Interpretacja I'm Counting On You - Chris de Burgh

"I'm Counting On You" Chrisa de Burgha to poruszająca ballada z 1982 roku, pochodząca z jego albumu The Getaway. Utwór maluje intymny portret rodzicielskiej nadziei i głębokiego niepokoju o przyszłość, widzianej z perspektywy ojca czuwającego nad śpiącym dzieckiem. "Noc jest tak dzika," śpiewa de Burgh, od razu wprowadzając atmosferę niepewności i refleksji. To "dzikie" otoczenie może symbolizować burzliwy i skomplikowany świat, w którym przyszło żyć kolejnym pokoleniom.

W pierwszych strofach piosenkarz zastanawia się nad przyszłością swojej córki, błądząc myślami podczas deszczowego spaceru: "Od ponad godziny spaceruję w deszczu, zastanawiałem się, kim ona będzie". Rodzi się w nim jednak bolesne pytanie o kondycję świata, który jego pokolenie zostawia w spadku. "Gdzie są bohaterowie, gdzie są marzenia, które miałem, gdy byłem młody?" – to retoryczne pytanie ujawnia głębokie rozczarowanie i poczucie utraty ideałów. Przyznaje wprost: "Moje pokolenie gubi się, nie wiemy, co dla was zostawiamy". W tych słowach kryje się uniwersalne poczucie odpowiedzialności, a może nawet winy, starszego pokolenia, które nie potrafiło sprostać własnym marzeniom i pozostawiło świat z nierozwiązanymi problemami. Artysta, będący brytyjsko-irlandzkim piosenkarzem i autorem tekstów, jest ojcem trójki dzieci, w tym córki Rosanny Davison, która w 2003 roku zdobyła tytuł Miss World, reprezentując Irlandię. Chris de Burgh otwarcie mówił o trudnej drodze córki do macierzyństwa, w tym o licznych poronieniach, zanim powitała na świecie dzieci dzięki surogatce, a później również drogą naturalną. To osobiste doświadczenie zapewne pogłębiło jego refleksje na temat przyszłości i nadziei pokładanej w potomstwie. Serj Tankian, wokalista System of a Down, który nagrał cover tego utworu, opisał go jako "w zasadzie ojca rozmawiającego z córką" o "przerażającym świecie, w którym żyjemy" i o tym, jak ważne jest, aby następne pokolenie "naprawiło to, co popsuliśmy".

Refren to esencja tej piosenki, gdzie nadzieja, pomimo wszystko, dominuje: "I'm counting on you / To bring that sweet gentleness to your world and all that you do". Piosenkarz wierzy, że to właśnie niewinność i delikatność dziecka może przynieść upragnioną zmianę, której jego generacja nie była w stanie dokonać. Pociesza także, że to nie jest samotna walka: "Jest tak wiele do poznania, jest tak daleka droga do przebycia, ale nie jesteś sama, gdy to jest twój świat, a ja liczę na ciebie". To przesłanie wzmacnia poczucie wspólnoty i wsparcia, które rodzic pragnie przekazać swojemu dziecku w obliczu nieznanej przyszłości.

Szczególnie przejmujące są wersy o "smutnej małej wyspie" ("And this sad little island is breaking my heart / With its dark shades of green"). Jest to niemal nieomylne odniesienie do Irlandii i jej burzliwej historii, naznaczonej konfliktem i cierpieniem, znanym jako The Troubles. "Ciemne odcienie zieleni" jednoznacznie przywołują barwy Irlandii, ale z gorzkim, melancholijnym zabarwieniem, symbolizującym nierozwiązane rany i podziały. Chris de Burgh, mając silne związki z Irlandią, wyraża swój ból i niezrozumienie, dlaczego te konflikty wciąż trwają: "I jakkolwiek bardzo się staram, po prostu nie widzę, dlaczego tak ma być". Artysta odniósł się do konfliktu w Irlandii Północnej w innych swoich utworach, takich jak "Remembrance Day (A Song for Enniskillen)", poświęconym pamięci ofiar zamachu IRA w Enniskillen w 1987 roku. Kontrastuje to z postawą tych, "którzy po prostu żyją w przeszłości, nigdy nie pozwolą historii skłamać", co sugeruje trudność w przezwyciężeniu starych urazów i zbrodni.

"I'm Counting On You" to hymn o odpowiedzialności międzypokoleniowej, wyrażający nadzieję, że młodsza generacja, dzięki swej niewinności i zdolności do empatii, będzie w stanie leczyć stare rany i budować lepszy świat, wolny od błędów przeszłości. Piękno tej piosenki, jej szczerość i uniwersalny przekaz, zostały dostrzeżone przez innych artystów. Prócz Chrisa de Burgha i Celtic Woman, utwór ten doczekał się coverów m.in. Toma Jonesa, a nawet Serja Tankiana z System of a Down, który nagrał jego wersję w aranżacji fortepianowo-wokalnej, podkreślając jego emocjonalną głębię. To dowód na to, jak ponadczasowe i poruszające jest to przesłanie miłości i ufności w lepsze jutro, przekazane od ojca do dziecka.