Interpretacja My guy - Mary Wells

Mary Wells' "My Guy" to klasyczny utwór Motown z 1964 roku, napisany i wyprodukowany przez legendarnego Smokeya Robinsona z The Miracles. Piosenka stała się największym przebojem Mary Wells i osiągnęła szczyt listy Billboard Hot 100 16 maja 1964 roku, utrzymując się tam przez dwa tygodnie. Był to również pierwszy singiel Motown, który stał się hitem w Wielkiej Brytanii, osiągając 5. miejsce na listach przebojów. The Beatles ogłosili nawet Wells swoją ulubioną amerykańską piosenkarką i zaprosili ją do otwierania koncertów podczas ich trasy po Wielkiej Brytanii w 1964 roku, czyniąc ją tym samym pierwszą gwiazdą Motown, która wystąpiła w Zjednoczonym Królestwie.

Tekst piosenki jest gorącym wyznaniem lojalności i miłości kobiety do swojego partnera, odrzucającej wszelkie zaloty innych mężczyzn. Już od pierwszych wersów: "Nothing you could say can tear me away from my guy / Nothing you could do 'cause I'm stuck like glue to my guy" (Nic, co mógłbyś powiedzieć, nie oderwie mnie od mojego faceta / Nic, co mógłbyś zrobić, bo jestem przyklejona do mojego faceta jak klej), Mary Wells jasno deklaruje swoje niezachwiane oddanie. To miłosne oświadczenie podkreślają porównania takie jak "jak znaczek do listu" i "jak ptaki z jednego pióra – trzymamy się razem", wzmacniając obraz nierozerwalnej więzi. Piosenka stawia kobietę w pozycji, w której świadomie odrzuca seksualne awanse, w pełni zadowolona ze swojego chłopaka.

Co ciekawe, Smokey Robinson celowo napisał tekst tak, aby przedstawiał partnera jako zwykłego, a nie idealizowanego bohatera z komiksów czy filmów. Fragmenty takie jak: "No muscle bound man could take my hand from my guy / No handsome face could ever take the place of my guy / He may not be a movie star but when it comes to being happy we are" (Żaden muskularny mężczyzna nie wyrwałby mojej ręki mojemu facetowi / Żadna przystojna twarz nigdy nie zajęłaby miejsca mojego faceta / Może nie jest gwiazdą filmową, ale jeśli chodzi o szczęście, to my jesteśmy szczęśliwi) podkreślają, że jej wybranek niekoniecznie musi być przystojniakiem czy mięśniakiem. Jego wartość mierzy się zdolnością do zapewnienia jej szczęścia, co czyni go w jej oczach "najlepszym" i "śmietanką towarzyską", "ideałem". Interpretacja ta odrzuca powierzchowne standardy urody na rzecz głębszego związku opartego na zadowoleniu i wierności.

Produkcja utworu również ma swoją intrygującą historię. Początkowe nuty piosenki zostały zaadaptowane z instrumentalnego utworu "Canadian Sunset" z 1956 roku autorstwa Eddiego Heywooda. Podczas sesji nagraniowej, muzycy sesyjni z The Funk Brothers mieli problemy z ukończeniem wstępu, a do końca czasu studyjnego pozostało tylko pół godziny. Trombonista George Bohanon i klawiszowiec Earl Van Dyke improwizowali, włączając do intro fragmenty z "Canadian Sunset" oraz "lewe nuty" z wykonania "Begin the Beguine" Eddiego Heywooda. Van Dyke wspominał, że "robili wszystko, żeby wydostać się z tego studia", myśląc, że piosenka i tak trafi do kosza. Mary Wells z kolei, nagrywając wokal, zaśpiewała outro z chrypką przypominającą Mae West, co początkowo było żartem, ale producenci kazali jej "trzymać to dalej".

"My Guy" był ostatnim solowym hitem Mary Wells dla Motown, ponieważ wkrótce po osiągnięciu sukcesu, w wieku 21 lat, skorzystała z opcji w swoim kontrakcie i odeszła z wytwórni, szukając lepszych tantiem i ról filmowych w 20th Century Fox. Niestety, ta decyzja negatywnie wpłynęła na jej dalszą karierę, a obiecana kariera filmowa nigdy nie doszła do skutku. Pomimo to, piosenka pozostaje ikonicznym symbolem Motown, a jej ponadczasowość potwierdza wprowadzenie do Grammy Hall of Fame w 1999 roku. Smokey Robinson często podkreśla, że celem jego pisania jest tworzenie piosenek, które przetrwają próbę czasu i "My Guy" jest tego doskonałym przykładem, obok jego późniejszego hitu "My Girl" dla The Temptations, który często jest postrzegany jako męska odpowiedź na utwór Wells.