Interpretacja A Pillow of Winds - Pink Floyd

A Pillow of Winds, utwór z albumu Meddle z 1971 roku, to jeden z bardziej niecharakterystycznych dla Pink Floyd, spokojnych, akustycznych utworów miłosnych. Stanowi on łagodne przeciwieństwo dynamicznego otwierającego album utworu „One of These Days”, tworząc kojący, senny nastrój. Tytuł piosenki, jak wspomina Nick Mason, nawiązuje do możliwego układu w grze mahjong, którą zespół polubił podczas tras koncertowych.

Tekst utworu, którego autorem jest Roger Waters, a muzykę skomponował David Gilmour, snuje oniryczną opowieść o spokoju, intymności i upływie czasu. Rozpoczyna się od obrazu "chmury puchu" (eiderdown), która otula podmiot liryczny, tłumiąc dźwięki, symbolizując poczucie bezpieczeństwa i przytulności. Puch, znany w USA jako kołdra, pojawia się również w innych utworach Pink Floyd, takich jak "Flaming" Syda Barretta i "Julia Dream" Watersa. W refrenie podkreślona jest bliskość z ukochaną osobą, leżącą obok, której spokojny oddech towarzyszy gaśnięciu świecy. Gaśnięcie świecy może być interpretowane zarówno jako kojące, jak i złowieszcze.

Wraz z nadejściem nocy drzwi zostają zamknięte, a książka spada na podłogę, co symbolizuje odłożenie na bok dziennego świata i przygotowanie na sen. Muzycznie, utwór rozpoczyna się i kończy w tonacji E-dur, jednak środkowa część, po wersie "And the candle dies", przechodzi w bardziej mroczne E-moll, co może odzwierciedlać dwoistość nocy – jej życiodajną i jednocześnie przypominającą śmierć naturę, gdzie nie ma gwarancji przebudzenia. Motyw upływu czasu i zmienności pór roku jest wyraźnie obecny: "As darkness falls / And waves roll by / The seasons change / The wind is raw". Pojawienie się budzącej się sowy i śpiącego łabędzia dodaje piosence mistycznego charakteru, sugerując cykliczną naturę życia i snów.

Utwór zgłębia również egzystencjalne rozważania o ulotności snów i cienkiej granicy między marzeniem a rzeczywistością, co wyraża się w wersach: "Behold a dream, / The dream is gone". To odnosi się do niestałości i przemijających epizodów, które kształtują nasze życie. Mimo to, w tekście przebija się poczucie ciągłości istnienia i łagodnego, odpornego wpływu natury na rytmy życia.

Końcowe wersy przynoszą odrodzenie i nadzieję: podmiot liryczny schodzi głęboko pod ziemię, by usłyszeć dźwięki wczesnego poranka, a następnie wznosi się niczym ptak w mgle, gdy pierwsze promienie słońca dotykają nieba i nocne wiatry cichną. To cykliczna podróż, która odzwierciedla tematy odnowy i nowego początku po najciemniejszych nocach. W piosence słychać subtelną grę na gitarze slide Davida Gilmoura oraz ciepło organów Hammonda Richarda Wrighta, które wspólnie tworzą bujny, marzycielski pejzaż dźwiękowy. To właśnie ten spokojny, akustyczny charakter i intymny nastrój sprawiają, że "A Pillow of Winds" wyróżnia się w katalogu Pink Floyd i pozostaje ponadczasową eksploracją miłości, natury i przemijania. Chociaż utwór nigdy nie był wykonywany na żywo przez zespół, wielu fanów uważa go za przepiękny i niedoceniany klejnot.