Utwór "Kolor Purpury Oryginał" autorstwa DonGuralEsko, z udziałem takich postaci polskiej sceny hip-hopowej jak Kasta, VNM, Wdowa, Brahu i Fokus, stanowi wielowymiarową deklarację artystycznej niezależności, dominacji i autentyczności. Wydany na albumie DonGuralEsko pt. "Zaklinacz Deszczu", sam utwór "Kolor Purpury" pojawił się w listopadzie 2011 roku na platformie YouTube, a street video do niego zostało opublikowane w lipcu 2012. Produkcja Matheo tworzy solidne, charakterystyczne dla tamtego okresu tło dla intensywnych liryków, które splatają się w spójną wizję purpurowej supremacji w świecie rapu.

Centralnym motywem piosenki jest fraza "Kolor Purpury", która, choć niezwiązana bezpośrednio z powieścią Alice Walker czy filmem Stevena Spielberga o tym samym tytule, w kontekście hip-hopu nabiera symbolicznego znaczenia. Purpura, historycznie kolor królewski, symbolizuje tu władzę, prestiż, wyjątkowość i niezależność. Artyści, którzy noszą ten "kolor", deklarują swoją wyższość nad mainstreamowymi trendami i komercyjnym wyścigiem.

DonGuralEsko otwiera utwór, natychmiast zanurzając słuchacza w energetycznym świecie DJ-ingu i celebracji autentycznego rapu. Krytykuje "szczur szczura w rapowej nacji", co można interpretować jako obraz wewnętrznych sporów, zawiści i nieczystych zagrywek w branży. Gural deklaruje, że "pogonię ich jak Stuhr Stuhra w 'Mistyfikacji'", nawiązując do polskiego filmu z 2010 roku, w którym Jerzy Stuhr i Maciej Stuhr (ojciec i syn) grają główne role, z Maciejem jako Łazowskim ścigającym prawdę o Witkacym. Ta linijka sugeruje bezpardonowe obnażanie hipokryzji i fałszu. Gural odrzuca "tani lans", stawiając na "siłę kultury" – prawdziwą wartość sztuki, która jest dla niego "kolorem purpury". Powtarzany refren, śpiewany przez Gurala i Wdowę, jasno komunikuje: "Na pewno nie jestem tym, kim myślisz, nie jestem również tym, kim wydaje ci się. Pierdolę po złote runo wyścig, za to kolor purpury wciąż kusi mnie". To odrzucenie pogoni za złotem, symbolizującym szybki i często powierzchowny sukces, na rzecz głębszej wartości i niezależności, którą uosabia purpura.

Waldemar Kasta kontynuuje narrację, podkreślając swoją liryczną zręczność i status "króla", który "nosi koronę i płaszcz w kolorze purpury". Jego zwrotka wzmacnia obraz prawdziwego artysty, który, w przeciwieństwie do tych "którzy robią pieniądz nic nie umiejąc", posiada klasę i talent. Kasta maluje obraz samotnego mistrza, którego arsenał słów "strzela raz i wtóry", eliminując konkurencję.

VNM z kolei wnosi do utworu agresywną deklarację dominacji, mówiąc o kruszeniu "struktur" i zamienianiu "murów tej kultury w gruz". Jego styl jest bezkompromisowy i destrukcyjny dla tych, którzy nie dorównują jego poziomowi. Linia "jego korpus zostanie tu, zwiedzi na bank jego mózg Zurych" to metafora całkowitego zniszczenia przeciwnika, pozostawiająca go bezsilnym i rozdartym.

Wdowa, jako jedyna kobieta w tym męskim gronie, również z ogromną pewnością siebie przyjmuje purpurowy płaszcz. Jej zwrotka jest manifestem siły i niezłomności. Mówi o "szturmie na mój zamek niewykonalnym", jasno stawiając granice i odrzucając ataki. Deklaruje, że będzie "pluć purpurą", co jest mocnym obrazem bezkompromisowej ekspresji i twórczej dominacji. Jej "królestwo bez granic jednoosobowej armii" podkreśla jej indywidualizm i potęgę.

Brahu wnosi element ulicznego realizmu, łącząc purpurę z relaksem i dobrym towarem, jednocześnie podtrzymując temat autentyczności. Kontrastuje "so cool" styl z "so poor", odrzucając pogoń za chaosem i stawiając na "wyścig o pokój". To subtelne rozróżnienie, które pokazuje, że purpura może oznaczać również spokojną siłę, a nie tylko agresywną dominację.

Fokus, niczym król Artur z herbu Pendragon, roztacza mistyczną i legendarną aurę. Dzierży berło, choć, jak sam mówi, "śmierdzi wam dagą", co może wskazywać na niezrozumienie jego geniuszu przez mniej oświeconych. Odwołania do Merlina i magicznej flagi podkreślają jego wyjątkowość i ponadprzeciętne umiejętności w świecie rapu, traktując bity dynamitem.

"Kolor Purpury Oryginał" to zatem hymn prawdziwych artystów hip-hopu, którzy stawiają integralność i oryginalność ponad komercję. To manifestacja siły, niezależności i świadomości własnej wartości w obliczu pozornych trendów i powierzchownych dążeń. Cały skład utworu, zjednoczony pod sztandarem purpury, wygłasza jednoznaczne przesłanie: w rapie liczy się autentyzm, skill i bezkompromisowa postawa, a prawdziwa władza i prestiż tkwią w sile kultury, nie w złotym runie.