Utwór „Fire” autorstwa Joe Buddena z udziałem Busta Rhymesa to bezkompromisowa deklaracja pewności siebie i dominacji w świecie hip-hopu, wydana jako drugi singiel z debiutanckiego albumu Buddena o tym samym tytule 15 lipca 2003 roku. Produkcją zajął się uznany Just Blaze, którego charakterystyczne, potężne brzmienie nadaje utworowi dynamiczny i porywający charakter, doskonale współgrający z agresywnym stylem obu raperów.

Joe Budden rozpoczyna utwór mocnym intro, ogłaszając swoje pochodzenie z New Jersey i swoją nieustraszoną postawę wobec tych, którzy mają z nim problem. Podkreśla swoją uliczną wiarygodność, jednocześnie prezentując styl życia pełen luksusu, ale i ostrożności – „I'm clipped inside – kids aight” sugeruje, że mimo imprezowego klimatu, jego najbliżsi są bezpieczni. W swojej pierwszej zwrotce Budden maluje obraz siebie jako gracza, który nie tylko przyszedł się bawić i ma mnóstwo pieniędzy, ale także jest uzbrojony, co podkreśla jego gotowość do obrony swojej pozycji. Chwali się swoją popularnością wśród kobiet, opisując różne typy „freaks”, od wytwornych dam w drogich szpilkach i biżuterii Jacob (Jacob the Jeweler to wówczas popularna marka wśród raperów i celebrytów), po „ghetto” dziewczyny, które nie robią mu wyrzutów o niewierność. Ten fragment ukazuje jego bezceremonialny stosunek do relacji i hedonistyczny styl życia. Dalej Budden krytykuje ówczesną scenę muzyczną, odrzucając „BS music” i obiecując dostarczyć autentyczną „new shit”, co stanowi zapowiedź jego unikalnego podejścia do rapu.

Refren, w wykonaniu Busta Rhymesa, jest prawdziwym uosobieniem imprezowej energii. Powtarzające się frazy „Can't stop won't stop, rock it to the rhythm” oraz „Cause we – ah get down” budują anthemiczny charakter utworu, który natychmiast porywa do tańca. W chórku pojawiają się również bezpośrednie sample z utworu Franka Ski „Whores in This House”, a także elementy z „Superappin’” Grandmaster Flash and The Furious Five i „Nasty Boy” The Notorious B.I.G., co stanowi hołd dla klasyków hip-hopu i dodaje warstwy do bitu Justa Blaze'a. Te sample, w połączeniu z wezwaniami do „light that 'dro” i „bring that doe”, tworzą atmosferę nieokiełznanej, hucznej zabawy.

Busta Rhymes w swojej zwrotce kontynuuje ten euforyczny ton, przedstawiając się jako „God of the flows”, „God of the spitting” i „God of the blows”. Jego charakterystyczna, dynamiczna i ekspresyjna nawijka podkreśla jego legendarny status i siłę liryczną. Busta rzuca wyzwanie swoim przeciwnikom, ostrzegając ich przed konsekwencjami, jednocześnie chełpiąc się swoim bogactwem i wpływami, co symbolizuje obraz Maybacha zaparkowanego „crooked on purpose” przed klubem. Jego wersy emanują typową dla niego energią i brawurą.

Druga zwrotka Joe Buddena to głębsza refleksja nad stanem branży muzycznej. Raper podważa autentyczność sukcesów innych artystów, wyśmiewając manipulacje listami sprzedaży, takie jak „Sound Scan” – „Cause y'all sell em to the stores then buy 'em back”. Wyraża swoje rozczarowanie upadkiem kreatywności w rapie i narzekaniem na wysokie ceny bitów, stwierdzając, że dzisiejsi raperzy jedynie „applying the rap” do gotowych podkładów. Budden krytykuje rosnące ego wackerów i ich sztuczne twory, które pozostawiają fanów „suffering, gasping”. Postrzega siebie jako „aspirin” dla tej bolącej sceny, deklarując, że jest nadal głodny sukcesu i dopiero „getting it cracking”, podczas gdy inni „fade out”. To podkreśla jego determinację i wiarę we własne, prawdziwe rzemiosło.

„Fire” to nie tylko klubowy banger, ale także przemyślany manifest Joe Buddena, w którym łączy on osobistą samochwałę z ostrą krytyką otaczającego go świata hip-hopu. Piosenka, dzięki swojej zaraźliwej energii i bezkompromisowym tekstom, znalazła swoje miejsce także w kulturze popularnej, pojawiając się w filmie Wredne dziewczyny oraz w pilocie serialu Ekipa. Ten utwór stanowi mocne wejście Joe Buddena na scenę, ukazując go jako artystę z silnym głosem i jasno określoną wizją.