Interpretacja Два лица - Ирина Аллегрова

Utwór "Два лица" (Dwa Oblicza) Iriny Allegrovej to przejmująca ballada, która maluje obraz miłości tak wszechogarniającej, że zaciera granice między rzeczywistością a snem. Już pierwsze wersy, "To li nebyl', a to li son, Nayavu ne byvaet tak" (Czy to bajka, czy to sen, na jawie tak się nie dzieje), wprowadzają słuchacza w stan odrealnienia, gdzie intensywność uczuć przekracza racjonalne postrzeganie świata. Podmiot liryczny przyznaje, że miłość ta ignoruje wszelkie zasady – "Naplevat' lyubvi na zakon, Ya vedu sebya, kak durak" (Miłość pluje na prawo, zachowuję się jak głupiec) – co podkreśla jej destrukcyjną, a zarazem wyzwalającą moc. Ta ślepa, niemal szaleńcza miłość sprawia, że bohaterka traci kontrolę, "Zabyvayu pro tormoza" (Zapominam o hamulcach), stając się całkowicie pochłoniętą obiektem swoich westchnień, rozpoznając go nawet po samych krokach.

Centralnym motywem, pojawiającym się w refrenie, są "Dwa litsa v tonnele tvoikh volos" (Dwa oblicza w tunelu twoich włosów), a także niemożność odwrócenia wzroku – "Otvesti glaza prosto nekuda" (Po prostu nie ma dokąd odwrócić wzroku). To niezwykle sugestywne i poetyckie wyrażenie może symbolizować zarówno podwójną naturę ukochanej osoby, jej złożoność i magnetyzm, jak i intensywność spojrzenia, które pochłania podmiot liryczny, tworząc rodzaj "tunelu" – wyłącznej przestrzeni, gdzie liczy się tylko ta jedna osoba. W kontekście wizerunku Iriny Allegrovej, często nazywanej „Cesarską Imperatorką” rosyjskiej sceny estradowej, i jej scenicznej charyzmy, piosenka ta doskonale oddaje dramatyzm i pasję, z jakimi zawsze interpretowała utwory o silnych, skomplikowanych emocjach. Jej publiczny wizerunek kobiety stanowczej, ale zarazem głęboko emocjonalnej, koreluje z bohaterką, która bez wahania porzuca wszelkie "printsipy pod otkos" (zasady na łeb na szyję).

W refrenie, który wybrzmiewa z siłą i melancholią, Allegrova śpiewa o tym, że zasady "leciały na łeb na szyję", a nie było czasu ich zatrzymać. To świadczy o niepowstrzymanej sile uczucia, które nie daje bohaterce szans na racjonalną refleksję. Piosenka "Два лица" ukazała się publicznie około 2007-2008 roku, była prezentowana między innymi na festiwalu "Pięć Gwiazd" w Soczi 8 września 2007 roku oraz na "Pieśni Roku 2008", która była emitowana 1 stycznia 2009 roku. Utwór ten, z muzyką Natalii Topchiy i słowami Andrieja Lesto, szybko stał się rozpoznawalny w repertuarze Allegrovej.

Kolejna zwrotka kontynuuje ten zmysłowy i niemal grzeszny opis: "Vkus ostanetsya na gubakh, On ne smoetsya livnyami. Snova cherti v tvoikh glazakh Plyashut v tantse prizyvnye" (Smak pozostanie na ustach, nie zmyją go ulewy. Znowu diabły w twoich oczach tańczą w kuszącym tańcu). Obrazy te potęgują poczucie głębokiej, nieusuwalnej więzi i nieodpartego uroku. "Diabły w oczach" mogą symbolizować figlarność, pokusę, a nawet pewną drapieżność, która czyni ukochaną osobę jeszcze bardziej fascynującą i niebezpieczną.

Mimo tego porywającego chaosu emocjonalnego, piosenka niesie ze sobą również nutę wyzwolenia i radości. Ostatnie zwrotki mówią o otwarciu na rozmowę, o tym, że "Nie meshaet nam svet dnevnoy" (Nie przeszkadza nam światło dzienne) – co sugeruje szczerość i brak wstydu za to uczucie. Co więcej, podmiotowi lirycznemu "Dvertsu v serdtse smogla otkryt', V nem grustinki net ni odnoy" (Udało mi się otworzyć drzwi do serca, nie ma w nim ani jednej nuty smutku). Oznacza to, że ta miłość, choć irracjonalna i łamiąca zasady, przyniosła ulgę od przeszłych cierpień i napełniła serce bezwarunkowym szczęściem. Jest to symboliczne dla kariery Iriny Allegrovej, która, mimo licznych wyzwań i trudności życiowych, zawsze odnajdywała siłę w muzyce, stając się ikoną dla wielu słuchaczy, którzy utożsamiali się z jej piosenkami o silnych kobietach. Charakterystyczny chrypliwy głos Allegrovej, często przypisywany wieloletniemu paleniu lub nadwyrężeniu strun głosowych podczas intensywnych tras koncertowych w latach 80., dodaje jej interpretacjom głębi i autentyczności, sprawiając, że teksty o tak silnych emocjach wybrzmiewają jeszcze mocniej.