostu cofnąć czasu) trafnie oddaje poczucie uwięzienia w niekończącym się konflikcie, z którego obie strony nie potrafią się wyplątać.

Most piosenki jest emocjonalnym szczytem, ukazującym wrażliwość i ból podmiotu lirycznego: „You make me feel like I'm so small / I keep sinking in this hole / I'm getting closer to the edge / One more step and watch me fall / You said some much I believed it all” (Sprawiasz, że czuję się tak mały / Tonę w tej dziurze / Jestem coraz bliżej krawędzi / Jeszcze jeden krok i patrz, jak upadam / Powiedziałeś tak wiele, a ja we wszystko uwierzyłem). Te wersy wskazują na manipulację, emocjonalne znęcanie się i utratę poczucia własnej wartości, co doprowadza do stanu bliskiego załamaniu. To pokazuje, jak głęboko raniące mogą być słowa i osądy innych, zwłaszcza gdy dotyczą kogoś, kto próbuje się podnieść po swoich błędach. Gontier często pisał o wewnętrznym zamęcie, depresji i uzależnieniach, co sprawiło, że jego teksty były bardzo osobiste i bliskie wielu fanom.

W kontekście albumu Flawed Design, który ukazał się później, Adam Gontier mówił o tym, jak ważne jest „embrace those flaws — enjoy them, embrace them — and actually be a real person” (zaakceptowanie tych wad — cieszenie się nimi, akceptowanie ich — i bycie prawdziwą osobą). Chociaż "Even Though I Say" pochodzi z wcześniejszego albumu, ten sentyment doskonale oddaje jego ducha. Piosenka jest wołaniem o empatię i uznanie dla osobistej zmiany, nawet jeśli przeszłość rzuca długi cień. Końcowe powtórzenie refrenu oraz stanowcze „Well take a look at yourself” służy jako ostateczne wezwanie do refleksji dla oskarżającego, podkreślając, że zdrowie relacji wymaga wzajemnego zrozumienia i gotowości do puszczenia dawnych uraz. Utwór jest więc nie tylko wyrazem osobistego cierpienia, ale i manifestem na rzecz uznania prawa do zmiany i obrony przed niesprawiedliwym osądem.