Utwór "Gdzie Ty byłaś" autorstwa B.O.K, czyli Bisza, Oera, Kaya i DJ Paulo, pochodzi z debiutanckiego albumu grupy, zatytułowanego "W stronę zmiany", wydanego w 2011 roku. Jest to piosenka, która z niezwykłą intensywnością i surowością oddaje uczucia straty, żalu i desperackiego poszukiwania bliskości w obliczu głębokiego rozczarowania. Odzwierciedla ona charakterystyczne dla B.O.K ciągłe poszukiwanie własnego stylu, bez zwracania uwagi na obowiązujące trendy i eksperymentowanie, co sprawia, że ich twórczość często wykracza poza schematy polskiego hip-hopu.

Tekst rozpoczyna się od odrzucenia przeszłości – "Zmarnowanych lat garść, rzucam je w dół, nie jest mi żal". Podmiot liryczny jawi się jako postać dumna, niezależna, wręcz nihilistyczna wobec materialnych dóbr i społecznych oczekiwań: "nie jest mi brak tych rzeczy, które oni mają". To poczucie outsidera jest fundamentalne dla jego tożsamości. Wypowiadane z rozgoryczeniem frazy, jak "już mam to w pizdzie, wiatr gwiżdże mi w twarz, mam to w chuju", podkreślają skalę jego zrezygnowania i gniewu, jednocześnie świadcząc o autentyczności i braku cenzury w wyrażaniu emocji.

Centralnym punktem utworu jest ból zadany przez ukochaną osobę, która "zrobiła mi piękną krzywdę". Początkowe pragnienie akceptacji ze strony świata – "chciałem żeby kochał mnie świat" – ustępuje miejsca totalnej negacji i życzeniu zagłady: "teraz, niech zniknie świat". To przejście od nadziei do ostatecznego rozczarowania stanowi oś narracyjną. Podmiot liryczny opisuje swój stan jako "koniec przez duże K", a metafory "naszych łóżek chłód, naszych łóżek żar" symbolizują sprzeczne emocje związane z minionym związkiem – od intymności po obojętność.

Pojawia się obraz adresatki jako "diamentu" i "nadziei na zmianę", co kontrastuje z samooceną podmiotu jako "szyby", którą można rozbić, aby wejść do jego wnętrza. To wyznanie jest jednocześnie prośbą o ratunek i testem na możliwość miłości. Powtarzające się pytanie "Gdzie Ty byłaś, kiedy Cię nie było ze mną?" jest nie tyle oskarżeniem, co rozdzierającym krzykiem tęsknoty i poszukiwania. Jest to pytanie o obecność w krytycznych momentach życia, o utracony czas i szansę na bliskość. Refren uderza swoją prostotą i powtarzalnością, potęgując wrażenie osamotnienia i desperacji.

Druga zwrotka rozwija motyw outsidera. Podmiot liryczny kontynuuje walkę z konwencjami, podkreślając swoją odrębność: "świat pluje mi w twarz, dumny ponad stan". Ironizuje na temat "obłędu", który dostrzega w otoczeniu. Z jednej strony deklaruje umiejętność "budowania przenośni", z drugiej przyznaje, że "tylko rozpieprzyć umiem wszystko", co wskazuje na autodestrukcyjną naturę i frustrację wynikającą z braku spełnienia, mimo dobrych intencji ("chciałem dobrze, a wyszło jak zwykle").

Groźba "Zrobię Ci brzydką krzywdę, lepiej zwiń się stąd" może być interpretowana jako próba odepchnięcia, akt obronny przed ponownym zranieniem lub świadomość własnej destrukcyjnej siły, która może zranić również ukochaną osobę. Konflikt między rozumem a emocjami ("rozum wie to lepiej, lecz ciała, dusze nie") pogłębia wrażenie wewnętrznego rozdarcia. Mimo deklarowanego bólu ("chuj w mój ból, niech skona"), podmiot liryczny zatrzymuje czas, by pielęgnować wspomnienie bliskości – "i moją twarz w Twoich dłoniach".

Finał utworu to dojmujące poczucie beznadziei, gdzie podmiot liryczny wyraża, że inni "lekko wchodzą w życie, jak nóż w masło", podczas gdy on sam "wchodzi w życie jak nóż w gardła". Jest to metafora jego trudnej, często konfrontacyjnej relacji ze światem. Jednocześnie, w odniesieniu do ukochanej, używa metafory "a w Ciebie jak klucz gładko", co sugeruje idealne dopasowanie i głęboką więź, której poszukiwała ona od lat. Jednak to odkrycie jest cieniem rzuconym przez nieuchronne "chyba jest już za późno". Wielokrotne powtórzenie frazy "za późno" w zakończeniu, po desperackim wołaniu "Szukałem Cię całe życie", podkreśla tragiczną ironię losu i ostateczną kapitulację przed upływającym czasem. Piosenka jest głębokim studium rozpaczy, ale też subtelnej nadziei, która ostatecznie przegrywa z poczuciem nieodwracalnej straty.