„The Loss” autorstwa Hollywood Undead to utwór, który z bolesną szczerością i niezwykłą surowością zanurza się w głębie tematów depresji, samookaleczeń i samobójstwa, ukazując zarówno perspektywę osoby cierpiącej, jak i tych, którzy zostają z żałobą i pytaniami. Piosenka, pochodząca z debiutanckiego albumu zespołu, Swan Songs (2008), jest uważana za jeden z najbardziej emocjonalnych i przejmujących utworów w ich dyskografii.

Utwór rozpoczyna się od zwrotki J3T, która wciąga słuchacza w świat wewnętrznego cierpienia. Słowa takie jak „Sick with myself, but I've got no one else / So I give it to myself it's the only thing that helps” odmalowują obraz osoby pogrążonej w samotności i poczuciu choroby, gdzie samookaleczenie staje się jedyną, choć wyniszczającą, formą radzenia sobie z bólem. Pragnienie zaprzestania egzystencji, wyrażone w „cease to see those things in me that make me wanna cease to breathe” i „I can't breathe as I bleed”, oddaje stan psychicznego i fizycznego wyczerpania, marzenie o uldze i końcu wszechogarniającego cierpienia. To wstęp do rozpaczliwej walki z samym sobą, gdzie każda sekunda życia wydaje się być udręką.

Refren, śpiewany przez Deuce'a, jest bezpośrednim wołaniem o pomoc i jednocześnie rezygnacją. „I don't know why I cut myself, God, give me a sign or help” to prośba o interwencję, która przeplata się z fatalistycznym „I won't cry it'll be fine, I'll take my last breath / Push it out my chest 'till there's nothing left”. Powtarzalność tych wersów podkreśla ciągłą walkę i wewnętrzne przekonanie, że umysł jest „blisko końca”, a śmierć jawi się jako jedyne wyzwolenie. Deuce w późniejszej części utworu dodaje: „I just wanna say good bye, dissappear with no one knowing / I don't wanna live this lie, smiling to the world unknowing”, co wskazuje na głębokie poczucie osamotnienia i fałszu, z którym mierzy się osoba cierpiąca. Paradoksalne „I'll be fine, I'll be fine, I'll be fine for the very last time” jest mrocznym pożegnaniem, niosącym w sobie ostateczną kapitulację.

Kluczową i najbardziej wstrząsającą część utworu stanowi zwrotka J-Doga, która zmienia perspektywę z wewnętrznego cierpienia na gniew i ból osoby pozostawionej. Słowa „Have you ever met a living legend / Just a real friend who planned his end and / Where do I begin? / You said it was pretend / And when the bullet went through / It took more then just you, it took two” bezpośrednio nawiązują do aktu samobójstwa i jego dewastujących konsekwencji dla bliskich. Ten fragment jest szczególnie wzruszający, ponieważ powszechnie uważa się, że zwrotka J-Doga została napisana o samobójstwie jego własnego brata, co miało miejsce w latach 2007-2008. Zespół opublikował wtedy informację o tej stracie na swoim profilu MySpace, a następnie wydał utwór, który jest jej odzwierciedleniem. Jego brat miał problemy z samookaleczeniami, a ostatecznie odebrał sobie życie strzałem z broni. J-Dog wyraża głębokie poczucie zdrady i egoizmu, pytając: „How can someone say they're helpless and then they act so selfish / You put me through hell with this so fuck you lets just end this / And what about our friendship? / And what you did was senseless / You thought you found an exit”. Te słowa odzwierciedlają skomplikowaną mieszankę żalu, złości i niezrozumienia, jaką odczuwa osoba, która straciła bliskiego w wyniku samobójstwa.

„The Loss” to potężny manifest o ciemnych stronach ludzkiej psychiki i tragicznych skutkach niezrozumianego bólu. Hollywood Undead, znani z poruszania trudnych tematów w swojej twórczości, w tym utworze osiągnęli wyjątkowy poziom głębi, łącząc liryczną ekspresję z intensywnym, emocjonalnym wykonaniem. Użycie różnych głosów i perspektyw w piosence (osoba cierpiąca – J3T, Deuce; osoba opłakująca – J-Dog) sprawia, że utwór jest wielowymiarowy i pozwala słuchaczowi poczuć pełne spektrum emocji związanych z samobójstwem i stratą. Jest to przestroga i jednocześnie rozdzierający serce portret desperacji i jej druzgocącego wpływu.