Interpretacja Autumn Leaves - Eva Cassidy

Piosenka „Autumn Leaves” w wykonaniu Evy Cassidy to poruszająca medytacja nad stratą, nostalgią i nieuchronnym upływem czasu, która w jej interpretacji zyskuje niezwykłą głębię emocjonalną. Oryginalnie utwór powstał w 1945 roku jako francuski poemat i piosenka „Les Feuilles Mortes” (Dosłownie: „Zeschłe Liście”), ze słowami Jacques’a Préverta i muzyką Josepha Kosmy. Francuska wersja była bardziej mrocznym lamentem o utraconej miłości i żalu. Amerykański autor tekstów Johnny Mercer przetłumaczył ją na angielski w 1947 roku, nadając jej łagodniejszy, bardziej melancholijny ton, pozbawiony intensywnego bólu oryginału.

Kiedy Eva Cassidy śpiewa „The falling leaves drift by my window, The falling leaves of red and gold”, maluje obraz jesieni, która, choć piękna, staje się katalizatorem wspomnień. Te opadające liście, niczym minione chwile, przywołują obrazy letnich pocałunków i opalenizny na dłoniach, które niegdyś trzymała. To idylliczne wspomnienie intensywnej, letniej miłości („summer kisses”, „sunburned hands”) silnie kontrastuje z obecną pustką. Słowa „Since you went away the days grow long, And soon I'll hear old winter's song” podkreślają poczucie samotności i rozciągającej się w nieskończoność żałoby, zwiastującej nadejście jeszcze chłodniejszego, bardziej izolującego okresu – metaforycznego symbolu śmierci lub ostatecznego końca związku.

Jednak to refren, powtarzany z przejmującą szczerością – „But I miss you most of all my darling, When autumn leaves start to fall” – definiuje sedno piosenki. Nieobecność ukochanej osoby jest odczuwalna zawsze, lecz to właśnie jesień, ze swoim przejściowym pięknem i nieuchronnym schyłkiem, najbardziej uwydatnia ból straty. Jest to moment, gdy cykl natury staje się lustrem wewnętrznego stanu narratora, a ulotność barwnych liści odzwierciedla ulotność szczęścia.

Interpretacja Evy Cassidy jest uznawana za jedną z najbardziej poruszających. Wynika to z jej zdolności do przelania w śpiew czystej, niezafałszowanej emocji. Nagranie na żywo z klubu Blues Alley z 3 stycznia 1996 roku, na którym utwór znalazł się na albumie Live at Blues Alley, jest szczególnie cenione. Co ciekawe, pianista Lenny Williams, który towarzyszył jej tego wieczoru, improwizował swoje solo, gdyż nie mieli wcześniej okazji go przećwiczyć, a sama Eva zagrała utwór w mniej typowej tonacji B-dur moll. Gitarzysta Keith Grimes zauważył również, że Eva użyła nieco innych akordów niż standardowe w tym utworze, co nadaje jej wersji unikalne brzmienie.

Melancholia utworu rezonowała z osobistymi doświadczeniami artystki. Matka Evy, Barbara Cassidy, wspominała, że Eva cierpiała na sezonowe zaburzenia afektywne i często mówiła: „Mamo, nie potrafię cieszyć się jesienią, choć jest piękna, bo wiem, że nadchodzi zima”. Ten fakt dodaje warstwę autentycznego smutku do jej wykonania. Eva Cassidy zmarła na raka zaledwie dziesięć miesięcy po nagraniach w Blues Alley, jesienią 1996 roku, kiedy liście znów zaczynały opadać, co nadaje jej interpretacji tragiczny, proroczy wymiar. Jej wersja, w której „odarła piosenkę z sensualności i swingującego rytmu”, skupiając się na „czystej stracie”, stała się ikoną, wzruszając słuchaczy do łez. To właśnie „Autumn Leaves” było pierwszym utworem Evy Cassidy, który został wyemitowany przez Terry'ego Wogana w radiu BBC Radio 2, jeszcze przed „Over The Rainbow”, przyczyniając się do jej pośmiertnej, globalnej sławy.